Porto Limnionas en Porto Roxa

De weervoorspelling is niet mooi voor de komende dagen, maar vandaag zou het nog goed zijn en daarom trekken we er weer op uit. We rijden naar Agios Leon aan de westkant van ons eiland en parkeren achter een heel klein stukje Nederland. Vandaar lopen we naar Porto Limnionas en Porto Roxa. We worden op mooie uitzichten getrakteerd en we lopen redelijk dicht bij de klippen. Op weg er naar toe zien we dat er mooie villa's zijn gebouwd in de buurt van Porto Limnionas. Ik geloof dat ze de vorige keer dat we daar waren nog aan het bouwen waren, maar nu is het klaar. Ze zien er mooi uit en hebben een prachtig uitzicht. We zien dat er nu op nog meer plaatsen wordt gebouwd. We zijn heel benieuwd hoe het er hier uit zal zien over een jaar of tien. Ook bij Porto Roxa wordt er wat gebouwd, maar niet zo groots. En dan resten ons nog de ruim 300 meter die we zijn gedaald vanaf Agios Leon, weer terug te lopen. Een pittig stukje, maar het gaat allemaal goed.

😁

Een prachtig stukje Zakynthos

Porto Limnionas

Porto Roxa

In de wolken op Skopos

Na de vorige post kreeg ik al snel een berichtje van onze Belgische vrienden. Zij herkenden het hek waar wij voor hadden gestaan en vertelden dat de juiste weg daar vlak langs gaat. Ik had alleen een groen pad of veldje gezien en was ervan overtuigd dat dát het niet was. Maar je kunt jezelf dus voor de gek houden als je denkt dat de weg met het hek het juiste pad is. Wij zijn vandaag weer gegaan en naast de weg met het hek ligt gewoon het pad dat we moesten hebben, en niet een groen pad, maar gewoon een heel gewoon duidelijk pad. Ik heb geen idee waarom wij dat niet hebben gezien. Maar goed, we konden nu de wandeling maken zoals we dat wilden. Het pad was niet overal goed te belopen. Op het stuk na Kanalos snackbar en voor de afslag naar Kalamaki beach was zelfs een kleine landverschuiving geweest, waar we wel overheen konden komen. Op de weg naar boven was het de laatste jaren al steeds slecht maar nu heeft de vele regen diepe sleuven gemaakt waar het hemelwater doorheen kon lopen. We konden overal wel langs maar het had niets te maken met wandelen, meer met hiken. Bovenop Skopos zijn we niet naar het kerkje en het oude klooster gegaan, want we waren al in de wolken en het was dus fris en vochtig. Daar komen we een volgende keer wel weer eens. De weg naar beneden aan de Argassi kant was ook slechter dan we de eerdere keren hadden meegemaakt. Maar al met al was het wel weer een leuke wandeling.

Onderweg een mini-landverschuiving

Kalamaki

In de wolken

Zakynthos stad vanaf Skopos

Skopos Vasilikos of toch niet ...

Gisteren, woensdag heeft het flink geregend, maar vandaag is het weer mooi en dus trekken we er op uit. We rijden naar Argassi en parkeren daar de auto. We gaan Skopos vandaag doen. We besluiten om aan de Kalamaki kant omhoog te gaan, want dan hebben we het in de tweede helft van de wandeling makkelijker, alles dalen en een redelijke weg. Aan de Kalamaki kant is het pad vaak heel slecht en dus kun je dat beter doen als we nog fit zijn. Zo gezegd, zo gedaan. In het eerste stuk zitten al een paar flinke klimmetjes. Dan komen we aan bij Kanalos snack bar en daar staat een flink hek over de weg, hoog en met een slot, ook aan de zijkanten, en geen mogelijkheid om erover of erlangs te piepen. Jammer, want we hadden zin in deze wandeling. Maar niet getreurd, we lopen een stuk terug en slaan dan af naar Kalamaki, dit lopen we eigenlijk nooit, en lopen als we in het plaatsje zijn aangekomen over de hoofdstraat richting zee. En dan vragen we aan onze gps om een route terug te maken naar het punt waar de auto staat. De eerste route die de gps geeft, is een route die aan de andere kant van het hek zou aankomen en om van hier nog Skopos te klimmen is geen goed idee. En dus lopen we een stuk terug. De gps vindt dan een andere route naar de auto en die volgen we vol goede moed. Maar na een kilometer of wat staat ook daar een hek over de weg én een huis. We hebben geen geluk vandaag wat dat betreft en dus lopen we het stuk weer terug. En weer gaan we over de hoofdweg en dan krijgen we een nieuwe route door en nu komen we echt uit bij de auto. Het werd 16,7 km, dus weer iets langer dan de vorige. We zijn lekker bezig😀

En toen was er ineens een echt hek

Kijken over de baai van Laganas naar Agios Sostis en Marathonissi

Uitzicht naar Zakynthos stad

Het vlakke land en de bergrug er achter,
helemaal rechts op de bergrug zien wij het kloosterpad liggen

De Venetiaanse toren

Het is nog heel erg mooi weer, wel een beetje fris, maar de zon schijnt aan een stralend blauwe lucht. We besluiten om de Venetiaanse toren aan de westkust te bezoeken. Het is niet een lange wandeling maar wel de moeite waard. We rijden via Agia Marina en de pas over de berg en Loucha naar Exo Chora. Daar parkeren we en gaan verder met de benenwagen. Het is veel dalen, dat belooft een klimmende terugweg. 

Onderweg zien we processierupsen, eerder deze week zagen we er ook al heel veel. Ik dacht dat ze bij Eikebomen leefden, maar na enig zoekwerk op het internet blijkt dat er ook een zuidelijke soort is die bij pijnbomen leeft (Spanje, Italië, Griekenland). Ook al een heel gemeen schepseltje. De meesten van ons weten al dat ze voor mensen en dieren heel vervelend kunnen zijn, zeker voor kinderen. Eerlijk gezegd had ik ze hier nog nooit gespot, maar dit jaar valt het echt op. 

Zoals gezegd was de heenweg simpel, alleen maar dalen. Na even bij de toren te hebben gekeken en van het uitzicht te hebben genoten gaan we verder en beginnen de klim terug. Halverwege zit in deze route een stukje waar geen pad is, we zoeken zelf waar we het makkelijkst langs kunnen. We herkennen wel punten van de vorige keren dat we dit hebben gelopen. Maar het is een leuke wandeling en we genieten van het mooie weer.

Wat is deze boom vreemd gegroeid

Rechts naast de boom in de verte: de Venetiaanse toren

Exo Chora

Processierupsen, nu nog op een kluitje

Inmiddels dichter bij

Uitzicht over de westkust

en het uitzicht naar links

Water

Sinds gistermiddag 5 uur komt er weer water uit onze kranen. Binnen 2 uur hadden we de afwas gedaan, een was gedraaid én onzelf onder de douche gewassen. Wat kun je dan genieten en op dit moment zijn we ons er echt van bewust dat het niet vanzelfsprekend is dat er water uit de kraan komt.

Wandelen vanuit Agalas

Voor deze dag heb ik een wandeling uitgezet aan de zuidwest kant van ons eiland. We rijden naar Agalas en parkeren de auto midden in het plaatsje. Dan lopen we langzaam Agalas uit, langs heel veel blaffende honden, het lijkt wel een estafette blaf. Het eerste deel van de wandeling lopen we door de groene heuvels over redelijke paden, Soms zit er een stuk bij over keien en dan moet je toch uitkijken waar je je voeten neerzet. We lopen dicht bij de kust maar zien daar weinig van tot we opeens wél een uitzicht hebben over de mooie westkust. En in de 'middle of nowhere' staat daar ineens een huisje, de heggen zijn afgedekt met oude visnetten, het maakt een aardig plaatje. Als we de kust weer achter ons laten, lopen we naar de Andronios bronnen, oude Venetiaanse waterputten. En dan lopen we met een grote boog weer terug naar Agalas.

Hier konden we goed ons pad zien dat we even later zullen lopen

De prachtige westkust

Zomaar een plaatje

Een oude olijfboom, zo mooi

Achter de wijngaard liggen de 12 waterputten

Een Venetiaanse waterput

Zomaar een veldje dat helemaal vol staat met bloemetjes

Agalas

Water? Hoe bedoel je?

Water is voor ons de laatste tijd geen normale zaak meer. Eind december hebben we een week zonder water gezeten, maar was het op 31 december terug. Toen hebben we twee weken geen problemen gehad en toen begon het weer. Iedere dag een uur wat water maar het grootste gedeelte van de dag niets. Op 26 januari ben ik het bij gaan houden en inmiddels zitten we nu alweer bijna 3 dagen helemaal zonder water. Er lijkt weer een pomp kapot te zijn. Inmiddels balen we er flink van😠

blauw = water, rood = geen water