Door onze lieve vriendin Petra geschreven op FaceBook:
Gisteravond kwamen onze lieve vrienden Marlies en Leo bij ons. Ze kwamen nog een nachtje slapen en vandaag na een heerlijk ontbijt zijn ze vertrokken voor hun grote reis naar Zakynthos. We zullen ze ontzettend missen maar we vinden het ook geweldig dat ze hun droom nu waar gaan make️n.
😘
Lieve Marlies en Leo een hele goede en veilige reis en heel veel succes als jullie op Zakynthos zijn. Tot in juni want dan staan we bij jullie op de stoep. 😘
❤️❤️
Zaterdagochtend vertrekken we tegen 11 uur uit Vlijmen, na een heerlijk ontbijt en het onvermijdelijke afscheid. Wat bezielt een mens om een droom te gaan uitvoeren als afscheid nemen steeds zo moeilijk is. Maar we willen dit avontuur echt gaan beginnen en we weten dat al diegenen die ons lief zijn ook vinden dat we dat moeten gaan doen. Dus gaan we op reis.
We rijden via Venlo over de snelweg naar zuid Duitsland. De slaapplek is al geboekt en met een routeplanner als kameraad rijden we er naartoe. Rond half 6 komen we aan bij Haus am Blauenbach in Schallsingen. Nadat we de spullen op de kamer hebben gebracht, lopen we naar een dorpje iets terug op de weg waar een Gasthaus was waar we een hapje wilden eten. Maar jammer, we hebben niet gereserveerd en het zit helemaal vol. Dus zoeken we het andere gasthaus, maar die blijkt niet meer te bestaan. We lopen dan terug naar onze slaapplek en pakken de auto om ergens anders een hapje te kunnen eten. Dat lukt en we hebben een heerlijk maaltje en keren dan met gevulde magen terug naar het Haus am Blauenbach, waar we niet al te laat ons bed in duiken.
 |
| Haus am |
 |
| Blauenbach |
 |
| Hij: zigeunerschnitzel, zij: jägerschnitzel |
 |
| en afsluiten met een heerlijk bakkie |
We rijden via Venlo over de snelweg naar zuid Duitsland. De slaapplek is al geboekt en met een routeplanner als kameraad rijden we er naartoe. Rond half 6 komen we aan bij Haus am Blauenbach in Schallsingen. Nadat we de spullen op de kamer hebben gebracht, lopen we naar een dorpje iets terug op de weg waar een Gasthaus was waar we een hapje wilden eten. Maar jammer, we hebben niet gereserveerd en het zit helemaal vol. Dus zoeken we het andere gasthaus, maar die blijkt niet meer te bestaan. We lopen dan terug naar onze slaapplek en pakken de auto om ergens anders een hapje te kunnen eten. Dat lukt en we hebben een heerlijk maaltje en keren dan met gevulde magen terug naar het Haus am Blauenbach, waar we niet al te laat ons bed in duiken.
