We zijn allebei al wakker als de telefoon gaat, het is een wake-up call. Na een snel wasbeurtje, gaan
we met onze bagage naar de lounge. Als we in de haven zijn worden de deuren naar de autodecks geopend en kunnen we naar de auto toe. Even later, na wat dringen door de grotere vrachtwagens, rijden we van de boot af, Griekenland in. Het is nog schemerig en wat nevelig, dus we zien niet veel van Igoumenitsa, maar dat gaan we vast nog een keer goed maken. Langzaam wordt het lichter en wordt het zicht beter. Het is hier ook mooi. De routeplanner raakt soms helemaal in de war omdat die ons over een weg wil laten rijden, die er niet meer is, want inmiddels is er, op een iets andere plaats, een snelweg gekomen.
Het is ruim 300 km rijden en al snel komt de brug bij Patras in zicht. We betalen er flink tol voor, maar het is ook een heel mooie brug. En dan is het nog maar een stukje naar Kyllini, waar de veerboot naar Zakynthos wacht. We kopen de tickets en dan blijkt dat de eerstvolgende al over een uurtje gaat, om 12.30 uur, dus dat is prettig. We kunnen bijna meteen doorrijden naar de boot, we zijn er bijna. We sturen Ioanna een berichtje dat we op de pont zijn en zij laat aan haar moeder weten dat wij om ongeveer 14.00 uur bij het huis van haar broer zijn. Een plaatje van google maps hadden we al eerder gekregen, dus ook dat mag geen probleem zijn. Om kwart voor 2 rijden we van de boot af. We zijn op "ons" eiland. Op dit moment is er nog een groot probleem met het afval en dat is zeker in Zakynthos-stad goed te zien. Richting Katastari wordt het iets beter. We vinden het huis van de broer goed en de moeder van Ioanna staat al te wachten. Zij begroet ons hartelijk en overhandigt ons de sleutel van het huisje nadat we hebben beloofd dat we over een uurtje terug komen, want we moeten wat eten en drinken bij hen. Zo hartelijk en gastvrij, prachtig. We rijden nu dus eerst naar ons huisje. Vanaf de weg kunnen we de draai niet maken dus rijden we eerst een stukje verder om te keren en dan af te kunnen slaan. Ons autootje pakt de helling prima en dan staan we bij ons huisje. Het is binnen helemaal schoon, er is een airco en een wasmachine-aansluiting gemaakt, precies zoals we hadden gevraagd. En ze hebben 3 extra kastjes gemaakt boven het aanrecht, echt geweldig. Als we de auto hebben leeggemaakt gaan we terug naar de moeder van Ioanna. Weer worden we omarmd en geknuffeld, er staat een maaltijd voor ons klaar met allerlei lekkere dingetjes. Onder het eten wordt ons hemd van ons lijf gevraagd. Kinderen, werk, Nederland, huis, eigenlijk over alles wordt gepraat. Ook leren we over de begroeting hier, je kust niet echt op de wangen, de wangen gaan tegen elkaar en er is een kus in de lucht (2x, geen 3!). Na een hele tijd gaan we overweldigd en moe naar huis. We drinken nog iets en vallen dan uitgeblust op ons opblaasbed. Morgen is er weer een nieuwe dag in ons nieuwe thuis.
 |
| De Rio–Antirrio brug |
 |
| De Rio–Antirrio brug |
 |
| Ons eiland in de verte |
 |
| De haven van Zakynthos-stad |
we met onze bagage naar de lounge. Als we in de haven zijn worden de deuren naar de autodecks geopend en kunnen we naar de auto toe. Even later, na wat dringen door de grotere vrachtwagens, rijden we van de boot af, Griekenland in. Het is nog schemerig en wat nevelig, dus we zien niet veel van Igoumenitsa, maar dat gaan we vast nog een keer goed maken. Langzaam wordt het lichter en wordt het zicht beter. Het is hier ook mooi. De routeplanner raakt soms helemaal in de war omdat die ons over een weg wil laten rijden, die er niet meer is, want inmiddels is er, op een iets andere plaats, een snelweg gekomen.
