Donderdag en dus belastingdag. We rijden rond 8.00 uur naar Zakynthos stad en parkeren bij het busstation. We lopen vandaar omdat het parkeren van een auto voor flinke problemen zorgt.
We lopen naar accountant Dimitri, een vriend van Pavlos. Hij heeft zijn kantoor aan de zuidkant van
de stad. Een erg aardig mevrouw, genaamd Angela helpt ons verder. Zij vult 2 van de 3 formulieren voor ieder van ons in en vertelt dat we het 3e formulier niet nodig hebben, omdat we hier permanent gaan wonen en ook belasting zullen betalen. Zij maakt de benodigde kopiëen voor ons en geeft ons een stapeltje mee, dat we zo bij de Taxoffice kunnen afgeven.
We wandelen van het zuiden naar het noorden, waar vlakbij het Solomosplein de Taxoffice is. We hoeven maar even te wachten. De mevrouw bekijkt de papieren en overlegt met haar collega, de meneer van eerder deze week. Ook bellen ze even met Angela. We missen toch een papier, want we kunnen hier pas permanent gaan wonen na 6 maanden, de eerste 6 maanden hoor je nog bij Nederland??? We hebben niet geprobeerd uit te leggen dat we uitgeschreven zijn in Nederland. Om kort te gaan, we moeten terug naar de accountant en we moeten toch dat formulier ingevuld hebben.
Terug naar de accountant, Angela. Zij vult de ontbrekende 2 formulieren in en vertelt dat we nu eerst naar KEP moeten, daar wordt onze handtekening geverifieerd en daarna moeten we naar Taxoffice. Als we dat taxnummer hebben moeten we Angela bellen vanuit de office en de nummers doorgeven. Zij brengt ze dan in in een systeem. Dan moeten we 5 minuten wachten en dan weer terug naar dezelfde mevrouw, dan krijgen we nog een ander papier mee.
Zo gezegd zo gedaan. Naar KEP is het nog iets verder dan het Solomosplein. Daar gaat het redelijk vlug. Dan naar Taxoffice. We zijn meteen aan de beurt en blijken alle papieren te hebben, voor nu. Er rollen verschillende papieren uit en er worden driftig stempels gezet. Dat is gedaan, dan Agela gebeld, nummers doorgegeven. Na een paar minuten worden we weer binnen geroepen en wordt de rest ingevoerd en uitgeprint. We hebben het!!!
Nu weer terug naar Angela want zij moeten al haar zaken nog invoeren en van de taxnummerformulieren moet ze kopiëen maken voor ons. Zij houdt de originelen nog en zal ze later aan ons opsturen. We betalen 20 euro, dat is alles wat al het werk gekost heeft.
Dan gaan we verder met onze route, want wij hebben van IKA zorgverzekering gehoord eerder vorige week, dat we ook een AMKA nummer nodig hebben. Ook dat moeten we halen bij KEP en dus gaan we die kant weer op. Jammer genoeg kon dat niet meteen vanochtend want toen hadden we nog geen belastingnummer en dat hebben ze nou net wel nodig. Dat aanvragen gaat ook erg snel, maar inmiddels is het 12 uur geweest en IKA gaat om 13 uur dicht.
IKA regelen is vandaag het laatste dat we kunnen doen. We gaan dus in stevige pas richting IKA kantoor. Daar zijn we om 12.20 uur, maar er is een hele rij wachtenden. Gelukkig zijn we nog voor enen aan de beurt. Een meneer pakt ons hele stapeltje documenten, wat we nodig hadden voor de IKA-aanvraag, en loopt er op z'n dooie gemakkie mee naar een ander kantoor. Hij komt na een paar minuten terug en vertelt dat ze ermee bezig gaan. We moeten maandag even bellen of het al klaar is en dat moeten we door iemand laten doen die Grieks spreekt, want de mevrouw die ermee an de slag gaat spreekt geen Engels.
Het is 13.00 uur, we hebben 10,6 km gelopen, we zijn klaar, we kunnen even niet verder. We slenteren naar de boulevard aan de haven en trakteren onszelf op een lekker ijsje.
Het is dus een heel gedoe om alles compleet te krijgen, maar nu zijn we een heel eind. Wij zeiden al tegen elkaar dat dit een manier is om een beetje in te burgeren, want inmiddels weten we wel een paar straten te vinden in de stad. 👍
We lopen naar accountant Dimitri, een vriend van Pavlos. Hij heeft zijn kantoor aan de zuidkant van
We wandelen van het zuiden naar het noorden, waar vlakbij het Solomosplein de Taxoffice is. We hoeven maar even te wachten. De mevrouw bekijkt de papieren en overlegt met haar collega, de meneer van eerder deze week. Ook bellen ze even met Angela. We missen toch een papier, want we kunnen hier pas permanent gaan wonen na 6 maanden, de eerste 6 maanden hoor je nog bij Nederland??? We hebben niet geprobeerd uit te leggen dat we uitgeschreven zijn in Nederland. Om kort te gaan, we moeten terug naar de accountant en we moeten toch dat formulier ingevuld hebben.
Terug naar de accountant, Angela. Zij vult de ontbrekende 2 formulieren in en vertelt dat we nu eerst naar KEP moeten, daar wordt onze handtekening geverifieerd en daarna moeten we naar Taxoffice. Als we dat taxnummer hebben moeten we Angela bellen vanuit de office en de nummers doorgeven. Zij brengt ze dan in in een systeem. Dan moeten we 5 minuten wachten en dan weer terug naar dezelfde mevrouw, dan krijgen we nog een ander papier mee.
Zo gezegd zo gedaan. Naar KEP is het nog iets verder dan het Solomosplein. Daar gaat het redelijk vlug. Dan naar Taxoffice. We zijn meteen aan de beurt en blijken alle papieren te hebben, voor nu. Er rollen verschillende papieren uit en er worden driftig stempels gezet. Dat is gedaan, dan Agela gebeld, nummers doorgegeven. Na een paar minuten worden we weer binnen geroepen en wordt de rest ingevoerd en uitgeprint. We hebben het!!!
Nu weer terug naar Angela want zij moeten al haar zaken nog invoeren en van de taxnummerformulieren moet ze kopiëen maken voor ons. Zij houdt de originelen nog en zal ze later aan ons opsturen. We betalen 20 euro, dat is alles wat al het werk gekost heeft.
Dan gaan we verder met onze route, want wij hebben van IKA zorgverzekering gehoord eerder vorige week, dat we ook een AMKA nummer nodig hebben. Ook dat moeten we halen bij KEP en dus gaan we die kant weer op. Jammer genoeg kon dat niet meteen vanochtend want toen hadden we nog geen belastingnummer en dat hebben ze nou net wel nodig. Dat aanvragen gaat ook erg snel, maar inmiddels is het 12 uur geweest en IKA gaat om 13 uur dicht.
IKA regelen is vandaag het laatste dat we kunnen doen. We gaan dus in stevige pas richting IKA kantoor. Daar zijn we om 12.20 uur, maar er is een hele rij wachtenden. Gelukkig zijn we nog voor enen aan de beurt. Een meneer pakt ons hele stapeltje documenten, wat we nodig hadden voor de IKA-aanvraag, en loopt er op z'n dooie gemakkie mee naar een ander kantoor. Hij komt na een paar minuten terug en vertelt dat ze ermee bezig gaan. We moeten maandag even bellen of het al klaar is en dat moeten we door iemand laten doen die Grieks spreekt, want de mevrouw die ermee an de slag gaat spreekt geen Engels.
Het is 13.00 uur, we hebben 10,6 km gelopen, we zijn klaar, we kunnen even niet verder. We slenteren naar de boulevard aan de haven en trakteren onszelf op een lekker ijsje.
Het is dus een heel gedoe om alles compleet te krijgen, maar nu zijn we een heel eind. Wij zeiden al tegen elkaar dat dit een manier is om een beetje in te burgeren, want inmiddels weten we wel een paar straten te vinden in de stad. 👍
