Terug na 4 geweldige, onvergetelijke weken. Nu gaan we alles laten bezinken en genieten van de rust die langzaam terug komt op ons eiland na een heftig zomerseizoen vanwege de hittegolven en de vele branden.
Onze tuin ziet er helemaal niet heel erg vreselijk uit, ja, er zijn wat groene plekken met onkruid, maar dat hebben we zo weer weg. Onze Bougainvillea ia prachtig gegroeid sinds het plaatsen van de pergola en de snoei die daarop volgde.
Vanmiddag besloten we om mijn sleutel op te halen bij de ouders van Ioanna. Zij waren al op weg voor een mooie reis, maar Ioanna's broer, zijn vrouw en zoon Nick waren er wel. We werden binnen uitgenodigd. Geweldig zoiets, of we een heerlijk zoet toetje wilden proeven. Ja, natuurlijk, we zijn gek op zoet (ik heb nog niet op de weegschaal gestaan 😉), het was erg lekker, druiven met een suikersiroop. Een kopje Griekse koffie? Leo had dat al wel gehad, ik nog niet. En we vonden het best lekker, op de drab na die onderin achterblijft, natuurlijk. Daarna kwam er een bakje met "black raisins", zwarte rozijnen, ik denk dat wij het gewoon krenten noemen. Omdat we ze heerlijk vonden krijgen we zeker een zak met een kilo mee naar huis. En tenslotte mochten we ook één van de huiswijnen proeven. Omdat wij van zoete wijn houden kwam er een zoete rode wijn op tafel, ook al erg lekker, maar het was nauwelijks rood, eerder goudbruin (als cognac). Als over een paar weken hun wijn in de flessen zit, krijgen we ook een fles. Daarbij vertelden wij dat de honing die we bij hen hebben gekocht, heerlijk is. Onder het proeven werden er allerlei belevenissen uitgewisseld en werd er gepraat over van alles. Met de hulp van Nick (hij spreekt heel redelijk Engels), kwamen we er met onze Griekse woordjes toch goed uit. Het was een hele gezellige middag. Intussen zijn we ook uitgenodigd om bij hen een keer een speciale pasta te komen eten. Kijk dat vinden wij nou leuk, om zo met mensen te praten, om te laten zien dat we ons best doen om hen en de taal te leren kennen.
Onze tuin ziet er helemaal niet heel erg vreselijk uit, ja, er zijn wat groene plekken met onkruid, maar dat hebben we zo weer weg. Onze Bougainvillea ia prachtig gegroeid sinds het plaatsen van de pergola en de snoei die daarop volgde.
Vanmiddag besloten we om mijn sleutel op te halen bij de ouders van Ioanna. Zij waren al op weg voor een mooie reis, maar Ioanna's broer, zijn vrouw en zoon Nick waren er wel. We werden binnen uitgenodigd. Geweldig zoiets, of we een heerlijk zoet toetje wilden proeven. Ja, natuurlijk, we zijn gek op zoet (ik heb nog niet op de weegschaal gestaan 😉), het was erg lekker, druiven met een suikersiroop. Een kopje Griekse koffie? Leo had dat al wel gehad, ik nog niet. En we vonden het best lekker, op de drab na die onderin achterblijft, natuurlijk. Daarna kwam er een bakje met "black raisins", zwarte rozijnen, ik denk dat wij het gewoon krenten noemen. Omdat we ze heerlijk vonden krijgen we zeker een zak met een kilo mee naar huis. En tenslotte mochten we ook één van de huiswijnen proeven. Omdat wij van zoete wijn houden kwam er een zoete rode wijn op tafel, ook al erg lekker, maar het was nauwelijks rood, eerder goudbruin (als cognac). Als over een paar weken hun wijn in de flessen zit, krijgen we ook een fles. Daarbij vertelden wij dat de honing die we bij hen hebben gekocht, heerlijk is. Onder het proeven werden er allerlei belevenissen uitgewisseld en werd er gepraat over van alles. Met de hulp van Nick (hij spreekt heel redelijk Engels), kwamen we er met onze Griekse woordjes toch goed uit. Het was een hele gezellige middag. Intussen zijn we ook uitgenodigd om bij hen een keer een speciale pasta te komen eten. Kijk dat vinden wij nou leuk, om zo met mensen te praten, om te laten zien dat we ons best doen om hen en de taal te leren kennen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten