Deze beschrijving van de omgeving hoorden we op onze 1e vakantie op dit prachtige eiland. We waren onderweg met een jeepsafari en deden het dorp Loucha aan. En er staan in dit dal echt heel veel pijnbomen, het is een prachtig stukje van ons eiland.
We hebben de auto geparkeerd aan de weg en we lopen Loucha in om een smal paadje te vinden dat ons vanaf de kerk over een onbekend pad zal leiden. We vinden het en komen wat later weer op de weg, waar we gelukkig even later alweer vanaf gaan. We zijn gek op de smalle asfalt-, zand- en gravelweggetjes. Het loopt soms wel lastig, vooral als het pad flink daalt of klimt. Maar het is veel leuker dan de bredere asfaltwegen met verkeer. Nu komen we ook weer niemand tegen. Het is prachtig weer en we genieten van de mooie plekjes. Op meerdere plekken zien we velden waar de kleine donkerblauwe druiven liggen te drogen, straks zijn het rozijnen, maar bij ons heten het krenten. Op onze routen zou ook een klein klooster zijn te vinden en dat zien we ook inderdaad aan het eind van een zijweg. Van ver zien we dat het hek is gesloten en op een bord staat te lezen dat het klooster tot 14 uur open is. Het is nu 14.15 uur, heel erg jammer, maar dan hebben we nog eens een reden om deze kant op te gaan. Bijna aan het eind van de route zien we 2 mannen die bezig zijn met het te drogen leggen van de druiven. We zeggen ze gedag en meteen laat één van de mannen de tonnen zien waarin de druiven zijn verzameld, we mogen ervan pakken. We proeven ze, ze zijn heerlijk zoet, en we nemen een trosje mee om onderweg op te eten. Dan zijn we weer terug in het dal van de duizend pijnbomen en even later lopen we Loucha weer in. We besluiten om op de terugweg iets te gaan drinken bij de taverne in Agia Marina. Je hebt er een prachtig uitzicht over de oostkant van het eiland, maar als we binnen komen is er niemand, we roepen, we er komt niemand. Oké dan gaan we gewoon naar huis. Als we in de auto zitten komt de eigenaar aan gelopen, jammer dan, we rijden terug naar huis. Het was weer een heerlijke wandeling, maar we zijn flink moe. Ach, het luie zweet eruit, zullen we maar zeggen 😁.
 |
| Loucha |
 |
| Loucha |
 |
| Druiven |
 |
| Myrthe, het bloeit voor de tweede keer dit jaar |
 |
| straks krenten |
 |
| Het dal van de duizend pijnbomen |
 |
| Loucha |
 |
| Agia Marina vanaf het terras van de taverna |
We hebben de auto geparkeerd aan de weg en we lopen Loucha in om een smal paadje te vinden dat ons vanaf de kerk over een onbekend pad zal leiden. We vinden het en komen wat later weer op de weg, waar we gelukkig even later alweer vanaf gaan. We zijn gek op de smalle asfalt-, zand- en gravelweggetjes. Het loopt soms wel lastig, vooral als het pad flink daalt of klimt. Maar het is veel leuker dan de bredere asfaltwegen met verkeer. Nu komen we ook weer niemand tegen. Het is prachtig weer en we genieten van de mooie plekjes. Op meerdere plekken zien we velden waar de kleine donkerblauwe druiven liggen te drogen, straks zijn het rozijnen, maar bij ons heten het krenten. Op onze routen zou ook een klein klooster zijn te vinden en dat zien we ook inderdaad aan het eind van een zijweg. Van ver zien we dat het hek is gesloten en op een bord staat te lezen dat het klooster tot 14 uur open is. Het is nu 14.15 uur, heel erg jammer, maar dan hebben we nog eens een reden om deze kant op te gaan. Bijna aan het eind van de route zien we 2 mannen die bezig zijn met het te drogen leggen van de druiven. We zeggen ze gedag en meteen laat één van de mannen de tonnen zien waarin de druiven zijn verzameld, we mogen ervan pakken. We proeven ze, ze zijn heerlijk zoet, en we nemen een trosje mee om onderweg op te eten. Dan zijn we weer terug in het dal van de duizend pijnbomen en even later lopen we Loucha weer in. We besluiten om op de terugweg iets te gaan drinken bij de taverne in Agia Marina. Je hebt er een prachtig uitzicht over de oostkant van het eiland, maar als we binnen komen is er niemand, we roepen, we er komt niemand. Oké dan gaan we gewoon naar huis. Als we in de auto zitten komt de eigenaar aan gelopen, jammer dan, we rijden terug naar huis. Het was weer een heerlijke wandeling, maar we zijn flink moe. Ach, het luie zweet eruit, zullen we maar zeggen 😁.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten