Leo en Marlies op Zakynthos: Zorbas en bonusdagen op Kefalonia

Als we donderdag 26 september uit het hotel in Sami vertrekken is het flink winderig. We gaan niet via het hoogste punt van het eiland om daar nog te wandelen, maar ik heb een route uitgestippeld langs de kust van zuidoost Kefalonia. We rijden door kleine dorpjes en door de bergen en komen aan bij Poros aan de kust. Daar zien we dat de zee heel ruw is. We maken er een wandelingetje en kijken bij een oude Romeinse villa, mooi mozaïek-werk. Dan rijden we door naar Skala. We lopen ook daar een stukje en drinken een bakje koffie in een restaurant aan het strand. Inmiddels beginnen we er heel erg aan te twijfelen of de ferry wel zal varen en we besluiten nu gewoon rechtstreeks naar Pessara te rijden. Onderweg zien we nog een natuurbrand. Met deze wind zal dat geen gemakkelijke opgave zijn om dat te blussen ('s avonds horen we dat het wel is gelukt). In Pessara aangekomen ligt er geen ferry, normaal gaat hij 's morgens vanaf hier naar Zakynthos en komt dan meteen terug. Ik bel voor de zekerheid het informatienummer. Nee, vandaag niet. Morgen? Geen idee. We rijden naar de hoofdstad omdat we daar niet veel hebben gezien nog. Als we bij de boulevard staan, kijk ik Booking.com even na. Vlak bij ons blijkt een klein hotel te zijn en een kamer vrij. Meteen geboekt dus. We gaan ernaar toe en moeten dan even wachten op de eigenaar. Maar een kwartiertje later is hij er. We brengen de noodzakelijke spulletjes binnen en gaan dan een stukje lopen langs de boulevard, door de stad en over een heuvel die helemaal langs de stad loopt. 's Avonds lopen we diezelfde boulevard weer omdat we een hapje willen eten, we vinden gelukkig weer een restaurant waar ze plastic windschermen hebben en je dus lekker uit de wind kunt genieten van de maaltijd. Op de terugweg naar het hotel stoppen we bij een bar café waar we een drankje nemen, we hebben onze boekjes meegenomen en maken het ons gemakkelijk.

De nacht is erg onrustig. Wij slapen op de bovenste etage, vlak onder het dak waar allerlei metalen zaken opstaan die door de wind veel lawaai maken. Als het even rustig is horen we onze medegasten praten in de hal, dus een prettige nacht, nou nee.

's Morgens bellen we meteen met ferry inlichtingen. Nee, die gaat vandaag niet. Morgen? Weten we niet. Nu besluiten we om in ieder geval naar een ander hotel te gaan. Dat lukt, via dezelfde site vinden we een hotel vlakbij Pessara, in Spartia. We rijden er heen en we kunnen meteen aanschuiven bij het ontbijt (dat had het andere niet) en daarna is al snel de kamer klaar. Kamer? Het is een klein huisje en het ziet er prachtig uit. We zitten lekker in het zonnetje en maken even later nog een rondje om Spartia van 10 km. Ook daarna zitten we nog buiten alhoewel het flink waait. Dan betrekt de lucht en gaat het toch regenen. Die storm heeft de naam Zorbas gekregen en hij heeft een route die vlak onder Griekenland door gaat, maar we pakken er dus wel degelijk iets van mee. Zelfs nu is het (vrijdagavond 10 uur) nog steeds onzeker of we morgen naar huis kunnen.