Scheepswrak-strand , Moppie en meer

Gistermiddag hoorden we van onze overburen dat er iets ergs was gebeurd op het strand van het scheepswrak Navagio. Er zouden rotsen naar beneden zijn gekomen, er waren gewonden en vermisten. Natuurlijk zijn ook wij meteen gaan zoeken naar meer nieuws. Eerst werden de verhalen alleen maar erger, maar in de loop van de dag bleek dat er (gelukkig) maar 7 gewonden waren en geen vermisten. De rotsblokken die in het water vielen veroorzaakten wel flinke golven waardoor een paar kleine bootjes omsloegen.  Vandaag bleek dat het strand van het Scheepswrak zeker nog een paar dagen dicht blijft. Wat een geluk dat dit niet gebeurde in het hoogseizoen, want dan was het vast niet zo goed afgelopen.

Al van voordat we hier woonden, loopt er een zwarte hond door ons dorp. Zij rende mee met de vrouw van de priester en kwam dan even later weer terug. Ze huppelt dan hier en dan daar. Het eerste jaar hadden we het druk met van alles en daar hoorde zeker geen hond bij. Als wij eraan kwamen rende zij de andere kant op. Afgelopen april wilde Leo gaan proberen om haar vertrouwen te winnen. Met een hondenkoekje op de muur gaan zitten en steeds iets dichterbij gaan zitten. Na een aantal weken had zij het door, wij zijn niet gevaarlijk. Ze heeft een eigenaar, dat weten we inmiddels, ze draagt een halsband en ze krijgt iedere dag eten. Ze ziet er ook best goed uit. Iedereen in ons deel van Chartata kent deze hond, maar niemand weet hoe ze heet. Toen ze langzaam ook dichterbij mij kwam, riep ik haar met: 'Moppie". En dat is langzaam haar naam geworden. En wij kunnen nu dus ook nog een beetje hondenliefde kwijt. Ze krijgt hondenkoekjes van ons en knuffeltjes. Het gevolg is nu dat ze meerdere keren per dag ons terras aandoet voor een knuffel en misschien een koekje (koekje 1x per dag).
Als we stoppen met aaien krijgen we een lik of een poot op onze arm om vooral door te gaan. Wij wilden absoluut geen eigen hond meer, ook vanwege onze plannen om wel eens een reis te maken, maar dit is een mooie oplossing  💖.

Zoals ik eerder al zei, het hoogseizoen is voorbij. Heel veel Grieken en Italianen hebben vakantie augustus en toen dat om was leek het strand meteen veel minder vol. Nu merken we iedere dag dat er weer minder mensen zijn. Er komt dus wat rust voor de werkers van de restaurants en hotels. Nog een paar weken en dan is het helemaal over.

We zijn ook bezig om alles op een rijtje te krijgen voor een satalietschotel voor tv. Leo heeft dat wat hij moet weten nu paraat. Nu is het wachten op een installateur voor de schotel die ook echt komt als je afspraak maakt, om wat metingen te doen. Ach het komt vast wel in orde, maar we moeten weten of het zal werken hier vóórdat we een bestelling kunnen doen in Nederland om het kastje en benodigdheden dan mee te kunnen nemen straks in oktober, als we voor 10 dagen naar Nederland gaan.