Leo en Marlies op Zakynthos: september 2018

zondag 30 september 2018

Een rondje Alikanas en Alikes na Zorbas

Als we alles hebben uitgepakt en de was hangt maken we een wandelingetje door de omgeving. Er lijkt niet veel schade te zijn door de storm, maar aan het strand kun je zien dat het toch wel anders was dan anders. Op één plek waren de strandbedjes zoveel in het zand gespoeld dat de eigenaar nu niet bang meer hoeft te zijn dat ze wegwaaien. En in Alikanas lagen er bulten met aangespoeld zeewier. We gaan onze buren even gedag zeggen bij de Bridge Cafe en zij vertellen dat ze twee dagen dicht zijn geweest omdat je er haast weg waaide. Maar nu is het weer opnieuw heerlijk en de wind is weg.

Een favoriet plekje

Strandstoeltjes met heel korte pootjes

Bulten zeewier liggen er op het strand

Thuis op zondag na Zorbas oponthoud

Gisterenmiddag hoorden we dat het ook zaterdagavond niets zou worden. De eigenaar van ons huisje beloofde dat hij 's avonds zou gaan bellen en hij zou het ons komen vertellen. We hebben nog gevraagd of we naar hem moesten komen, maar nee hoor, hij kwam echt naar ons toe. Maar al wie er kwam, geen meneer. Aan de G.M.T. (Greek Maybe Time) zullen we wel nooit wennen. We hebben verschillende telefoonnummers van Ionian Ferries, maar ze nemen niet op. We staan dus om 6.30 uur op en bellen weer. Geen gehoor. Dus pakken we alles in de auto en rijden naar Pessada. Maar nog geen ferry. Er zijn wel al andere mensen aangekomen en hen is verteld dat er een ferry zal komen. Ik bel nog eens naar de informatie en deze meneer vertelt me dat hij om 7.30 uur meer weet. Tegen die tijd komt er een ferry om de rotsen heen gevaren. YES, hij is er!!!!

Om 10.00 zijn we weer thuis na een weekje Kefalonia. Het was een lekker weekje ondanks het oponthoud. Maar we zijn wel blij weer thuis te zijn.

Daar is hij, de ferry

Op de ferry - video 1

Op de ferry- video 2

zaterdag 29 september 2018

Zaterdag Bonusdag

Het waait nog steeds en wat net zo erg is, het regent nu ook flink. Het lokt niet erg om er op uit te gaan, dus zitten we echt te wachten tot de ferry zal varen. We doen toch nog iets "nuttigs" door in het kleine restaurant te gaan zitten, want in ons huisje hebben we nauwelijks wifi, een kop koffie te drinken en de blog te schrijven van de afgelopen 2 dagen en de mail te checken. We hebben nu nog geen nieuws maar we hopen dat heel snel te krijgen.

Zorbas en bonusdagen op Kefalonia

Als we donderdag 26 september uit het hotel in Sami vertrekken is het flink winderig. We gaan niet via het hoogste punt van het eiland om daar nog te wandelen, maar ik heb een route uitgestippeld langs de kust van zuidoost Kefalonia. We rijden door kleine dorpjes en door de bergen en komen aan bij Poros aan de kust. Daar zien we dat de zee heel ruw is. We maken er een wandelingetje en kijken bij een oude Romeinse villa, mooi mozaïek-werk. Dan rijden we door naar Skala. We lopen ook daar een stukje en drinken een bakje koffie in een restaurant aan het strand. Inmiddels beginnen we er heel erg aan te twijfelen of de ferry wel zal varen en we besluiten nu gewoon rechtstreeks naar Pessara te rijden. Onderweg zien we nog een natuurbrand. Met deze wind zal dat geen gemakkelijke opgave zijn om dat te blussen ('s avonds horen we dat het wel is gelukt). In Pessara aangekomen ligt er geen ferry, normaal gaat hij 's morgens vanaf hier naar Zakynthos en komt dan meteen terug. Ik bel voor de zekerheid het informatienummer. Nee, vandaag niet. Morgen? Geen idee. We rijden naar de hoofdstad omdat we daar niet veel hebben gezien nog. Als we bij de boulevard staan, kijk ik Booking.com even na. Vlak bij ons blijkt een klein hotel te zijn en een kamer vrij. Meteen geboekt dus. We gaan ernaar toe en moeten dan even wachten op de eigenaar. Maar een kwartiertje later is hij er. We brengen de noodzakelijke spulletjes binnen en gaan dan een stukje lopen langs de boulevard, door de stad en over een heuvel die helemaal langs de stad loopt. 's Avonds lopen we diezelfde boulevard weer omdat we een hapje willen eten, we vinden gelukkig weer een restaurant waar ze plastic windschermen hebben en je dus lekker uit de wind kunt genieten van de maaltijd. Op de terugweg naar het hotel stoppen we bij een bar café waar we een drankje nemen, we hebben onze boekjes meegenomen en maken het ons gemakkelijk.

De nacht is erg onrustig. Wij slapen op de bovenste etage, vlak onder het dak waar allerlei metalen zaken opstaan die door de wind veel lawaai maken. Als het even rustig is horen we onze medegasten praten in de hal, dus een prettige nacht, nou nee.

's Morgens bellen we meteen met ferry inlichtingen. Nee, die gaat vandaag niet. Morgen? Weten we niet. Nu besluiten we om in ieder geval naar een ander hotel te gaan. Dat lukt, via dezelfde site vinden we een hotel vlakbij Pessara, in Spartia. We rijden er heen en we kunnen meteen aanschuiven bij het ontbijt (dat had het andere niet) en daarna is al snel de kamer klaar. Kamer? Het is een klein huisje en het ziet er prachtig uit. We zitten lekker in het zonnetje en maken even later nog een rondje om Spartia van 10 km. Ook daarna zitten we nog buiten alhoewel het flink waait. Dan betrekt de lucht en gaat het toch regenen. Die storm heeft de naam Zorbas gekregen en hij heeft een route die vlak onder Griekenland door gaat, maar we pakken er dus wel degelijk iets van mee. Zelfs nu is het (vrijdagavond 10 uur) nog steeds onzeker of we morgen naar huis kunnen.

De zee is ruig

Poros

Romeinse villa

De boulevard in Argostoli

Uitzicht over Argostoli en het meer erachter

De boulevard en het wilde water

Rondom Spartia

De Bougainvillea werkt zich helemaal door de boom

Het waait dan wel flink maar de lucht is nog blauw

woensdag 26 september 2018

Wandeling door een kloof

Gisteravond hebben we nog 3 km gedaan omdat we natuurlijk wel wilden eten en daarvoor moesten we wel naar Sami toe, want vooral aan de haven vind je de restaurantjes. We hadden er niet aan gedacht om een trui of vest mee te nemen en toen we eenmaal zaten voelden we het temperatuurverschil heel duidelijk. We hadden het echt een beetje koud (met 21 graden😊) maar het waaide dan ook flink. We hebben een lekker maaltje gegeten, Leo had Kokkinisto (rundvlees) en ik had een Kefalonische Pie (met rijst en rund- en varkensvlees). Het was erg lekker, maar toch hebben we dit keer maar geen toetje besteld. We zijn weer naar het hotel gelopen en hebben daar een kop koffie gedronken en een glaasje Ouzo.

Vandaag is het een stuk koeler dan gisteren overdag en er waait een stevige wind, er zijn wat wolken en dus is het heerlijk wandelweer. We gaan een kloofwandeling doen. Ik heb de route voor gps op het internet gevonden en hij zou rond de 16 km lang zijn. Dat zal wel gaan, ook al hebben we gisteren natuurlijk ook al gewandeld. We lopen eerst naar het startpunt van de officiële route, dat is 2-3 km verderop. Dan gaan we links en we lopen meteen weer op zo'n leuk smal paadje. Het pad loopt langs een rivierbedding waar vast in de winter en lente veel water door komt, maar nu staat het droog. Aan de andere kant rijzen rotsen hoog op. We zien ook rode markeerpunten en pijlen en die lijken dezelfde route aan te geven. Het is, net als gisteren, echt hiken. Vlak langs rotsen op heel smalle stukje, flinke stappen omhoog of omlaag, maar dat vinden we allebei wel leuk. Als we 8 km onderweg zijn, zijn we opeens de rode aanwijzers kwijt en we kunnen ze ook niet meer vinden. Maar goed, we hebben de route in de gps nog. We volgen nauwkeurig de track, maar het wordt steeds lastiger op het pad te vinden. Op een bepaald moment kunnen we nergens meer heen, of we moeten echt gaan klauteren en daar voelen we dan weer niet zoveel voor. We besluiten terug te lopen naar een punt waarbij we vlak bij een echte weg kwamen en dan ook die weg te nemen en te besluiten of we verder gaan en proberen de route weer op te pakken óf terug gaan over die weg. Als we bij de weg zijn geeft de gps aan dat we 10 km hebben gedaan. Als we verder gaan moeten we nog 11 km. Op dat moment zijn we nog niet heel erg moe, maar de route verder belooft nog veel klimmen en dalen en dus besluiten we om maar terug te lopen. Bij het hotel aangekomen zijn we heel blij dat we deze beslissing hebben genomen, want de benen voelen we té goed. Maar het was zeker een leuke wandeling.

Herfststijloos

Mooie boogbrug

Met zicht op Ithaca

dinsdag 25 september 2018

Kefalonia - Sami, Oud-Sami, Antisamos

Na het ontbijt in hotel Peracles, worden de wandelspullen aangetrokken. Het plek is om een te maken die door een kloof en langs een grot zal gaan. Als we net onderweg zijn komen we een stel tegen waarvan de vrouw duidelijk op zijn Nederlands: "hallo" zegt. Dus ik vraag of ze lekker aan de wandel zijn. Zij vertellen dat ze met een begeleide wandeling mee zouden de berg op, maar het is afgezegd vanwege super slecht weer. Er hangen inderdaad flinke wolken dus wij passen ons plan ook aan. Nu maken we een wat kortere wandeling rondom Sami, we gaan oud-Sami bezoeken.
Een paar honderd meter lopen we op de normale weg, maar al snel wordt het pad heel smal en steil. Dat wat we lopen kunnen we achteraf verdelen in twee stukken, het 1e deel is een echt hiking-pad, heel steil. Halverwege het eerste deel komen bij de overblijfselen van oud-Sami. Oud-Sami werd gebouwd tussen de 2e en de 5e eeuw v.Chr. en ligt op de heuvels boven de stad Sami.
Het uitzicht op Sami en Ithaki hiervandaan is prachtig. Als we er hebben rond gelopen begint de afdaling naar Antisamos, en dat blijkt een heel steile afdaling. Als we er bijna zijn zien we dat er ook een restaurant is waar we dus iets kunnen drinken. Alleen moeten we langs een hek lopen en even lijkt het erop dat we helemaal niet bij het restaurant kunnen komen, maar gelukkig eindelijk houdt het hek op te bestaan en kunnen wij van een lekker ijsje en een glas verse sinaasappelsap genieten.
Antisamos heeft een prachtig strand en is bekend geworden door de opnames in de film Captain Corelli’s Mandolin (niet bij ons 😀). Hierna gaan we verder voor het 2e gedeelte van de route. Deze gaat over de weg, we hebben nog steeds een prachtig uitzicht en gelukkig is de weg niet heel druk.
Wat verderop verlaten we die weg nog even om naar het klooster Panagia Agrilia te lopen. Hier staat ook een mooi kerkje en een middeleeuwse kerktoren met de kerkklokken van de foto. Dan hetzelfde stuk terug tot we weer op de weg zijn. Dan nog een paar kilometer en dan zijn we weer in Sami en gaan we naar het hotel terug, waar we ons vlug even omkleden en bij het zwembad uitrusten.