We besluiten om vandaag een wandeling te maken, niet zo heel lang, want we zijn nog flink moe. Wat ook meespeelt is toch dat we ons huis een beetje kwijt zijn én ons ritme. Er is nog geen internet of tv, en pas als je dat niet meer hebt kom je tot de ontdekking hoe vaak je het eigenlijk gebruikt. Even iets opzoeken, even wat bekijken, even op FB, even een Whatsapp. Voor het internet moeten we naar Archontiko, we zitten steeds op het terras van huisje 1, daar stonden tenminste al stoelen. Maar daar hebben we geen elektriciteit, dus moeten we naar boven als de batterij leegraakt. Ook begint het kamperen inmiddels wat te vervelen. Ons eigen lekkere bed, daar verlangen we naar, en onze eigen spulletjes, maar die zwerven nog ergens in Europa. Maar goed, het komt allemaal wel, nog even volhouden.
Vandaag doen we dus wat we erg leuk vinden, een wandeling maken. Als alle vorige jaren doen we de kloosterroute eerst, het verveelt nooit, het blijft leuk om te doen. We lopen alleen vandaag door naar Pigadakia, de route wordt dus iets langer, 11,9 kilometer.
Het is prachtig weer en we genieten volop. Als we thuis zijn hangen we nog een was op en halen de was van vanochtend binnen, want dat is alweer droog. Gelukkig mogen we de machine van Ioanna gebruiken, want om dit allemaal met de hand te doen, tot onze eigen wasmachine er is, is wel heel veel. En als dat gedaan is pluk ik gauw nog wat sinaasappels en lopen we naar beneden om het internet onveilig te maken.
Morgen nog een vrije dag, de 1 mei-viering, we gaan kijken in Katastari wat dat inhoudt.
