Leo en Marlies op Zakynthos: Wandelen bij Vasilikos en Gerakas

Het is prachtig weer vandaag, wel koud, maar de zon schijnt en dat is heerlijk. We rijden naar Vasilikos en parkeren de auto bij het strand van Gerakas.
We lopen niet meteen naar het strand maar gaan eerst eens kijken op de kaap. Er is een hek dat op slot zit, maar zo te zien zijn er al anderen tussen het grote hek en het gaas door gegaan. Wij dus nu ook, we willen graag eens kijken wat er nog te zien is. Er staan wel een aantal hokken voor eenden en geiten, maar we zien geen mensen. We lopen door en zien, op het laatste stuk waar je kunt komen, nog een huis, maar ook dat ziet er niet bewoond uit. Ik had een route gemaakt die vanaf daar over een smal pad zou gaan naar het strand. Maar dat pad is er niet dus lopen we dezelfde weg terug en gaan via de gewone toegangsweg naar het strand.
Ik had van Liliane, onze Belgische vriendin, gehoord dat als je op het strand rechts houdt, je dan bij mooie rotsformaties komt. Dat hebben we dus gedaan en het is er inderdaad mooi en ruig. Dit soort plekjes heb je niet veel hier. Waarschijnlijk is door wind en (zee)water gevormd. We lopen weer terug over het kiezelstrand en gaan een stukje terug, richting auto, maar slaan wat eerder af en gaan over een mooi pad dat over de rotsen loopt.
Dit keer heb ik een route uitgezet o.a. met behulp van routepunten die ik van Google-maps heb overgenomen. Er staan vaak paden op Google-maps die niet op onze kaarten staan. We gaan het proberen. Het klopt niet altijd helemaal, maar we komen een heel eind. We slaan wel een stukje over van de route als we zien hoe steil het naar beneden gaat en we weten dat we datzelfde stuk weer naar boven zouden moeten. Leuk om eens te doen als we er verder geen wandeling aan plakken. Op sommige plekken kijken we mooi uit over Cape Gerakas.
Na een heel stuk lopen komen we bij een bord "Dead End". De weg gaat wel een stukje verder, dus proberen we het, maar even later staat er een groot hek dat niet open kan, en er is een huis met een tuin achter. Ons pad zou vlakbij dat hek moeten afbuigen naar rechts, maar dat is er gewoon niet. Het plekje komt ons wel heel erg bekend voor. Is dit niet de weg waar we al eens eerder gestrand zijn? Als we thuis zijn zoek ik het op. Ja hoor in 2011 hebben we precies hetzelfde plekje gezien. Toen zijn we de hele weg terug gelopen om over de hoofdweg naar Skopos en naar Zante te lopen. Nu doen we dat niet. We pakken het eerste pad wat een beetje de goede richting uitgaat en lopen eerst over dat pad (dat ophoudt) en wat later proberen we een olijfgaard te bereiken om zo weer een vast pad te vinden dat we op de gps wel zien. Het lukt via wat omwegen om toch weer op een weg te komen en een poos later ook weer op onze uitgezette route. Het maakt het wel avontuurlijk én leuk.
We lopen verder over mooie paden en we komen uit bij het strand van Ag.Nicolaos. Het ziet eruit als een leuk strand, maar ik ga ervanuit dat er zomers honderden ligbedjes en parasols staan. Er is een mooi wit kerkje op de rotsen naast het strand, waar we ook naar toe lopen. Dan gaat de route weer richting auto.
Na opnieuw een stuk tussen olijfbomen te hebben gelopen omdat het pad er niet was, komen we weer op de route die ineens een soort resort in gaat. We gaan ervan uit 😂dat als je er zomaar van de ene kant in kunt je er ook wel uit zult kunnen. MIS. Een groot hek met punten verspert ons de weg. We willen niet terug gaan, want dan moeten we echt een heel eind terug. Aan de zijkant van het hek is gaas gemaakt. Het lijkt niet heel erg hoog. Leo waagt het en het lukt. Ik heb iets kortere benen en het gaat niet echt makkelijk, maar het is gelukt. Ik heb nu wel een gaatje in mijn broek waar ik toch even bleef hangen.
Daarna kunnen we eindelijk over de weg terug lopen naar de auto. Het was een erg leuke wandeling, niet heel lang, maar wel zwaar.