Mount Skopos, van quads en sinaasappelsap

Het is prachtig weer, zon, blauwe lucht, zo'n graadje of 26. We hebben besloten om weer eens Skopos Vasilikos te doen. We rijden naar Argassi en laten de auto vlak bij de kerk achter. We doen precies dezelfde route als in april van dit jaar toen ik mijn camera niet goed had ingesteld. Nu heb ik het allemaal gecontroleerd en we lopen door de rustige hoofdstraat van Argassi. Het wordt ook hier heel rustig, veel restaurants zijn al dicht en ook de hotels zijn zwembaden aan het leegpompen en aan het opruimen, op een paar na die de laatste toeristen herbergen. We lopen naar de oude brug die in zee staat en gaan langs de wachttoren die bijna aan het eind van het dorp staat. Iets verder begint de klim naar de top van Skopos. Het blijft een flinke klim en we zijn blij dat het niet al te warm is. Ergens halverwege komt ons een quad tegemoet. We zeggen ze gedag en het stel stopt de quad. Ze vertellen dat ze boven een ongeluk hebben gehad. Er was iets met de rem en om dat te verhelpen moest de bestuurder iets anders doen. Dat ging niet helemaal volgens plan met als gevolg dat de quad omsloeg. Gelukkig niets ernstigs aan de hand, maar wel een paar fikse schrammen en schaafwonden. Ik heb een beetje kunnen helpen met het EHBO-setje dat ik altijd bij me heb. Maar volgens mij waren ze meer geholpen met het feit dat ze hun verhaal even kwijt konden. Ze beloofden om straks even langs een arts te gaan en bedankten ons en vervolgden, heel voorzichtig, hun weg naar beneden. Wij gaan verder naar boven en zien tot onze verbazing dat de kleine kafenio, vlak bij de top, nog open is. Maar de sinaasappel-pers is al helemaal schoon gemaakt, dus vers sinaasappelsap gaat het nu niet worden. Dan maar een cappuccino en een Coke. Daarna lopen we nog verder naar boven, naar het kerkje en het ruïne klooster. Je hebt er zulke mooie uitzichten. Het is gewoon een speciaal plekje. Dan wacht de afdaling weer aan de kant van Kalamaki en het pad, nou ja, pad, is nog steeds erg slecht. Maar het is leuk om te doen. Als we bijna beneden zijn slaan we een weg in richting Argassi en komen wat later langs Kanalos, een taverne, die ook nog open is. Hier hebben ze nog wel verse jus en dus genieten we daarvan. Op het laatste stuk moeten we nog over een paar heuvels heen, dat is altijd wat lastiger als je moe begint te worden. We besluiten nu al om een volgende keer de route eens andersom te lopen, want die volgende keer die komt er vast.

De oude brug

1805 

Het zomerseizoen loopt duidelijk ten einde

Wachttoren en kerkje

Argassi

Panagia Skopiotissa

en het oude bijbehorende klooster

Zante stad

Marathonissi in de verte