Ruim 2 maanden en 13.680 km verder

We zijn terug van een fantastische, geweldige en vermoeiende vakantie. Iedere dag in Nederland hebben we genoten van de bezoekjes aan familie en vrienden, maar we hebben ook een paar rustiger dagen gehad waarop we genoten van een wandeling of een ritje.

Inmiddels zijn we 6 dagen thuis en hebben we de vakantieboel opgeruimd en zijn we een beetje bijgekomen. We zitten weer in ons thuisritme. Op Zakynthos was het toen we thuiskwamen nog mooi weer, rond de 23°C. Het weekend stormde het en was het heel nat, maar vanaf maandag was het wel weer lekker, ongeveer 20°C. In de vakantie had ik een berichtje gekregen van mijn pensioenfonds dat het weer tijd was om mijn -in leven- verklaring in te vullen. Dit is een verklaring die moet worden ingevuld en ondertekend door een ambtenaar in het land waar je woont, om te bewijzen dat je in leven bent. De eerste keer dat we dit deden in 2018 gingen we daarvoor naar het KEP, dat is een rijksinstantie die dat soort dingen doet. Het jaar daarop vertelde het KEP dat zij dit niet meer deden, daar moesten we voor naar de politie. Dat hebben we toen gedaan en zo ook in 2020 en 2021. Dus wij wandelden maandagochtend naar het politiebureau in Katastari om het formuliertje te laten invullen en stempelen. Je kunt bijna raden wat er gebeurde. De politie is daarmee gestopt, we moeten ervoor naar het KEP. Gelukkig heeft het KEP ook een bureau in Katastari en dus liepen we daarheen. De mevrouw keek alles eens even door en vertelde toen dat zij geen handtekening zou zetten, dat moest ik zelf doen en dan zou zij er stempels en data op zetten. Thuisgekomen heb ik het formulier meteen ge-upload naar mijn pensioenfonds, dat is dus voor even klaar, totdat de pensioenfondsen van Leo en de SVB gaan koeren, want dan moeten we weer 😏.

Vandaag brachten we de auto naar de garage, want die was na al die kilometers wel toen aan nieuwe olie e.d. Wij maakten een wandelingetje in de buurt van de garage en genoten van het lekkere weer.

Vakantie

😀  We hebben natuurlijk altijd vakantie, maar het is toch iedere keer weer speciaal omdat we familie en vrienden gaan bezoeken in Nederland. Deze keer met een flinke roadtrip vooraf.
Volgen kun je ons op onze reizen blog.

Korfoe Midden Zuid

Het is alweer de laatste dag hier op Korfoe. Thuis had ik al een wandeling uitgezet rondom het Korissionmeer, Maar ik had een paar recensies gelezen van mensen die helemaal geen vogels hadden gezien, op z'n hoogst in de verte. Omdat het ook nog heel warm is besluit ik dat we een andere wandeling gaan, wel tegen een berg aan met flinke klimmetjes, maar toch beschut onder de bomen. Maar als we de auto in Agios Mateos hebben geparkeerd, kunnen we nergens de paden omhoog vinden en na een tijdje zoeken geven we het op, zelfs nu heb ik het al heel erg warm. We besluiten om toch naar het Korisionmeer te rijden en daar even rond te kijken. Op weg daarheen komen we in Gardiki  nog langs een Byzantijns fort uit de 13e eeuw, Gardikikastro, waar we even rondkijken. Dit fort vormde samen met Angelokastro, waar we maandag waren, in het westen en Kassiopikastro in het noorden een defensieve driehoek op Korfoe. Het Korissionmeer ligt aan de westkust van Korfoe en behoort tot een beschermd natuurgebied. Het meer wordt door een smalle strook strand en lage duinen gescheiden van zee. Even dus een foto van beide kanten. Als ik goed kijk over het meer dan zie ik heel in de verte witte stippen, zouden dat misschien toch flamingo's zijn of misschien reigers of ooievaars.We besluiten om in ieder geval die kant op te rijden. Dan is het een klein stukje verder dat we kunnen zien dat het echt flamingo's zijn en ook nog een flinke groep. Dit is echt heel mooi. Daarna rijden we verder. We steken het eiland over en rijden aan de oostkust weer naar het noorden. En dat een routeplanner het ook fout kan hebben (met een route die hij en niet ik heeft gemaakt)  wordt bewezen als we op een smal weggetje ineens voor een dicht hek staan😀, maar het probleem is snel opgelost als we een stukje terug rijden en dan een andere weg inslaan, hij maakt dan meteen zijn fout goed. En dan zijn we weer thuis in Mathraki resort, waar we onszelf trakteren op een lekker ijsje met meloen.

Korfoe NoordWest

Gisteravond zijn de bekenden van Leo aangekomen en er zijn inderdaad heel wat herinneringen opgehaald. Het werd laat en het was gezellig.

Weer een nieuwe dag en we doen opnieuw een autorit, nu in het noordwesten van Korfoe. Als ik een route of wandeling wil uitzetten doe ik dat met de landkaarten van Open Street Maps. Ik kan er niet altijd zeker van zijn dat een zwarte streep op de kaart inderdaad een asfaltweg is. Vandaag werd dat weer eens duidelijk. We zijn nog maar even aan het rijden als ons smalle asfaltweggetje opeens overgaat in een steenslagweg met redelijk grote gaten en op sommige plekken uitgehold door regen. Het lijkt erop dat na 2 kilometer het weer een bredere weg zal worden en daar vetrouwen we dus maar op, 2 kilometer is een eind als je heel langzaam moet rijden en moet kijken hoe je tussen de gaten door moet laveren. Gelukkig blijkt dat de weg even weer goed te berijden is en de rit gaat verder. Weer leuke weggetjes, kleine dorpen en dan komen we weer aan de kust waar ons weer mooie uitzichten wachten. We rijden door naar Kaap Drastis, waar we de auto parkeren en een stukje gaan lopen richting een klein haventje. We komen langs een mooi plekje waar tussen een aantal mooigevormde rotsen allerlei kleine bootjes liggen, het ziet er mooi uit. Dan lopen we verder en blijkt het kleine haventje een piepklein haventje. Je kunt er een bootje huren en er zijn vier ligbedjes. We lopen terug de heuvel op nu en dat brengt de zweetproductie weer flink opgang, want het is warm.

We vervolgen onze route zuidwaarts langs de westkust, ik kan eigenlijk niet vertellen wat we allemaal zien, er zijn zoveel indrukken, uitzichten en dorpjes, maar wij genieten ervan. We rijden naar de kust bij Angelokastro, een Byzantijnse burcht, die 300 meter boven zee op een stijle rots staat. Hij zou gebouwd zijn rond 1272 n.C. We parkeren de auto en lopen naar de ingang van de burcht waar we kaartjes kopen voor senioren :). Dan is het nog een flink eind klimmen over uitgesleten stenen trappen, maar boven gekomen is het uitzicht de moeite waard. Als we weer beneden zijn wacht ons in de taverne een koud drankje en een lekker ijsje. Vanaf daar gaat het weer richting Gouvia en zijn we tegen 16 uur weer thuis, waar een zwembad is en we even kunnen afkoelen.

Korfoe NoordOost

We maken er een echt feestje van (zoals altijd eigenlijk) heerlijk ontbijten en dineren in de taverne van het resort. Het is echt een fijn en leuk plekje.
We maken vandaag een tochtje met de auto. Het eerste stukje is het nog heel druk, maar een stukje verder op de route wordt het wat rustiger. We rijden langs de kust in het noordoosten en zien mooie uitzichten en leuke kleine dorpjes. We stappen regelmatig even uit om rustig te kunnen kijken. En verder vermaakt Leo zich natuurlijk met het rijden van de smalle weggetjes. Bij Lagoon Antinioti stoppen we om een korte wandeling te maken, we lopen om de lagoon heen en wandelen onder andere door Agios Spiridon, een pieklein plaatsje aan het strand. Daar nemen we een drankje in een kleine taverne en lopen weer verder. Natuurlijk overkomt het ons hier ook. Een hek op de weg en de bewoner die aangeeft dat we daar niet verder kunnen. Kort en goed, we lopen dus een kilometer om, Het wordt ruim 7 km, genoeg voor een warme dag. We rijden het binnenland in en stoppen nog een keer bij een taverne om een ijsje te eten, want dat gaat er bij ons altijd wel in. Dan rijden we verder en de berg Pantokrator op. Het is met z'n 917 meter de hoogste berg op Korfoe. De weg er naartoe is smal  en gelukkig komen we niet veel tegenliggers tegen. Het uitzicht vanaf de berg zal op een heldere dag prachtig zijn, maar vandaag is het wat heiïg, Albanië is wel goed te zien aan de andere kant van het water. Natuurlijk maak ik wel een paar foto's. Daarna leggen we het laatste deel van de route af. We komen over een smalle weg die ons met heel veel haarspeldbochten weer naar beneden brengt, Leo geniet, ik kijk mee. Dit was een mooie route om te rijden. Vanavond komt de bekende van Leo aan met man en zoon. We kijken er naar uit.

Voor een paar dagen naar Korfoe

Begin juli krijgt Leo het 'dwaze' 😊 idee om naar Korfoe te gaan. Dat kwam doordat iemand, die ooit tot zijn familie had behoord, op FaceBook vertelde dat zij al jaren op Korfoe op vakantie gaan. Toen ging het balletje rollen en nu zijn wij er en overmorgen komen zij. Wij zijn er dan nog 2 dagen en er zullen wel verhalen verteld worden.

Gisterochtend stonden we om kwart over 4 op om de ferry van half 6 te halen. Vanaf Killini reden we in bijna 4 uur naar Igoumenitsa, nu gingen we wel over de snel- en tolwegen, want we willen de ferry van 13 uur halen om mooi op tijd aan te komen in Gouvia, In Mathraki resort.

Vandaag begint wat bewolkt en we besluiten snel om de stadswandeling door Kerkyra of Korfoe-stad te doen. We rijden er in een kwartiertje naar toe en zetten de auto op een parkeerplaats bij de nieuwe haven. De temperatuur is nog aangenaam en we lopen langs de nieuwe én een oude haven. We zien van ver de oude burcht waar je op kunt. Als we er zijn is de zon inmiddels weer heerlijk aan het schijnen en staat er een lange rij bij de kassa. We besluiten om het niet vandaag te doen, misschien komen we hier nog wel eens als het niet zo warm is. We lopen door smalle straatjes en door een park rond Mon Repos. Op de terugweg lopen we door heel veel kleine en grote straten met veel winkeltjes en restaurantjes, heel gezellig. Het is inmiddels flink warm geworden en zijn dan ook blij dat we de auto zien staan. Korfoe-stad is inderdaad een leuke oude stad, met veel oude huizen. Hier is de aardbeving van 1953 niet zo hard aan gekomen als op Zakynthos en Kefalonia. Een heel leuke wandeling.

Eind juli

Iedere dag is het boven de dertig graden en meestal er ruim boven. Te warm dus om lange wandelingen te maken. Maar iedere dag, als de golven niet te hoog zijn, gaan we zwemmen en daar zit toch een wandelingetje aan vast. En als we 's avonds uit eten gaan lopen we nog eens 5 km, dus aan de kilometers komen we wel toe.

Onze Buurtjes, Ioanna en Aris en hun dochters zijn twee weken hier en dus kunnen we weer even bijpraten. Naar aanleiding van de lange periode die we zonder water zaten de afgelopen winter, vragen we hen of het een probleem is dat we een watervat krijgen voor waterreserve. Nee, er is geen probleem en dus is Aris aan de slag gegaan met als gevolg dat we nu een groot blauw watervat achter het huis hebben staan.

Tijdens een etentje met Engelse vrienden vertelden zij dat de nieuwe weg naar het Noorden ineens helemaal is geasfalteerd. Dat wilden wij wel even gaan bekijken en dus zijn we vanmiddag in de auto gestapt en hebben een rondje Noord Zakynthos gedaan. We zijn gaan eten in restaurant Aeras bij Maries waar je een heel mooi uitzicht hebt over Porto Vromi. Jaren geleden zijn we daar eens geweest en in mijn herinnering zag het er toen heel anders uit. Maar ook daarvoor is een blog heel handig. Ik heb het opgezocht en het zag er toen precies hetzelfde😊 uit. Het geheugen is toch iets vreemds. 

In de afgelopen week zijn we ook weer op bezoek geweest bij de tandarts, voor de halfjaarlijkse controle en reparaties, en ik ben weer voor een controle bij de cardioloog geweest, alles perfect in orde . Leo heeft zijn rikketik aan een controle onderworpen en ook dat was in orde. ❤️. 

Begin Juli

Er was voor dit weekend een dipje in het weer voorspeld en inderdaad heeft het gisteren even flink geregend, maar snel na de bui werd het alweer mooi en was het alleen niet zo warm meer. 

Vandaag zou de temperatuur ook onder de 30° zijn en dus willen we een wat langere wandeling maken. We rijden naar Langadakia en beginnen vandaar een wandeling die eerst een flinke stijging laat zien, want we klimmen tegen de berg aan naar het pad waar je bijna op elk punt een prachtig uitzicht hebt. Het is dus weer genieten. Het is inderdaad niet erg warm en het windje maakt het heel aangenaam. Als we bij Macherado weer naar beneden komen is het daar wel iets warmer. Ze zijn er voorbereidingen aan het treffen voor een feest, er staan al kraampjes en de barbeques worden klaargezet. Wij lopen verder en als we het eindpunt naderen pakken we toch nog even een terrasje en komen op het terras een andere Nederlander tegen die we ooit hebben ontmoet toen we op het vliegveld op gasten stonden te wachten. We hebben even gezellig bijgepraat en daarna zijn we op weg gegaan naar de auto. 

De laatste weken van Juni

De weken vliegen voorbij en het is al weken prachtig weer. Langzaam wordt het wel warmer.
's Middags hebben we op ons terras in de schaduw al 40 graden gemeten, dus het is echt warm.

Vorige week donderdag zijn me met onze yellow cards (5 jaar geldige verblijfsvergunning) naar het politiebureau getogen om deze om te ruilen voor de blue card, de permanente verblijfsvergunning. We waren daar al eerder geweest om te vragen wat we nodig hadden en we hadden dan ook een aardig stapeltje papieren bij ons, van huurcontract tot bewijs ziektekostenverzekering en van jaaropgaven pensioen en electriciteit rekeningen tot Griekse belastingaangiftes van de afgelopen jaren. Ook moesten er 3 pasfoto's meegebracht worden. De politieambtenaar heeft alles bekeken en kopieën gemaakt en vertelde ons toen dat het huurcontract dat wij hadden niet was wat we nodig hadden, we moesten een electronische overleggen. Na telefonisch contact met onze accountant was al snel geregeld dat zij het juiste contract zou emailen naar hebt politiebureau. Over een week zouden de kaarten klaar zijn.

Vrijdag hadden we tijdens ons stukje zwemmen weer en ontmoeting met een zeeschildpad. Het blijft bijzonder. Laat in de middag hoorden we veel sirenes van brandweerauto's. Ook waren er al snel 2 blusvliegtuigen die water haalden in de baai waar wij op kijken. Er bleek een brand uitgebroken te zijn in noorden, bij Agios Nikolaos, maar het vuur was gelukkig al heel snel onder controle.

Zaterdag gingen we een stukje wandelen in de buurt van Vasilikos. Eerst was het iets bewolkt en dat maakte dat het niet al te warm werd. Het was een leuke wandeling tot het pad veel smaller werd en we ons door braamstruiken en Gaspeldoorns moesten heenwerken. We kwamen echter niet meer op een goed pad. Inmiddels was de bewolking helemaal weg en werd het al snel heter. Opeens was het geen leuke wandeling meer, maar een lastige helling met doornstruiken. Flink onder schrammen lopen we terug op ons pad en vinden de terugweg. We zijn het flink zat als we weer een gaashek treffen, maar kunnen het makkelijk openen en weer sluiten. Maar een heel stuk verder komen we een ander hek tegen, een hoog, echt hek met een ketting en een slot. We hebben absoluut geen zin om weer een andere weg te zoeken. Wat te doen... We klimmen eroverheen, het kost wat moeite, maar het lukt☺. Aan de andere kant wacht na een paar honderd meter de auto, pfffff. We rijden naar restaurant Agnari en drinken en eten daar iets, een mooi plekje met een prachtig uitzicht.

En vandaag is het donderdag en dus zijn we begin van de middag naar het politiebureau geweest. En we hebben de blue cards gekregen. Zomaar, zonder toestanden.

Het zuidoosten van Zakynthos

Dikke spinnen die dwars over het pad hun web spinnen,
daar moet je dus wel voor uitkijken

Het is nog wat bewolkt aan de kant van de baai van Laganas

Bloeiende Tijm, mooi en het ruikt zo lekker

Het hek waar we dit keer echt wat
moeite voor moesten doen

Wandelen vanuit Anafonitria

Vanochtend is het geen zwemdag, de branding is heel breed en er zijn wat meer golven, maar we hebben toch al besloten dat we gaan wandelen, dus is dat geen punt. We rijden naar Anafonitria en lopen vandaar uit de omliggende heuvels in. Het was goed wandelweer, niet zo heel warm doordat er een redelijk stevige wind waait. Wel lekker eigenlijk. Op twee verschillende plekken kunnen we niet verder omdat het pad er ophoudt. Maar er zijn wel wat alternatieven. Ook komen we bij een hek wat stevig is dichtgemaakt, maar we maken het open en knopen het ijzerdraad achter ons weer dicht. Als we terug zijn in Anafonitria zoeken we een taverne op om iets te drinken en te eten, we komen terecht bij de taverne van Anastasia, waar we gezellig een uurtje doorbrengen.

Het kleine klooster van Anafonitria

De buiten- en binnenkant van een klein kapelletje

Wel wat moeilijk te zien, maar het is een bijzondere vlinder
met twee apart slingers aan de staart