Leo en Marlies op Zakynthos: Stukje wandelen van de stad naar ons dorp

klik op foto voor groter

Vandaag hebben we de wandelschoenen weer eens aangetrokken. Het plan is om van Zakynthos-stad via Kalipado en Tragaki naar Chartata te lopen. Het wordt in ieder geval een flinke wandeling.
Om half 8 lopen we naar de busstop in Alykes, waar volgens de timetable de bus om 8 uur richting de stad zal gaan. Hij is er om 8.20 uur, ach, Griekse tijden, en wij hebben alle tijd. De Grieks-Orthodoxe priester, die bij het kerkje in ons dorpje hoort én die 2 huizen verderop woont, zit voorin de bus. Wij zitten vlak bij hem en zien dat hij heel regelmatig een paar kruisjes slaat. Eén keer valt me op dat we langs een kerk rijden, maar misschien doet de Papas (priester) dat ook wel als er een klein kapelletje langs de weg staat.
Om 9 uur zijn we bij het busstation in Zante-stad. We lopen langs de weg naar het eerste klimmetje. Ik heb op onze wandelkaart een rood stippellijntje gezien in de stad die de richting van Bochali op gaat, de flinke puist aan de rand van de stad waarop de resten van een Romeinse vesting zijn te zien. Het is inderdaad een pad, maar smal en redelijk stijl omhoog. Ik ben blij dat ik mijn stokken bij me heb, want sommige stappen zijn lastig te maken. Na een flinke klim komen we uit bij het kerkje Zoodóchos Pigi, waar ook een aantal tavernes zijn waar je heerlijk kunt zitten én een prachtig uitzicht hebt over de stad en de haven. Wij lopen dit keer door omdat het nog te vroeg is voor een stop. We dalen aan de andere kant weer af en komen uit in de buurt van Gaítani. En dan lopen we weer even in het redelijk vlakke land tussen Bochali en de volgende heuvel. We komen opnieuw door Kalipado, waar we eerder deze week ook al waren, maar wel in een ander deel. We komen een mevrouw tegen die ons vreemd aankijkt en vraagt of we te voet zijn en waar we nu vandaan komen. Er komt geen woord Engels aan te pas, maar we kunnen met ons Grieks deze mevrouw gewoon redelijk volgen en we kunnen haar vertellen waar we vandaag komen, dat we van wandelen houden én dat we in Chartata wonen en niet alleen vakantie houden. Zij vertelt ons bijna haar hele levensgeschiedenis, inclusief haar hartoperatie en waar haar kinderen wonen en we verstáán én begrijpen het. Zó leuk!!! We slaan nu van de weg af en volgen een pad naar Tragaki, een dorp op een heuvel vanwaar je een prachtig uitzicht hebt op een aantal dorpen in de omgeving. Het pad heeft een flinke klimhoek maar het heeft ook een andere uitdaging voor ons in petto. Halverwege is het grootste gedeelte van het pad weg, ingestort en meegevoerd de diepte in. Het stukje dat overblijft is wel breed genoeg om een voet op te zetten, maar het blijft wel uitkijken. Het lukt allemaal, en een tijdje later komen we aan in Tragaki. We zijn hier een keer geweest met Nefis Travel geweest. Jackie heeft ons toen van alles laten zien en horen op de tour "Back to the roots". De kleine kafenio is nu echter gesloten en ziet er niet uit dat hij nog opengaat, maar het mooie uitzicht op Kipseli, Ano- en Mesa Gerakari is er nog wel. We genieten ervan én eten onze meegenomen boterhammetjes op. De lucht is inmiddels helemaal blauw geworden en het is dus warm. Met de klimmetjes en afdalingen worden er flink wat zweetdruppeltjes verloren. Maar het is heerlijk om te kunnen doen.
Na Tragaki dalen we weer af en lopen daarna via allerlei weggetjes naar Kallithea en Pigadakia, waar we een koude cola en sinas drinken in het restaurant waar we al eerder waren en ook een Griekse avond hebben meegemaakt. Het smaakt goed. En dan nog het laatste stukje. Nog een paar klimmetjes in Katastari en dan na een paar bochtjes zijn we thuis in Chartata.

Als we 's middags heerlijk in de schaduw van ons huisje zitten bij te komen, hoor ik weer het rare geluid dat ik eerder deze week niet kon thuisbrengen. Ik ging toen kijken waar het geluid vandaan kwam, en zag een uil op de electriciteitspaal naast ons huisje zitten. Toen was ik niet op tijd met mijn camera, nu wel.