ZaCLEANthos

Vorig jaar hadden we al via Jackie Boots van Nefis Travel (excursies) gehoord van een groep vrijwilligers die zich tot taak hadden gesteld om Zakynthos schoner te krijgen. Je hoort ook van heel veel mensen, wat is het een prachtig eiland, maar wat ligt er een rotzooi overal. Een aantal mensen is dus met de groep ZaCLEANthos gestart en pakken (buiten het toeristenseizoen) stranden en wegen aan om het zomaar weggegooide afval op een goede manier weg te werken.

Dit stond er een tijdje geleden op FaceBook:
Hi everyone! Welcome to our group! You are standing at the beginning of one big project for cleaner Zante...do you hate the rubbish you see everywhere around.. all the plastic cups, straws, cans and cigarette butts on our beautiful beaches and roads....then you are at the right place...together as group we can make a difference....join us and let us enjoy CLEAN Zante!

Leo en ik hebben gezegd dat we de eerstvolgende keer zouden komen om te helpen. En dat was dus vandaag. Vanochtend om 10 uur was er afgesproken op de kruising Airportroad en Kalamaki. Gewapend met 2 soorten afvalzakken, voor recycle en restafval, latex handschoenen en daarover werkhandschoenen gingen 10 mensen aan de slag. Na bijna 3 uur werken was de weg schoon en stonden er 25 zakken restafval en meer dan 10 zakken plastic e.d. Het heeft wel een paar zweetdruppeltjes gekost maar het geeft een goed gevoel om op deze manier met ons eiland bezig te zijn. De mensen die dit al langer doen en het ook in hun eigen omgeving opruimen, merken dat het nut heeft. Mensen zien het verschil en gaan er zelf ook iets mee doen.

Het volgende project is het strand bij Tsilivi en dat staat de komende week op het programma.

Buiten het feit dat we iets nuttigs (gaan we vanuit) doen, is het ook erg leuk om op deze manier mensen te ontmoeten en te leren kennen. Nu waren er Grieken, Engelsen, Tsjechen en Nederlanders.

Dinsdag 31 oktober: En vandaag is het nieuws in het on-line dagblad imerazante 😀😁😀😁:

http://imerazante.gr/2017/10/31/162695

Ochi-dag

Op 28 oktober is het Ochi-dag in Griekenland, een belangrijke nationale gedenkdag. Maar wat herdenken de Grieken nou precies op deze dag? En waar komt de naam vandaan?

In de vroege ochtend van 28 oktober 1940 overhandigde de Italiaanse ambassadeur na afloop van een feestje in de Duitse ambassade een ultimatum aan de Grieken. Daarin werd geëist dat Griekenland troepen van de asmogendheden vrije doorgang zou verlenen tot Grieks grondgebied en dat bepaalde strategische locaties bezet mochten worden. Niet instemmen met het ultimatum van de Italiaanse leider Benito Mussolini betekende oorlog, waarschuwde Italië.

Het antwoord van de Griekse generaal en dictator Ioannis Metaxas aan Mussolini  zou een kort maar krachtig ‘nee’ zijn geweest. Er bestaat echter wel twijfel over het ferme ‘όχι’ van Metaxas. In reactie op het antwoord van Metaxas vielen Italiaanse troepen die in Albanië waren gestationeerd om half zes ’s ochtends, anderhalf uur na de uitvaardiging van het ultimatum,  Griekenland binnen.

Zo raakte Griekenland, via deze Grieks-Italiaanse oorlog, betrokken bij de Tweede Wereldoorlog. Al snel na het ‘nee’ van Metaxas gingen in het hele land Grieken ‘ochi’-roepend de straat op en velen meldden zich aan bij het leger. De Grieken boden felle weerstand en het lukte om de Italiaanse bezetters terug te dringen. Pas in april 1941 vielen de nazi’s Griekenland binnen. Griekenland en zijn Britse bondgenoten konden nauwelijks weerstand bieden en binnen enkele dagen was Griekenland bezet.

De Griekse bevolking had zwaar te lijden onder de nazibezetting. Driehonderdduizend mensen stierven de hongerdood, hele dorpen werden uitgemoord door de nazi’s en de economie van het land werd verwoest.

Sinds het ‘nee’ van Metaxas staat 28 oktober in de Griekse geschiedenisboeken als Ochi-dag; de gedenkdag van het nee. Al in 1942 werd deze dag door Grieken over de hele wereld herdacht. Ochi-dag is een officiële nationale gedenkdag in Griekenland; de scholen en de meeste bedrijven zijn gesloten, er worden overal (militaire) parades en herdenkingen gehouden en veel orthodoxe kerken houden een speciale dienst.

Voor de Grieken is deze dag nog steeds een teken van verzet, een teken dat het land zich niet niet zomaar overgeeft aan een vreemde macht.

overgenomen van https://parakalo.wordpress.com/tag/ochi-dag/

Van Exo Chora naar Kampi

Het heeft een paar keer flink geregend, maar nu belooft het weer een paar dagen droog te zijn. Er staat wel een harde wind, dus zwemmen is er al een paar dagen niet van gekomen, de koppen op de golven zijn te groot. De zon is wel paraat, dus is het prachtig weer om te wandelen. We rijden naar Exo Chora, aan de westkant van ons eiland, en bekijken voor de zoveelste keer de monumentale olijfboom in het centrum van het dorp. Volgens sommigen is hij wel 2000 jaar oud, anderen zeggen dat het zeker de oudste én dikste olijfboom is van Griekenland of anders wel van Zakynthos. Oud is hij zeker. Wij lopen door een paar straatjes en komen dan weer op de weg uit, even verder houden we rechts en gaan we de weg naar Kampi op. In het hoogseizoen zou dit een afgrijselijke weg zijn om te lopen vanwegen al het toeristenverkeer. Nu is het heel rustig, een enkele auto of tractor passeert ons. Maar een stuk verder gaan we toch weer de onze geliefde paadjes op. Soms is het lastig lopen door rollende steentjes, maar de uitzichten zijn mooi. Ons doel is om naar Kampi Cross te lopen. Het is een groot wit, cementen kruis wat je vanuit de verre omtrek kunt zien. Het staat op een heuvel en er zijn tavernes vlakbij, met een prachtig uitzicht. Als we bij dat kruis zijn blijkt dat Papa's (papa als in priester) Taverne nog open is, en dus genieten we daar even van een kopje koffie. Dan gaan we verder, we lopen eerst nog een heel eind naar het zuiden en maken dan een draai naar links om langzamerhand weer richting Exo Chora te lopen. De zon schijnt uitbundig en maakt dat de zee een prachtig zilveren zee wordt. We zien dat veel boeren druk met de olijfbomen bezig zijn, er wordt gesnoeid, waarschijnlijk om de zon zoveel mogelijk kans te geven om bij de olijven te komen. Als we weer in Exo Chora zijn lopen we eerst nog door een paar straatjes wat verder van de hoofdweg. En dat is echt de moeite waard, mooie, smalle straatjes met prachtige stenen en leuke kleine huisjes. We hebben er weer van genoten😁

De (grootste, dikste, oudste) olijfboom in Exo Chora

Ons doel vandaag: het witte kruis bij de taverne

Drietandkogelbloem of Struikkogelbloem of Cipressenkruid

Prachtige heide

We zijn er

Het blijft een mooi plaatje, al hebben we het al vaak gezien

Een zilveren zee

Het dorp Kampi

De boeren zijn druk met de olijfbomen

In Kampi

Mooie blauwe bessen, maar geen idee welke

Hier heeft het voor een paar jaar gebrand, nu wordt het gelukkig weer mooi groen

Mooi

Straatje in Exo Chora

Exo Chora

Exo Chora

Ingelegd in een straatje in Exo Chora

Het is net een schilderij van een huis in Exo Chora

Een half jaar op Zakynthos: 25 april 2017 tot 25 oktober 2017

Wat is dit halve jaar ontzettend snel gegaan en wat hebben we veel meegemaakt. Vóór 25 april natuurlijk alle voorbereidingen: de plannen om écht te verhuizen, te emigreren naar Zakynthos, het te koop zetten van ons appartement, het stoppen met de betaalde baan. En niet te vergeten het zoeken naar een verhuisbedrijf, wat niet van een leien dakje ging. Gelukkig vonden we er wel één, en dat was genoeg. Ook moesten we gaan kijken of er ergens een huisje voor ons was en we eindigden onze zoektocht in Chartata en kregen er ook nog vrienden bij. Maar ook alle wisselende gevoelens, die er toch waren, want we lieten veel achter. Maar ook de wetenschap dat we het móchten doen en dat alle waardevolle banden die we hadden, niet ineens weg waren, nu we naar Griekenland vertrokken, maar er gewoon dubbel en dwars bleven. De reis in april van Nederland naar ons nieuwe thuisland was geweldig en de reizen in september heen en weer naar Nederland voor de bruiloft en het weerzien met heel veel mensen waar we van houden, was ook al zo mooi. We hebben alle noodzakelijk zaken kunnen regelen binnen een paar maanden en zijn nog bezig met wat minder belangrijke dingen. We hebben een "hete" zomer achter de rug, letterlijk en figuurlijk. We waren natuurlijk bezig met het wennen aan een andere leefstijl, daarbij hebben we deze zomer 4 hittegolven gehad en ons eilandje werd getroffen door 78 bosbranden, waarvan een groot aantal bleek te zijn aangestoken. Wij hebben onze "vuurdoop" wel gehad, we zijn er goed uitgekomen en we gaan nu op weg naar onze eerste Griekse winter. We hebben zelfs daar zin in ...

Daaaaag ... zomer

Voor vandaag waren de vooruitzichten niet goed, er werd onweer, veel regen en wind voorspeld. Het onweer én de regen hadden we vooral gisteren, maar vandaag was het vooral regen en wind. Vanochtend hebben we vanwege het voorspelde onweer niet gezwommen. En het was best fris, zo'n 16 graden. De lange broeken, truien en sokken zijn uit de kast gehaald, want ook in ons huisje is het maar net 20 graden. En we houden van warmte dus we hebben vanavond toch de kachel maar wat aangezet. Want het mag best een beetje behaaglijk zijn. Daarbij hadden we een maaltijd van Broccoli, aardappeltjes en een varkenslapje (allemaal wel van Griekse oorsprong) met bruine saus (nog uit Nederland). Dus al met al voelde het een beetje als in Nederland 😁
Maar soms kwam de zon er even tussendoor piepen en dan was het gewoon weer erg lekker.

Agios Nikolaos, Makri Gialos en Mikro Nisi

We rijden naar het noorden en parkeren de auto in Agios Nikolaos, het kleine plaatsje met een haventje waar ook de ferry naar Kefalonië vertrekt. Daar begint onze wandeling gelijk met een heel stevige klim, dan weer een stukje iets minder maar het blijft klimmen. Er staan in deze omgeving veel mooie huizen met allemaal een prachtig uitzicht naar zee. Wij hebben ook bijna de hele route mooie uitzichten en hier en daar lopen we over een pad waarvan we dan zeggen: hé, dit is bekend, hier hebben we al eens gelopen. Het is een pittige wandeling, maar wel heel mooi. Het laatste stuk is over de iets grotere weg langs de kust. Maar gelukkig is het heel erg rustig en dus valt zelfs die weg mee.

Agios Nikolaos

En van boven gezien

en een beetje dichterbij gehaald

Dit kwam ons bekend voor, jullie ook P&B?

Herstkrokus

Griekse Cyclaampjes, de bermen staan er vol mee

Makris Gialos, een kiezelstrandje met prachtig water

Mikro Nisi, een kleine schiereiland met verschillende vis-tavernes met op de
achtergrond mikro nisi (klein eiland)

Paralia Gerakas oftewel het strand bij Gerakas

We hebben de vooruitzichten op de weersites gezien. Vanaf maandag gaat het regenen. En dat is hard nodig, want de olijven, de sinaasappels en citroenen hebben water nodig om groter en dikker te worden. Dus genieten we van het prachtige weer zolang het kan.

Vanochtend hebben we eerst onze loop- en zwemwork-out gedaan en vanmiddag zijn we naar het strand van Gerakas gereden  om daar weer zolang als mogelijk van de zon te genieten. Dat strand is in het hoogseizoen een aaneenschakeling van zonnebedjes en parasols. Nu waren ze bezig om de bedjes en parasols naar de winteropslag te verhuizen. Maar er waren nog meer mensen die op deze plek van de zon en het water genoten. Wij hebben dat gedaan tot de zon onderging.

Nog maar weinig ligbedjes

Privé strandje?

De rotsen bij Gerakas

De ondergaande zon geeft een warme gloed aan de rotsen

Eind van een (alweer) heerlijk dagje