Wij hebben besloten om weer eens een stuk te gaan lopen. We beginnen in Kiliomenos en volgen een smal pad richting de westkust. Het is flink warm en dit keer zijn we niet vroeg gestart, dus vooral ik voel het goed. Om een uur of 1 komen we bij de kust aan, er is daar een flink blok rots, Korakonissi, en overal zie je het prachtig heldere, blauwe water. We hebben geen zwemkleding meegenomen, maar we gaan het hier zeker eens proberen. Ik had gedacht dat er hier wel een taverne zo zijn, maar nee, helemaal niets. Er is wel wat in aanbouw, maar daar hebben we nu niets aan. Dus gaat de wandeling verder, we moeten tenslotte weer naar Kiliomenos. Maar het valt me zwaar, heel zwaar. Het heeft er misschien mee te maken dat ik slecht heb geslapen of de warmte speelt me parten. Ik heb geen idee. Leo vroeg al een keer of hij de auto moest halen, maar ik wilde het toch wel proberen. Maar toen er een stuk verder een auto langzamer ging rijden en vroeg of we een lift wilden, heb ik toch gezegd: Ja graag. Ze moesten naar hun werk in een taverne, die toevallig pal naast de plaats was waar onze auto stond. We hebben daar nog wat gedronken en toen maar weer naar huis. Heel jammer, volgende keer beter.
Hoofdkleuren: groen en blauw |
De ruigere westkust |
Prachtig helder en blauw water rond Korakonissi |
Heel helder |
Volgende keer nemen we zwemkleding mee |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten