Leo en ik leerden elkaar kennen in 2001. En al snel waren we echt een stel. Voor ons beiden was een vakantie in Griekenland de eerste. We gingen naar Rhodos, naar Kreta, weer naar Rhodos en naar Kos en nog een keer naar Kos. En toen kwam Zakynthos. En wij voelden ons thuis vanaf het eerste begin. Het eerste jaar verbleven we in een all-inclusive hotel en we deden een paar trips. Het jaar daarna wilden we wat anders en wilden we gaan kijken of we ons op dat eiland ook 4 weken zouden kunnen vermaken en of we het zouden redden om voor onszelf te zorgen. We kwamen terecht in Archontiko Village. En het voelde zo goed. Het jaar daarna boekten we ook daar en weer en weer ....
Langzaam ontstond bij ons het idee om op Zakynthos te gaan wonen. We zouden het eerst gaan proberen. In ieder geval een jaar, om te kijken hoe het voelt om alle seizoenen daar te zijn.
Heel langzaam werd dat idee werkelijkheid. We wisten hoe de financiële situatie zou zijn als we eenmaal 65 (of eigenlijk 67) zijn. Maar misschien was er een mogelijkheid om eerder te gaan. Misschien ... als het huis in Rozenburg verkocht zou zijn. Dan zouden we nog maar eens gaan rekenen. Want eigenlijk wilden we zo vlug mogelijk daar naar toe.
Je weet tenslotte maar nooit, hoe lang je nog hebt om te genieten van de droom die je hebt.
En inmiddels is die droom werkelijkheid geworden. We wonen sinds eind april 2017 in een klein huurhuisje in Chartata, een dorpje dat tegen Katastari aan ligt, met een prachtig uitzicht op de baai van Alykes. Het ligt in het midden van het eiland, voor ons op loopafstand van Alykes en Alikanas.
Langzaam ontstond bij ons het idee om op Zakynthos te gaan wonen. We zouden het eerst gaan proberen. In ieder geval een jaar, om te kijken hoe het voelt om alle seizoenen daar te zijn.
Heel langzaam werd dat idee werkelijkheid. We wisten hoe de financiële situatie zou zijn als we eenmaal 65 (of eigenlijk 67) zijn. Maar misschien was er een mogelijkheid om eerder te gaan. Misschien ... als het huis in Rozenburg verkocht zou zijn. Dan zouden we nog maar eens gaan rekenen. Want eigenlijk wilden we zo vlug mogelijk daar naar toe.
Je weet tenslotte maar nooit, hoe lang je nog hebt om te genieten van de droom die je hebt.
En inmiddels is die droom werkelijkheid geworden. We wonen sinds eind april 2017 in een klein huurhuisje in Chartata, een dorpje dat tegen Katastari aan ligt, met een prachtig uitzicht op de baai van Alykes. Het ligt in het midden van het eiland, voor ons op loopafstand van Alykes en Alikanas.
