Pasen 2019

Orthodox pasen, het paasfeest in Griekenland, valt vaak op een andere datum dan pasen in Nederland. Het Grieks pasen is voor de Grieken het grootste feest van het jaar en wordt uitbundig gevierd. Kalo Pascha, Kalo Pasxa of Καλό Πάσχα! Niet zoals in Nederland alleen op eerste en tweede paasdag, maar plaatselijk zijn er programma’s met festiviteiten van meer dan een week lang. Met familie en vrienden samen; dat is belangrijk. Pascha of Pasxa wordt het in Griekenland genoemd. Het is tegelijk de start van een nieuw zomerseizoen voor het toerisme.
(https://griekenland.net/informatie/feestdagen/pasen-griekenland)

De Paasdagen waren zonovergoten en met een lekkere temperatuur. Paaszondag ben ik bij Nikos en Soula geweest, onze Griekse "familie" (Leo was niet helemaal lekker) en heb daar met de rest van de familie heerlijk gegeten en bijgepraat. Vandaag, Paasmaandag, waren we gasten van onze buren Kostas en Olga en ook daar kregen we een heerlijke maaltijd voorgeschoteld met heel lekkere toetjes 😋 en we hebben heel gezellig zitten praten met een aantal van de andere gasten. Daarna hadden we een paar uur rust en begon het wachten op de processie met de icoon uit de kerk en de priesters die langs ons huisje zou komen. Daarna gingen veel mensen achter de stoet aan naar de kerk en daarna naar het feest in het clubgebouw. Vandaag houden wij het rustig, we zijn een beetje moe 😁

Zo staan de stoeltjes en tafeltjes langs de weg

Onze 'eigen' priester Papas Giorgos

Wandeling in het Noorden van Zakynthos

Omdat we ineens vrij hadden doordat de buurtjes de muur gingen witten, hadden we opeens een mooie dag voor een wandeling, We zijn naar Agios Nikolaos gereden en van daaruit zijn we gaan lopen. Het begint weer met de nodige klimmetjes want we zijn gestart op zeeniveau. Het is prachtig weer maar het is wel heel vochtig en dus is er in de verte maar weinig te zien. Kefalonia is amper te ontdekken en dat eiland is bijna altijd te zien. Geen prachtige vergezichten dus, maar wel heel veel bloemen en leuke paadjes om te lopen. Na een paar uur lopen zien we de vuurtoren van Skinari in de verte en langzaam aan komen we dichterbij. In Agios Nikolaos waren al veel winkeltjes en restaurantjes open en we hadden verwacht dat de taverne bij de windmolen ook wel open zou zijn, maar dat was niet het geval. Geen drankje dus, maar wel het laatste stukje lopen terug naar de auto.

Vanwege Koningsdag de Koningskaars in een oranje lijstje

Agio Nikolaos met op de voorgrond links de Brandbloem

De koningskaars in bloei

Ook mooi

Zoveel tinten groen om ons heen

en blauw

Links heel wazig in de achtergrond Kefalonia

De rode aarde en het groen

De vuurtoren van Skinari

De eerste toeristenbootjes

Het prachtige blauw van het water

Eén van de vele pluizenbollen

En weer Agios Nikolaos

Voorbereidingen voor Pasen 2019

Het is dit weekend Pasen in Griekenland en dat is het belangrijkste kerkelijke feest hier. Iedere dag was er deze week (de Grote Week - To Megalo Efdomada) wel iets te vieren of te herdenken. In de kerken waren er iedere dag diensten. Voor de diensten van Goede Vrijdag was het belangrijk dat er in de kerk attributen werden versierd met bloemen. Daar hebben buurvrouw Olga en ik aan meegeholpen. We kwamen daarvoor rond 23 uur in de kerk bij elkaar en hebben er iets moois van gemaakt. Alles met bloemen die nu in de tuinen bloeien. Om 1 uur was ik weer thuis 😊.
Ook moeten alle muren weer opnieuw gewit worden en daarom hebben we eerder deze week al al het onkruid en het meeste mos van de muren gehaald. Donderdagavond zijn onze buren, Ioanna, Aris en de meiden, weer aangekomen voor een weekje. Zij vertelden dat zij de muur gaan witten.
We zijn niet naar de diensten deze week geweest. Op Paaszondag zijn we uitgenodigd bij Soula en Nikos, onze Griekse "familie", op Paasmaandag zijn we bij Olga en Kostas, onze buren en vrienden.

Saharazand

Het is bewolkt, de lucht ziet geel en het waait hard. De oorzaak van de gele lucht is Saharazand en ik las net op nu.nl dat ook Nederland een staartje meekrijgt. Daarom heb ik even een foto gemaakt van onze auto, die ziet er niet uit 😏. Ondertussen hebben we wel wat medelijden met de Nederlanders die hier nu op vakantie zijn, want het is hier gewoon geen mooi weer en dat is jammer.

Zante-stad naar Chartata

Eerder deze week waren we op de verjaardag van onze buurman Kostas, we hebben er heerlijk gegeten en gezellig gepraat met de familie.

Het is alweer lang geleden dat we met de bus naar Zakynthos-stad zijn gereden en van daaruit terug zijn gelopen naar huis, naar Chartata. We hebben daarom besloten om dat weer eens te doen. Er moesten wel eerst weer wat langere wandelingen zijn gedaan omdat het ruim 20 kilometer is van de stad naar huis. Maar inmiddels zijn we weer gewend aan de langere afstanden en gaan het nu dus doen.
Om half 11 staan we bij het kleine winkeltje van Dionysius (Nonio) en Anna Voutos, onze over-buren, want daar zal de bus stoppen, als we tenminste laten weten dat we mee willen. En dan zijn we om 11 uur in de stad, bij het busstation. Vandaar gaat het eerst door de kleine straatjes en later over iets grotere wegen naar Tsilivi aan de kust. Dit, in het hoogseizoen, heel drukke plaatsje, is nu alleen nog gevuld met veel werkvolk. De hotels, restaurants én de weg moeten klaar voor het komende seizoen. Kilometers verderop buigen we af naar Kipseli, wat inhoudt dat we even flink moeten gaan klimmen. Ook Meso-Gerakari ligt op de route en ook dat plaatsje ligt hoog. Van daar af zien we Katastari en ons dorp Chartata alweer liggen in de verte tegen de bergwand, maar het is toch nog ruim anderhalf uur lopen voor we thuis zijn. Moe maar voldaan zijn we.

Na een uurtje pak ik mijn laptop mee, om nog even bij mijn buurvrouw Olga langs te gaan. We zijn aan het bezig om een, wat ingewikkelder, dans te oefenen. Ondanks mijn vermoeide benen lukt het allemaal weer iets beter. Ach, we leren het wel.

Bus stop

De kleine straatjes van de stad

Het theater in Zakynthos-stad

Op een andere wandeling waren we hier ook

Kipseli

Het kerkje van Gerakari en de mooie omgeving

Ons dorp in de verte

Wandelen met een flink hoogteverschil

De laatste weken zijn, wat weer betreft, heel onbestendig, de ene dag is het mooi, de andere komt het met bakken uit de lucht. Eerder deze week was het hier de ochtend mooi, later kregen we wel een bui, maar in Laganas in het zuiden van ons eiland was er een ware zondvloed. De kranten en het internet lieten foto's zien van auto's die met de wielen helemaal in het water stonden.


Natuurlijk pakken we iedere dag die mooi is om een wandeling(etje) te maken. Vandaag maken we weer een langere wandeling. We rijden naar Makris Gialos, een stukje ten noorden van ons, en daar parkeren we de auto. Het plan is om via Agia Thekla naar Volimes te lopen en dan weer terug via Mikro Nissi. Het zal een wandeling worden met veel klimmen om de heenweg en dus veel dalen op de terugweg.

Hier volgt een stukje uit een blogspot op Leo en Marlies reizen en wandelingen van 2011:
De mevrouw van de foto kwamen we tegen in een dorpje. Ze vroeg of zij haar hoofddoek af moest doen en in mijn enthousiasme zei ik, nee, nee. Maar in het Grieks betekent "nai" dus "ja". Ik weet het, maar voor ik het wist was het eruit, dus zie haar maar met witte hoofddoek zoals de meeste oudere Griekse vrouwen uit de dorpen. Zij vertelde waar haar huis was "spiti mou" en nodigde ons uit. Maar de taal is dan toch wel een probleem, we hebben haar heel hartelijk bedankt voor de foto en zijn verder gegaan. Even later hadden we toch weer een probleem met een pad, wat opeens afgesloten bleek. Dus weer terug en een andere weg genomen.
Dit stukje speelde in Agia Thekla, door dat afgesloten pad werd onze wandeling toen opeens een enorm lange wandeling van 35 kilometer, we liepen toen vanuit Archontiko naar Volimes en terug wat toch al een pittige trip was, 28 km. Maar dat hadden we toen al eerder gedaan.

Nu kwamen we dus in datzelfde dorpje, geen mevrouw dit keer, maar een stuk buiten het dorp wel een afgesloten hek. Maar nu wisten we dat het bord, dat erop hing, vertelde dat we het hek weer dicht moesten doen. Nu hebben we dus het touw losgeknoopt en de haken open gemaakt en zijn rustig doorgelopen. Onze Griekse lessen helpen dus wel😁.
We lopen verder richting Volimes. Volimes bestaat uit 3 dorpen: Kato (beneden) Volima, Mesa (midden) Volima en Ano (boven) Volima. We lopen dit keer door de smalle straatjes van Ano Volima en kijken uit over de andere dorpen. Dan nog een keer een stuk klimmen en dan beginnen we langzamerhand weer aan de daling. We komen nog door het dorpje Mega Aloni, wat alles behalve mega is, eerder piepklein. Het laatste stuk voordat we de (asfalt)weg langs de kust oppakken is lastig. Eerst een stuk pad dat bijna wordt overwoekerd door de Gaspeldoorn, en die heeft erg lange en scherpe stekels en dan een stuk met heel veel rollende stenen. Dat stukje zet ik thuis op onze rode lijst. Op het laatste stukje komen we langs Mikro Nissi, dit is een heel klein eilandje voor de kust. Er tegenover op het land liggen wat huizen en een paar restaurantjes, die nu nog niet open zijn.

In ieder geval was het weer een prachtige wandeling met heel mooie plekjes én we hadden heerlijk weer.

Heerlijk, zo veel bloemen in de bermen en velden

Oude olijfboom

Kerkje in Agia Thekla

Volimes

Nauwe straatjes in Ano Volima

Uitzicht over de oostkant van ons eiland

En ja, de Gaspeldoorn bloeit nog steeds

Ook nog 3 soorten Orchideeën gevonden

Mega Aloni, nou ja, mega ...

Mikro Nissi