
Onze vorige lerares hebben we niet meer, maar Louise neemt de zaken dapper waar en we verwachten dat zij met een andere Griekse de lessen gaat geven. Nu is het nog even herhalen en bekijken wat er is blijven hangen van het vorige jaar. Ons klasje bestaat nu uit 7 personen. maar dat wordt waarschijnlijk nog gesplitst. We hebben er in ieder geval veel zin in.

De beving had volgens hem geen kracht van 6.4 maar van 7.1 op de schaal van Richter. Dat de magnitude van de beving te laag werd weergegeven, kwam volgens de seismoloog door een storing van de meetstations in de buurt van het epicentrum.
Dat er niet meer schade is op het eiland is te danken aan de strenge bouwvoorschriften die er sinds 1953 opgelegd worden. Toen verwoestte een aardbeving met een kracht van 7.3 bijna het hele eiland. Door de beving is Zakynthos vijf centimeter verschoven in Zuid-Westelijke richting.
Eerder dit jaar kreeg Leo bericht dat hij vanaf 1 januari 2019 pensioen gaat ontvangen. Natuurlijk wisten dat al maar er moet ook iets geregeld worden. De Griekse ziektekostenverzekering IKA werkt samen met het CAK in Nederland. Onze verzekering loopt nu nog via mij, omdat ik al wel een pensioen krijg uit Nederland. Als Leo zelf een pensioen heeft moet zijn deel dus ook betaald worden uit zijn pensioen. Dat was ook al bekend bij ons. Dus dachten we deze week, laten we dat maar gaan regelen bij IKA, dan is het maar klaar.
Op woensdag gaan we dus naar de stad, naar IKA. Waar moeten we precies zijn, er staat een flinke rij. Er is een nummertjes-automaat, maar die werkt niet, dus op de ouderwetse manier vragen wie de laatste was. En dan wachten. Leo heeft een briefje uitgewerkt met daarop in het Grieks wat er moet gebeuren, voor het geval niemand Engels spreekt. Na een tijdje loopt er een medewerker rond die wat vragen beantwoord van deze en gene. Dus Leo loopt er ook naartoe en de man vertelt dat we naar het kantoortje om de hoek van de gang moeten. OK, daar naartoe. Bij het bureau zit niemand, we vragen het aan een ander. Deze loopt naar de eerste man toe en vertelt dat we daar niet moeten zijn. Nee, we moeten naar mevrouw X. Maar jammer, zij is er vandaag niet, er is een staking, morgen dan is ze er weer. We zijn al blij dat we niet in die lange rij hebben staan wachten. Donderdag gaan we dus weer, nu een stuk vroeger want we moeten ook naar school. We lopen naar het bureau van iemand en vragen waar mevrouw X is. We vinden haar snel. Ze neemt het briefje aan en loopt naar de ene kant en dan de andere kant op. Ach, we moeten helemaal niet bij haar zijn, we moeten gewoon in de rij gaan staan waar we gisteren in stonden. Blaaaaah. Het wachten duurt lang en we twijfelen nog even of we de volgende dag maar terug moeten komen, maar we besluiten om toch nog wat te wachten. Dan zijn we eindelijk aan de beurt. De medewerkster neemt het briefje aan en spreekt ook een beetje Engels. Zij begrijpt dat Leo zijn eigen verzekering nu moet hebben, loopt nog even naar een collega en begint daarna iets in te tikken. We zijn blij. Maar dat is toch te vroeg gejuicht. Ze vertelt ons dat het nog niet kan worden aangevraagd, dat kan pas op 1 januari, als het pensioen echt is ingegaan ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten