Tuinwerk en groentenzaadjes

Vanmorgen zijn we weer flink in de tuin bezig geweest. Onkruid weg gehaald en de grond een beetje omgewoeld. Dat lukt niet heel goed omdat het daar vol met stenen zit. We zijn dan ook heel benieuwd of de stekjes die daar zullen worden geplant die grond wel aankunnen. Ook heb ik zaadjes in zaai bakjes gedaan, courgette, komkommer, pompoen, doperwten en kapucijners. Ik moet nog meer zaaien, maar de bakjes waren op, dus nog even wachten.

Zondag 25 maart - De Annunciatie en de Onafhankelijkheidsdag van Griekenland

Maar vanavond gaan eerst om 20.30 uur de lichten in ons huisje uit. We doen mee aan Earth Hour, Een heel klein stukje bewustwording m.b.t. "onze" wereld en het klimaat.


Morgen, zondag 25 maart, is het een landelijke feestdag (zie verderop), maar ook in onze buurt wordt er een klein feestje gevierd, een viering voor een visje, het sardientje. En dus gaan we morgen maar eens kijken bij het kleine kerkje van Alykes.




Het volgende is geschreven door: - Louise Inzk. (uit Engels vertaald)

25 maart heeft een speciale betekenis voor alle Grieken. Het is een dubbel feest. De orthodoxe christenen vieren de Annunciatie, en iedereen viert de Onafhankelijkheidsdag.

Annunciatie - Evangelismos tis Theotokou 

Dit is de dag om de goede boodschap te vieren die door Gods engel aan de Maagd Maria werd gegeven. Een engel kwam naar haar toe, gaf haar een lelie en vertelde haar dat ze de zoon van God, de redder van de wereld, naar de wereld zou brengen.
De naam Evaggelismos komt van het Griekse woord Evaggelia wat "goede boodschap" betekent. Op deze dag viert iedereen die Evan (Evangelos) of Evangelia (Evangelia) heet hun naamdag. Als respect voor deze heilige dag werkt niemand. Dus ja, ALLES is gesloten

Onafhankelijkheidsdag 

Grieken vieren de Onafhankelijkheidsoorlog tegen het Ottomaanse rijk. De 'Griekse revolutie', een succesvolle onafhankelijkheidsoorlog onder leiding van de Griekse revolutionairen tussen 1821 en 1830. Na 400 jaar onder Turkse heerschappij, op 25 maart in 1821, hijst Paleon Patron Germanos de vlag van de Griekse Revolutie,

Zakynthos zal deze dag ook herdenken, in feite vanaf vandaag (zaterdag), omdat scholen kransen leggen en vieringen houden. Gewoonlijk zullen de scholen de dag ervoor hun eigen parade houden, waarbij de schoolkinderen gekleed gaan in blauw en wit, de kleuren van de Griekse vlag.
In de grotere steden van Griekenland wordt de optocht van de schoolkinderen gevolgd door de parade van de Griekse strijdkrachten. Al deze evenementen vinden elk jaar plaats voor de ogen van trotse ouders en overheidsfunctionarissen die de parade bekijken.


Het traditionele voedsel van de gebakken kabeljauw en knoflook dip bekend bij ons Zakynthians als "bakaliaros" en "aliatha" wordt meestal geserveerd met wilde groenten en voor een extra accent wat rode biet. Uiteraard staat de tafel vol met vers boerenbrood en veel Zakynthische olijfolie. Wijn voor vandaag is niets anders dan  een Zakynthiaanse witte wijn 'verde'. Na we eerst klinken met onze glazen klinkt het  'Chronia Polla' (vele jaren) en als we beginnen te eten, hoor je 'Stin iyia' (op je gezondheid) voor iedereen.

Foto: - gefrituurd kabeljauw/knoflook- dip Zakynthos Underground Eating en Public Domain

Stof uit de Sahara

Gisteren kwamen we op ons ommetje langs een huis waar een paar gigantische planten naast stonden, Aronskelken. Sommigen houden er niet van, grafbloemen zeggen ze, maar ik vind ze wel mooi. We stonden even te kijken en toen kwam er een mevrouw naar buiten. Ik vertelde dat ik de planten mooi vond. Zij naar binnen om een mesje te halen en toen werden er dus een paar voor me afgesneden. Ik vind ze wel mooier aan de plant, maar ik heb haar toch bedankt en ze staan nu in een vaas.


Vanochtend werden we wakker met een dichte mist. Het waait maar de zon komt er niet goed door. Nu hebben we net gelezen dat het stof is uit de Sahara.

Lentefeest in Kalithea

Lentefeest maar ook de viering van de Glaouna, Γιορτή Γκλαούνας.
Als dansgroep van de Culturele vereniging Morfes Katastari zijn we uitgenodigd op een lentefeest in Kalithea, een paar dorpen verderop. Er zullen nog andere dansgroepen zijn en het belooft leuk te worden met natuurlijk wel wat zenuwen voor mijn eerste optreden met de dansgroep. Leo zal foto's maken en proberen wat filmpjes te maken. Olga, onze buurvrouw, gaat mee. Het weerbericht voor vandaag was een paar dagen niet zo mooi, vanochtend regende het nog, maar een paar uur later schijnt de zon volop en is er een prachtige blauwe lucht, het kan niet beter.
De Grieken grijpen veel gelegenheden aan om iets te vieren, nu is die reden de lente en de heerlijke gebakken soort van kleine oliebollen met daarover honing, sesamzaad en krenten, ze worden Glaouna's genoemd.
Het is goed druk op het plein in Kalithea, er wordt gegeten, gedronken en gedanst. We genieten van het feest en van alle blije en vrolijke gezichten. Het is zo leuk om te zien dat ook kleine kinderen al meedoen met het dansen, iedereen die kán dansen zal ook mee dansen als er even niet een groep bezig is. Puur gezellig. Hieronder wat foto's en korte filmpjes om een idee te krijgen van deze leuke middag.

Weekend weg met Morfes - 11 maart 2018

Om 9.00 uur staat de bus klaar en heeft iedereen zijn koffer of tas weer ingepakt, want we rijden vandaag naar huis. Dat gaat wel met een omweg, want we zullen Limni Plastira bezoeken.

Limni Plastira (meer van Plastiras) is een stuwmeer en ook wel bekend als "Klein Zwitserland". Het is omgeven door een prachtig landschap dat, zoals de bijnaam al doet vermoeden, veel van een bergmeer in Zwitserland weg heeft. Het is een van de grootste kunstmatige meren in Griekenland. Het is genoemd naar de Griekse generaal en politicus Nikolaos Plastiras, die als eerste de bouw van een kunstmatig meer in dit gebied bedacht. Het meer kan 400 miljoen kubieke meter zoet water bevatten. Het wordt gebruikt voor irrigatie en als krachtbron voor een waterkrachtcentrale, maar ook als belangrijkste waterbron voor de stad Karditsa . Vanwege zijn hoogte (een van de hoogste in Europa) is het meer een populair toeristenoord in Griekenland, omdat het gevormde landschap vrij uniek is.

We rijden eerst naar de plek waar de enorme stuwdam is gemaakt en kunnen ook even op ons gemak kijken bij de vele toeristenkraampjes, die er langs de kant van de weg staan. En dan rijden we weer wat noordelijker om de plek te bereiken waar we een heel vroege middagmaaltijd hebben. We zijn even bang dat de man van de taverne zich rot schrikt van een hele bus met mensen die komen eten, maar waarschijnlijk was het gewoon geregeld, want het gaat heel erg vlot. We genieten van de omgeving en van het smakelijke hapje, voordat we de bus weer ingaan. We rijden weer zuidelijk, met een paar korte koffie- en plaspauzes, want we moeten wel de ferry halen van 20 uur. Dat lukt gelukkig, we zijn net op tijd vóór de boot zijn trossen los gooit. Een uurtje later zijn we op Zakynthos en een nog een halfuurtje verder zijn we weer in Katastari. Toch wel moe zijn we als we thuis komen en dus wordt het niet erg laat. We hebben een heerlijk weekend gehad en gaan een volgende keer zeker weer mee.

Weekend weg met Morfes - 10 maart 2018

Vanuit de lucht: Kalabaka en Meteora

Zaterdagochtend om half 8 ontbijten we in het hotel. Om 9 uur zullen we vertrekken om bij twee van de beroemde Meteora kloosters te gaan kijken.

De volgende tekst komt uit de Griekse Gids.
Meteora ligt op het vasteland van Griekenland, in Thessalie, departement Trikala. Meteora is een van de meest opvallende en indrukwekkende monumenten van de wereld, beschermd door de UNESCO en het meest belangrijke in Thessalië. Na  de heilige berg Athos, is het het meest belangrijke kloostercentrum van Griekenland. Meteora hoort absoluut in de Top 10 bezienswaardigheden van Griekenland.

In de 11e eeuw, kwamen de eerste kluizenaars op de onbetreden pieken van de imposante rotsen en bouwden de "Skiti" van Doupiani. In de 14e eeuw vormde de heilige Athanasios Meteoritis de eerste georganiseerde kloostergemeenschap op  de rots van Megalo (grote) Meteoro. Vierentwintig kloosters hebben zich vanaf toen  in meer dan 600 jaar verspreid over de rotsen.

Tegenwoordig bestaan alleen de kloosters Megalo Meteoro, Varlaam, Agia Triada, Agios Stefanos, Rousanou en Agios Nikolaos Anapafsas nog en ze zijn nog steeds in gebruik. Iedere dag komen bezoekers vanuit de hele wereld hier samen om te mediteren en bidden. Ze leren het leven van de monniken kennen, bewonderen de onbeschrijflijke natuur, de artistieke architectuur en bestuderen de historische overblijfselen. Het gebied kenmerkt zich door de op hoge rotsige pilaren gebouwde kloosters.

Door eeuwenlange wind- en watererosie (ooit was de Thessalische vlakte een binnenzee) hebben de rotsformaties hun specifieke en moeilijk bedwingbare uiterlijk gekregen. Vanaf de 9e eeuw werden de natuurlijke zandstenen torens beklommen door kluizenaars die daar hun eigen leefomgeving creëerden en slechts af en toe naar beneden kwamen. Vanaf de 11e eeuw trokken elders verdreven monniken naar het gebied. Halverwege de 14e eeuw verrezen de eerste kloosters op de toppen. In 1336 stichtte de monnik Athanasios, afkomstig van de berg Athos zijn Groot Metéoron, het hoogst gelegen (623 m) en belangrijkste klooster dat hier zou gesticht worden. Nog 23 andere kloosters zouden volgen. Met netten aan touwen en houten ladders van soms wel 40 meter lang transporteerden de monniken de benodigde goederen én personen naar boven. In de hoogtijdagen bestond er een autonome gemeenschap van monniken en 24 kloosters in vrijwel volledige afzondering van de rest van de wereld.

Het is een mooie rit naar de kloosters toe. Wel jammer dat we met de grote bus niet op plekken kunnen stoppen om van het uitzicht te genieten. Gelukkig rijdt de bus langzaam dus kunnen we het wel zien, ook al gaat het niet om daarvan foto's te maken. We bezoeken twee kloosters. Megalo Meteoro en Varlaam. Het is bijzonder om binnen te kijken. De bezoekende vrouwen die een lange broek en een kort jasje dragen moeten een wikkelrok om doen, de benen mogen niet zo zichtbaar zijn.

De foto's die we nemen spreken, denk ik, voor zich. We genieten.

Na dit bezoek rijden we naar Trikala. Deze stad is helemaal vlak en het waait er weinig waardoor het in de zomer ontzettend warm is, de temperaturen lopen dan makkelijk op tot boven de 40 graden Celsius. Trikala stad is het financieel, cultureel en toeristisch centrum van het departement van Trikala. De rivier Litheos stroomt dwars door de stad heen en zorgt ervoor dat de stad een eigen gezicht heeft. Leuke terrassen maar ook leuke pleinen en promenades geven aan Trikala een leuke uitstraling. We bezoeken met een gids de moskee Kursum Tzami, de omgeving van het kasteel en de traditionele buurt met de herenhuizen "Varousi". Daarna krijgen een de tijd om zelf ergens iets te gaan eten en om rond te lopen. Het is ook vandaag prachtig weer en het is dus geen straf om lekker van de stad te genieten. 

Laat in de middag worden we weer bij de bus verwacht en die brengt ons terug naar ons hotel in Kalabaka. Om 21 uur worden diegenen die dat willen opgehaald om terug te gaan naar Trikala voor een zang- en dansavond. Omdat heel laat dreigt te worden, zien we er toch maar vanaf want morgen om half 8 wordt er weer van ons verwacht dat we fris aan het ontbijt verschijnen. Wel een beetje jammer, maar we kunnen nou éénmaal niet alles hebben.

Vanuit het hotel zien we dit al

Nu is er een weg, maar ooit gingen de monniken met deze "lift" naar boven

Het is echt genieten

Kalambaka, waar ons hotel is

Trikala

Bij het kasteel van Trikala

De oude wijk

Wat een leuke muurschildering

Gezellige, smalle straatjes met terrasjes

De rivier Litheos

Oud en jong