Vlak na het ontbijt trek ik de mand weg waar ik mijn gevallen sinaasappels en citroen in doe en dan zie ik een heel kleine gekko wegkruipen. Die beestjes zijn razendsnel en niet zomaar te pakken. Maar ik heb een grote kunststof doos en heel voorzichtig haal ik weg wat er nog voor hem (of haar) staat. Dan zet ik de bak eroverheen, een papier eronder en gekko kan weer naar buiten.
Verder wordt er vandaag geklust en aan de 'tuin' gewerkt.
Leo heeft de tafel uit zijn werkkamer meegenomen uit het Gersteveld. En die moet nog ergens komen, want zijn vaste klanten hebben misschien nog wel eens iets te doen voor hem en dan moet er even rustig gewerkt kunnen worden. Dat wat we bedacht hadden, kan niet omdat we geen tussendeur meer hebben. We gaan iets anders uitproberen, maar daarvoor moet het blad wel veel minder breed worden. Dus wordt de workmate uitgepakt en komen er andere gereedschappen uit de kast. Terwijl hij bezig is, ga ik in de tuin aan het werk. Er moeten wat gaten komen om ons groenafval weg te werken. Zoals ik al eerder heb verteld, is het afval nog steeds wel een probleem. Veel mensen zijn nu bezig met het zoeken naar nieuwe oplossingen. Inmiddels staan er op veel plaatsen grote blauwe afvalbakken die gevuld kunnen worden met plastic, blik, glas en papier. Het restafval wordt door veel mensen verbrand en het groen wordt in de tuin gedumpt. Dat verbranden vinden wij niet zo'n goed idee, want zelfs nu terwijl het nog lang niet op zijn warmst is, horen regelmatig brandweerauto's. En als je het afval goed scheidt heb je maar heel weinig, dus dat kan wel in die enkele grijze container die er nog staat. En dus plekken maak ik plekken voor het groenafval. De vorige weken hebben we het nog weggegooid, maar nu is het meeste op orde, en dus ga ik me daar mee bezighouden. Nu had ik een bak vol groenafval van de afgelopen week en dus moest ik hard aan het werk. De grond zit vol stenen, dus stuitte ik iedere keer op weer een steen als ik wat aarde had weg gehaald. Ik kan je vertellen dat het luie zweet er wel weer uit is. Maar het is gelukt! Wel heb ik besloten om niet zoals in Nederland het groenafval op te sparen tot ik een zak vol heb, maar om het gewoon iedere dag even weg te doen. De sinaasappel- en citroenschillen, die heb ik echt heeel veel, gooide ik al achter in de tuin op een plekje waar dat niet zo opvalt. Daarna heb ik nog wat distels bij de citroen- en sinaasappelboom weg gehaald, want ze zijn erg scherp. Als laatste heb ik de potten op het terras aan de voorkant zó neer gezet dat ze niet bijna de hele dag zon hebben. Want bij deze temperatuur drogen ze al snel uit, kan nog wat worden in juli en augustus. Tussendoor heb ik nog even een helpende hand uitgestoken bij de klusser, zodat ook hij verder kon. En dan is alles wat we vandaag wilden doen klaar.
We kijken de mail even na en Leo ziet een mailtje van de verzekeringsman, die we via Pavlos hebben gevonden. Leo had hem gevraagd over een autoverzekering, maar hij antwoordde nu, dat een Nederlandse auto hier niet kan worden verzekerd. Dat wordt dus met spoed zien dan ons rode autootje wordt gekeurd én voorzien van Griekse kentekenplaten. We zoeken het uit, dus wordt vervolgd ...
Verder wordt er vandaag geklust en aan de 'tuin' gewerkt.
Leo heeft de tafel uit zijn werkkamer meegenomen uit het Gersteveld. En die moet nog ergens komen, want zijn vaste klanten hebben misschien nog wel eens iets te doen voor hem en dan moet er even rustig gewerkt kunnen worden. Dat wat we bedacht hadden, kan niet omdat we geen tussendeur meer hebben. We gaan iets anders uitproberen, maar daarvoor moet het blad wel veel minder breed worden. Dus wordt de workmate uitgepakt en komen er andere gereedschappen uit de kast. Terwijl hij bezig is, ga ik in de tuin aan het werk. Er moeten wat gaten komen om ons groenafval weg te werken. Zoals ik al eerder heb verteld, is het afval nog steeds wel een probleem. Veel mensen zijn nu bezig met het zoeken naar nieuwe oplossingen. Inmiddels staan er op veel plaatsen grote blauwe afvalbakken die gevuld kunnen worden met plastic, blik, glas en papier. Het restafval wordt door veel mensen verbrand en het groen wordt in de tuin gedumpt. Dat verbranden vinden wij niet zo'n goed idee, want zelfs nu terwijl het nog lang niet op zijn warmst is, horen regelmatig brandweerauto's. En als je het afval goed scheidt heb je maar heel weinig, dus dat kan wel in die enkele grijze container die er nog staat. En dus plekken maak ik plekken voor het groenafval. De vorige weken hebben we het nog weggegooid, maar nu is het meeste op orde, en dus ga ik me daar mee bezighouden. Nu had ik een bak vol groenafval van de afgelopen week en dus moest ik hard aan het werk. De grond zit vol stenen, dus stuitte ik iedere keer op weer een steen als ik wat aarde had weg gehaald. Ik kan je vertellen dat het luie zweet er wel weer uit is. Maar het is gelukt! Wel heb ik besloten om niet zoals in Nederland het groenafval op te sparen tot ik een zak vol heb, maar om het gewoon iedere dag even weg te doen. De sinaasappel- en citroenschillen, die heb ik echt heeel veel, gooide ik al achter in de tuin op een plekje waar dat niet zo opvalt. Daarna heb ik nog wat distels bij de citroen- en sinaasappelboom weg gehaald, want ze zijn erg scherp. Als laatste heb ik de potten op het terras aan de voorkant zó neer gezet dat ze niet bijna de hele dag zon hebben. Want bij deze temperatuur drogen ze al snel uit, kan nog wat worden in juli en augustus. Tussendoor heb ik nog even een helpende hand uitgestoken bij de klusser, zodat ook hij verder kon. En dan is alles wat we vandaag wilden doen klaar.
We kijken de mail even na en Leo ziet een mailtje van de verzekeringsman, die we via Pavlos hebben gevonden. Leo had hem gevraagd over een autoverzekering, maar hij antwoordde nu, dat een Nederlandse auto hier niet kan worden verzekerd. Dat wordt dus met spoed zien dan ons rode autootje wordt gekeurd én voorzien van Griekse kentekenplaten. We zoeken het uit, dus wordt vervolgd ...
