Leo en Marlies op Zakynthos: In de buurt van Vasilikos

De dag begint grauw en grijs én het regent, ja, hier gebeurt dat ook weleens. We hadden een korte wandeling gepland, maar de plannen worden bijgesteld. Er worden weer citroenen uitgeperst, het sap iets gezoet en dan de koelkast in. De resten van de citroenen en sinaasappels die we elke dag persen en het andere afval van groenten en fruit, halen we door de hakmolen en verspreiden het dan in de tuin. Iedere dag wordt er een stukje omgespit en halen we de grootste keien eruit en gooien daar dan het gehakte groenafval in. Maar terwijl ik de aarde omspitte begon de zon weer te schijnen en binnen een momentje was het dus weer goed warm. Het luie zweet eruit, zullen we maar denken. Omdat de hemel weer schoon trok zijn we toch die wandeling gaan doen.

Roze was de bedoeling,
rood hebben we uiteindelijk gedaan.

We rijden voorbij Zakynthos-stad, voorbij Argassi en op een paar kilometer voor Vasilikos begint onze route. We zetten de auto bij een taverne neer en gaan op weg. Als we 100 meter hebben gelopen komt er iemand van de taverne op een brommer achter ons aan. "Beste vrienden, de parkeerplaats is voor gasten van de taverne". Oké, wij weer terug en de auto aan de overkant geparkeerd bij een afvalbak waar genoeg plek was om ons kleine rode autootje ook te parkeren.
En dan starten we de route weer. Nu komt er niemand meer achter ons aan. De zon is inmiddels goed heet, het is iets na 12 uur. En de wandeling gaat flink omhoog. Nog meer lui zweet weg. Welke idioten gaan er nou op het heetst van de dag lopen. Die gekke Hollanders weer 😀

Ik heb een route gemaakt die ons langs verschillende stranden op het schiereiland van Vasilikos zal brengen. Bij de afslag naar het eerste strand staat een bord dat het verboden is om naar Sekania beach te gaan. Dit strand is helemaal bestemd voor de Caretta Caretta, een beschermde zeeschilpad, die op de zuidelijke stranden van Zakynthos eieren legt. Er wordt echt op de dieren gelet. Op de zuidelijke stranden gelden allerlei regels om de nesten niet te verstoren. Er wordt ook iets om elk nest heen gezet (zie foto). Wij trekken een plan en nemen een andere route dan gepland. We lopen langs de kust naar Dafni-beach, daar kunnen we wel heen. Op dit strand staan een paar torentjes die een schildpadnest aangeeft. We maken even een praatje met een belg die daar op vakantie is en wat later lopen we naar Taverne Del Mare om daar een heerlijke Del Mare fruit juice te drinken, een klein feestje. Dan nog een ijsje en daarna gaan we verder met de tocht. Op de weg zijn ze bezig met beton storten om de weg verhard te maken. We mogen er niet op lopen en worden vriendelijk gevraagd aan de rand te lopen. Dat lukt best en een eindje verder is het allemaal nog gewoon zand en stenen. Ergens zegt Leo: "heb jij een pad gezien naar rechts?" Nee ik niet. Dus loopt hij een stukje terug en ja hoor daar is iets wat best een paadje zou kunnen zijn. We proberen het en komen na verloop van tijd op een breder pad. Ja, dat is precies wat we zouden moeten hebben. Ook moeten we even de drukke weg naar en van Vassilikos volgen, niet echt leuk. Dan gaan we naar de andere kant van het schiereiland. We komen beneden bij een ander strand: Azzuro Beach. Maar waar ik mijn route heb laten doorlopen over strand, is helemaal geen strand, alleen maar rotsen. Dus passen we het plan weer aan en proberen een ander pad. Dat eindigt in een olijfboomgaard en na even overleg lopen we terug naar de drukke weg om vandaar terug te lopen naar de auto. Een volgende keer gaan we nog eens wat zuidelijker, dan pakken we de andere stranden mee. Als we thuis zijn begint het opeens flink te plenzen. Goed voor de plantjes zullen we maar zeggen. En hier meen ik dat nog echt ook.