Gisterochtend moesten we nog even naar de stad en op de terugweg hebben we eindelijk de zonnebedjes gevonden die we wilden hebben. Bedjes die helemaal opgeklapt kunnen worden. Natuurlijk hebben we ze gelijk ingewijd.
En aan het einde van de middag zijn we even naar Katastari gelopen op het einde van de middag. De buren verklaarden ons voor gek, het is toch veel te warm. En inderdaad, het was nog ruim 36 °C, maar we wilden de sleutel van ons buurhuisje naar de broer van I&A brengen. Zij zullen vandaag of morgen arriveren en dan hoeven wij niet te wachten tot ze er zijn. Aangekomen bij het huis van de broer deed de zoon open, de jongen die al een paar keer de vertaling heeft gedaan met opa en oma en ons. Hij vertelde ons dat ze net bezig waren om honing te oogsten. Ze hebben bijenkasten achter het huis, maar ook tegen de berg aan. De huiskamer was helemaal ingericht om de honing te oogsten. Ze doen dat binnen omdat de bijen nu even hun huis kwijt zijn en je wilt natuurlijk geen boze bijen om je heen als je bezig bent. De ramen worden uit de bijenkasten gehaald en dan wordt de honingraat van de ramen af gehaald met een speciale schraper. Daarna wordt het geheel geslingerd om de honing uit de raat te halen en gaat het in potten. Daar tussen gebeurde ook nog het één en ander, maar dat is me niet helemaal bij gebleven. In ieder geval hebben we meteen een pot berghoning gekocht. Daarna hebben we de sleutel af gegeven en hebben we het rondje nog afgemaakt.
Toen we vanochtend wat later op de ochtend de voordeur open deden, bleek dat de postbode al geweest was. Onder onze Hollandse klomp bij de voordeur lag de post, een blauwe (zo bekende) envelop en een witte, gericht aan ons beiden. Hierin zat dé kaart, de trouwkaart van oudste zoon Marc en a.s. schoondochter Chavelli. 5 dagen heeft de kaart erover gedaan om bij ons aan te komen. Wat een geweldig vooruitzicht om die twee in september te zien als bruidspaar. 💖
Ook vanavond deden we weer een klein rondje en ergens onderweg zagen we braamstruiken met kleine rijpe bramen erin. Ik had niet verwacht dat we ze hier rijp zouden zien, ze zijn wel veel kleiner en steviger dan de bramen die we gewend waren. We hebben er genoeg kunnen plukken voor een heerlijk toetje met yoghurt.
Toen we zaten te eten vanavond hoorden we het harde getsirp van een cicade opeens heel dicht bij. Hij leek bij de Bougainville voor ons huisje te zitten. Wij hadden geen idee hoe zo'n beestje eruit ziet. Leo ontdekt hem (of haar) op de elektriciteitspaal voor ons huisje. Toch een flink beest zo'n 5 cm lang. Verder gezocht op internet waar bleek dat er enorm veel verschillende ondersoorten zijn. Maar deze stond er ook bij, dus dit is wel onze herriemaker.
En nu ik dit aan het schrijven ben, om 23.20 uur (ja ja, ons dag en nachtritme is iets verschoven) liep ik even de slaapkamer in, en ja hoor, voor het eerst na vele avonden is het in de slaapkamer minder dan 30 graden, namelijk 29,4°C. Heerlijk!!!
En aan het einde van de middag zijn we even naar Katastari gelopen op het einde van de middag. De buren verklaarden ons voor gek, het is toch veel te warm. En inderdaad, het was nog ruim 36 °C, maar we wilden de sleutel van ons buurhuisje naar de broer van I&A brengen. Zij zullen vandaag of morgen arriveren en dan hoeven wij niet te wachten tot ze er zijn. Aangekomen bij het huis van de broer deed de zoon open, de jongen die al een paar keer de vertaling heeft gedaan met opa en oma en ons. Hij vertelde ons dat ze net bezig waren om honing te oogsten. Ze hebben bijenkasten achter het huis, maar ook tegen de berg aan. De huiskamer was helemaal ingericht om de honing te oogsten. Ze doen dat binnen omdat de bijen nu even hun huis kwijt zijn en je wilt natuurlijk geen boze bijen om je heen als je bezig bent. De ramen worden uit de bijenkasten gehaald en dan wordt de honingraat van de ramen af gehaald met een speciale schraper. Daarna wordt het geheel geslingerd om de honing uit de raat te halen en gaat het in potten. Daar tussen gebeurde ook nog het één en ander, maar dat is me niet helemaal bij gebleven. In ieder geval hebben we meteen een pot berghoning gekocht. Daarna hebben we de sleutel af gegeven en hebben we het rondje nog afgemaakt.
Toen we vanochtend wat later op de ochtend de voordeur open deden, bleek dat de postbode al geweest was. Onder onze Hollandse klomp bij de voordeur lag de post, een blauwe (zo bekende) envelop en een witte, gericht aan ons beiden. Hierin zat dé kaart, de trouwkaart van oudste zoon Marc en a.s. schoondochter Chavelli. 5 dagen heeft de kaart erover gedaan om bij ons aan te komen. Wat een geweldig vooruitzicht om die twee in september te zien als bruidspaar. 💖
Ook vanavond deden we weer een klein rondje en ergens onderweg zagen we braamstruiken met kleine rijpe bramen erin. Ik had niet verwacht dat we ze hier rijp zouden zien, ze zijn wel veel kleiner en steviger dan de bramen die we gewend waren. We hebben er genoeg kunnen plukken voor een heerlijk toetje met yoghurt.
En nu ik dit aan het schrijven ben, om 23.20 uur (ja ja, ons dag en nachtritme is iets verschoven) liep ik even de slaapkamer in, en ja hoor, voor het eerst na vele avonden is het in de slaapkamer minder dan 30 graden, namelijk 29,4°C. Heerlijk!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten