Tevreden met "kleine" dingen

Hoe normaal is het als er water uit de kraan komt? Heel normaal. Alleen niet op Zakynthos, of op andere plaatsen in Griekenland. Vanaf dinsdagochtend kwam er geen water meer uit de kraan, en dus ook geen water om het wc door te spoelen. Dat is niet zo erg voor een uurtje of zo. Maar anderhalve dag, dan wordt het toch een ander verhaal. We zijn er zo aan gewend dat er water uit de kraan komt en als het water dan eindelijk weer stroomt dan kijk je toch met andere ogen naar dat straaltje water uit de kraan. BLIJ!!!
Ach ... het zijn de kleine dingen die het doen 😀

Flinke aardbeving met naschokken op Zakynthos - update 2 -

Na de 7 naschokken van vandaag niet te hebben gevoeld, maar de laatste van 17.15 uur (onze tijd) hebben we wel degelijk gevoeld. 5.4 op de schaal van Richter. Het huis schudde echt een paar seconden en we hoorden de glazen rinkelen in de kast. Best eng, maar het was gelukkig snel weer voorbij.

Het werkt!

Leo is na onze terugkomst bezig geweest met het uitzoeken hoe de schotelontvanger werkt voor het ontvangen van de Nederlandse televisie en een hele rits andere zenders. En waarachtig, het werkt allemaal 😀. Er zijn nog een paar onduidelijkheden maar dat gaat verder helemaal goed komen. We moeten alleen even wennen aan het feit dat de tv-gids een tijd aangeeft en wij dus moeten bedenken dat we een andere tijd hebben, het acht-uur journaal komt bij ons dus om 21 uur komt, maar ook dat zal wel wennen komen. Het is voor de verandering wel eens leuk dat iets in één keer werkt 👍.

Flinke aardbeving met naschokken op Zakynthos - update -

Gisteren, zondag, zijn we vanuit Nederland weer terug gevlogen naar ons eilandje. We waren best benieuwd of er schade zou zijn en hoe het in ons buurtje zou zijn. Gelukkig is er zo te zien helemaal geen schade, ook bij onze buren is het allemaal goed afgelopen. Wel zijn ze allemaal flink geschrokken en hebben toch een paar spannende dagen beleefd. Want er zijn meer dan 40 kleine en grote naschokken geweest gedurende de dagen na de beving van 6.8 op de schaal van Richter en zelfs vandaag waren er nog naschokken. De scholen zijn nog steeds dicht omdat men eerst zeker wil weten dat er geen schade is aan de gebouwen. Ook bleek bij de metingen achteraf dat ons eiland 3 cm naar het zuidwesten is verschoven.
Toen ik het nieuws zo volgde bedacht ik me dat ik bijna niets wist van de Richterschaal. Wel heb ik ooit eens gehoord dat de schaal niet een gewoon oplopende schaal is. Dus moest ik het op zoeken en ik vond deze beschrijving in het Cultureel Woordenboek:

De schaal van Richter wordt gebruikt om de kracht van aardbevingen aan te geven. De schaal loopt van 1 tot 12, maar aardbevingen boven de 9 zijn niet bekend. De schaal van Richter is een logaritmische schaal, d.w.z. dat elk punt op de schaal een factor 10 in energie vertegenwoordigt. 

Een beving met de kracht 4 is dus 10 x zo sterk als een beving met de kracht 3, maar een beving met de kracht 5 is 100 (10 x 10) keer zo sterk als die met de kracht 3, en één met de kracht 6 is 1000 (10 x 10 x 10) keer zo sterk als die met de kracht 3. Dat loopt dus stevig op.

Etentje bij Grieks restaurant Attica in Veenendaal

Op zaterdagavond doen we mijn verjaardag nog eens dunnetjes over met Marc en Chavelli, Roy en Sara. Ik krijg een lijst met mooie, kleinere foto's van van het getrouwde stel én het verloofde stel en andere leuke cadeautjes en we genieten volop van deze momenten en van de hartelijkheid van Savvas, Sacha en de 2 andere meiden die helpen in het restaurant. Want het is ook weer een afscheid voor een tijd. Maar deze avond neemt niemand ons meer af, het was genieten!!!

Flinke aardbeving met naschokken op Zakynthos

Vanochtend werden we opgeschrikt door het nieuws dat er een flinke beving is geweest in de Ionische Zee vlakbij Zakynthos. Ook zijn er gedurende de nacht veel naschokken geweest. Op dit moment is er sprake van 3 lichtgewonden en er is op een aantal plekken flinke schade, bijvoorbeeld in de haven van de stad waar flinke scheuren in de kades zijn gevonden.


Friday, 26 October 2018
Fri, 26 Oct 08:40:53 UTC M 4.3 / 52.0km IONIAN SEA -
Fri, 26 Oct 08:40:50 UTC M 4.3 / 10.0km - 48km SSW of Lithakia, Greece
Fri, 26 Oct 08:03:11 UTC M 4.6 / 10.0km - 43km SSW of Lithakia, Greece
Fri, 26 Oct 06:44:10 UTC M 4.4 / 10.0km Ionian Sea
Fri, 26 Oct 06:20:58 UTC M 4.2 / 13.1km 36 Km S from Zande
Fri, 26 Oct 06:20:53 UTC M 4.5 / 10.0km Ionian Sea
Fri, 26 Oct 06:00:59 UTC M 4.2 / 40.0km IONIAN SEA
Fri, 26 Oct 05:48:39 UTC M 4.7 / 10.0km Ionian Sea
Fri, 26 Oct 04:00:50 UTC M 4.5 / 117.0km IONIAN SEA
Fri, 26 Oct 02:36:10 UTC M 4.1 / 12.0km IONIAN SEA
Fri, 26 Oct 02:17:34 UTC M 4.5 / 10.0km Ionian Sea  
Fri, 26 Oct 02:09:37 UTC M 4.1 / 80.0km IONIAN SEA-
Fri, 26 Oct 01:46:48 UTC M 4.0 / 2.0km IONIAN SEA 
Fri, 26 Oct 01:06:05 UTC M 5.0 / 10.0km Ionian Sea 
Fri, 26 Oct 00:32:55 UTC M 5.1 / 10.0km Ionian Sea
Fri, 26 Oct 00:23:15 UTC M 4.8 / 60.0km IONIAN SEA 
Fri, 26 Oct 00:13:38 UTC M 4.7 / 142.0km Ionian Sea  

Thursday, 25 October 2018
Thu, 25 Oct 23:09:23 UTC M 5.5 / 10.0km Ionian Sea  
Thu, 25 Oct 22:54:51 UTC M 6.7 / 10.0km Ionian Sea  

In Nederland: Door de duinen en het bos

Op donderdag maken we nog een mooie wandeling door de "Meeuwenduinen", het bos "Westerschouwen" en de "Zeepeduinen", die bij slot Haamstede horen. Het is een pittige wandeling met het beklimmen van en het lopen door de duinen met mul zand.

Morgen gaan we de spullen weer inpakken, het huisje schoonmaken en dan beginnen we aan de laatste paar dagen van onze vakantie.

De "Meeuwenduinen"

Vuurtoren Westerlicht nu, vorig jaar in de inzet

Een beetje kleur op een grijze dag

Paddenstoelen

In Nederland: Zierikzee

De hemel is grijs, maar het is droog. We willen naar Zierikzee, dat 15 kilometer verder ligt. We parkeren de auto op één van de vele parkeerterreinen buiten de binnenstad en maken een wandeling door de smalle straatjes en langs een aantal bijzondere gebouwen. Als het na bijna 2 uur en ruim 7 kilometer wandelen begint te regenen houden we het voor gezien, we zoeken de auto op en gaan boodschappen doen in Burgh Haamstede en halen als troost maar iets lekkers bij de koffie 😋.

Leuke straatjes

De Zuidhavenpoort bij de Oude haven met de ophaalbrug

De toren van het 16e eeuwse stadhuis

De Oude haven

En nog eens

Mooie geveltjes

Dit bord hadden wij nog nooit ergens gezien

De nieuwe haven en molen den Haas, een stellingmolen uit 1727

De Sint Lievensmonstertoren oftewel de dikke toren

Naast de dikke toren stond oorspronkelijk nog een kerkgebouw, maar dat is afgebrand.
Nu staat deze nieuwe kerk ernaast. Hij lijkt op een Griekse tempel.

Nederland oktober 2018

Op vrijdag, de dag na mijn verjaardag rijden we naar Zeeland, naar Nieuw Haamstede naar het huisje van een vriend van ons, Paul, die vertelde dat we dit huisje weer mogen gebruiken. We deden dit al een paar keer eerder en we hebben het er altijd goed. Op zaterdag rijden we naar Veenendaal en Amersfoort voor bezoekjes aan zoons en schoondochters en onze vroegere buurtjes.
Op zondag doen we eerst een rondje strand vanuit Nieuw Haamstede en dan rijden we naar Wageningen want we hebben een feest van zoon Roy en zijn lief Sara, zij verloven zich vandaag 💑. Daarna slapen we in Wageningen bij hotel de Wageningse Berg, want de volgende ochtend hebben we nog meer te doen in Veenendaal en Ede. Ook gaan we bij een oud-collega van mij aan en dat is heel gezellig. Dan rijden we, via Rotterdam, waar we nog even het centrum induiken, terug naar Zeeland.

Op dinsdag gaan we weer een echte wandeling maken, we lopen naar Renesse. Daar lunchen we op een terrasje in de zon. Het waait wel flink en ook is het zeker niet warm meer, maar het is goed uit te houden achter het glazen wandje met je jas aan 😎. Daarna lopen we via duinen en strand terug. Nu hebben we de wind pal van voren en dat voelt best fris. Bij Renesse is het strand heel breed maar bij Nieuw Haamstede is er nog maar een klein stukje strand over, het is vloed, maar het is gelukt, we komen over met droge voeten.

Hulst met besjes

Renesse

Voornplas bij Renesse

Het brede strand bij Renesse

En het smalle strand bij Nieuw Haamstede in de buurt

Naar Nederland, de reis, telefoons, mijn verjaardag en een mooie dag

We zijn woensdagochtend naar het vliegveld vertrokken en hadden een goede reis. Op Schiphol hadden we onze koffers heel vlot en dus gingen we op weg naar de autoverhuur. Onze kleine Citroen C1 is een volwassen C3 geworden. Ondertussen hadden we allebei onze telefoons weer aangezet. En wat denk je... we hebben helemaal GEEN bereik. Daar worden we toch wel een beetje verdrietig van. Leo gaat kijken of er iets aan gedaan kan worden.

Vandaag vier ik mijn verjaardag, we zijn bij onze lieve vrienden Petra en Ben en voor het ontbijt staat er een feestelijk gedekte tafel klaar. Ik voel me helemaal jarig met de nodige knuffels en later de berichtjes die via mail en FaceBook binnenkomen. Het is nog mooi weer, niet zo warm meer maar goed genoeg om een wandeling te maken. Dit keer wij samen met Ben. Peet heeft een ongelukkige val gemaakt een tijdje geleden en loopt nog niet zo goed. Wij genieten van de vlakke wandeling met Hollandse landschappen en doorkijkjes.

's Avonds gaan we naar restaurant De Kluis in Vlijmen waar we heerlijk eten en drinken en toasten op mijn verjaardag en onze vriendschap.

Herfstkleuren

Sierappeltjes

Rond het Engelermeer

Rond het Engelermeer

Rond het Engelermeer

Mooie geiten

Rond het Engelermeer

Hollands landschapje

Telefoon vervolg

We hebben toch nog een paar dagen gewacht, maar gisterochtend, vrijdag, zijn we toch maar weer naar de Vodafone-winkel gegaan. Er was wel sprake van "enige ergernis" bij ons, toen de verkoper weer begon over telefoneren. Maar om kort te gaan, nu word ik gebeld door een medewerkster en dan zal ook het blok van mijn telefoon afgaan. En wat doe je dan op zo'n dag. Je sleept overal die telefoon mee naartoe om vooral dat belletje niet te missen. Áls we naar bed gaan is er nog geen contact geweest. Als ik even wakker lig, bedenk ik dat ik even naar zoon Marc (hij weet dat we het op zijn nummer proberen en zal dus niet meteen schrikken) moet proberen te bellen de volgende ochtend, want je weet maar nooit. En verdraaid nog aan toe, de telefoon gaat nu gewoon over. Het blok is dus weg. Snappen we het nog? ...

Mount Skopos, van quads en sinaasappelsap

Het is prachtig weer, zon, blauwe lucht, zo'n graadje of 26. We hebben besloten om weer eens Skopos Vasilikos te doen. We rijden naar Argassi en laten de auto vlak bij de kerk achter. We doen precies dezelfde route als in april van dit jaar toen ik mijn camera niet goed had ingesteld. Nu heb ik het allemaal gecontroleerd en we lopen door de rustige hoofdstraat van Argassi. Het wordt ook hier heel rustig, veel restaurants zijn al dicht en ook de hotels zijn zwembaden aan het leegpompen en aan het opruimen, op een paar na die de laatste toeristen herbergen. We lopen naar de oude brug die in zee staat en gaan langs de wachttoren die bijna aan het eind van het dorp staat. Iets verder begint de klim naar de top van Skopos. Het blijft een flinke klim en we zijn blij dat het niet al te warm is. Ergens halverwege komt ons een quad tegemoet. We zeggen ze gedag en het stel stopt de quad. Ze vertellen dat ze boven een ongeluk hebben gehad. Er was iets met de rem en om dat te verhelpen moest de bestuurder iets anders doen. Dat ging niet helemaal volgens plan met als gevolg dat de quad omsloeg. Gelukkig niets ernstigs aan de hand, maar wel een paar fikse schrammen en schaafwonden. Ik heb een beetje kunnen helpen met het EHBO-setje dat ik altijd bij me heb. Maar volgens mij waren ze meer geholpen met het feit dat ze hun verhaal even kwijt konden. Ze beloofden om straks even langs een arts te gaan en bedankten ons en vervolgden, heel voorzichtig, hun weg naar beneden. Wij gaan verder naar boven en zien tot onze verbazing dat de kleine kafenio, vlak bij de top, nog open is. Maar de sinaasappel-pers is al helemaal schoon gemaakt, dus vers sinaasappelsap gaat het nu niet worden. Dan maar een cappuccino en een Coke. Daarna lopen we nog verder naar boven, naar het kerkje en het ruïne klooster. Je hebt er zulke mooie uitzichten. Het is gewoon een speciaal plekje. Dan wacht de afdaling weer aan de kant van Kalamaki en het pad, nou ja, pad, is nog steeds erg slecht. Maar het is leuk om te doen. Als we bijna beneden zijn slaan we een weg in richting Argassi en komen wat later langs Kanalos, een taverne, die ook nog open is. Hier hebben ze nog wel verse jus en dus genieten we daarvan. Op het laatste stuk moeten we nog over een paar heuvels heen, dat is altijd wat lastiger als je moe begint te worden. We besluiten nu al om een volgende keer de route eens andersom te lopen, want die volgende keer die komt er vast.

De oude brug

1805 

Het zomerseizoen loopt duidelijk ten einde

Wachttoren en kerkje

Argassi

Panagia Skopiotissa

en het oude bijbehorende klooster

Zante stad

Marathonissi in de verte