Hondestreken

De kippen wachten geduldig op hun voer

Kostas en Olga zijn 2 weken geleden op maandagochtend weggegaan voor hun maand familiebezoek en op dinsdagmorgen horen we een kabaal buiten. Als ik door het raam kijk zie ik Rocky langs rennen. "Leo, de hond is los!" Wij rennen naar buiten want waarschijnlijk is een kip weer het slachtoffer van Rocky's jachtlust. Als ik zijn naam roep komt hij wel meteen enthousiast naar me toe en het lukt Leo om hem te grijpen. Maar het beest is sterk én hij heeft geen halsband meer om. Ik ren naar z'n hok om te zoeken, zijn ketting met halsband liggen onder de zijkant van z'n hok door. Rocky heeft een gat gegraven waar hij net door kan. Ik krijg de ketting met halsband met veel moeite los en daarna de band weer vast om Rocky's honde-nek en dan wel een gaatje strakker. En een tijd later zit hij weer in z'n hok. We hebben het hok aan die kant weer dichtgemaakt en stenen er tegenaan gestapeld. De kip zit achter in een gevallen container bij te komen van de schrik en een uurtje later is de container leeg, dus kip het het overleefd. Gelukkig maar. Na dit gebeuren doen we weer mee aan een beach clean-up met ZaCLEANthos en daarna gaan we naar de Griekse les. Dan boodschappen doen en dan is het inmiddels over drieën. 's Middags laat willen we een eindje met hem gaan lopen. Maar met dit hondje ga je dus niet even wandelen, want hij is daarin helemaal niet opgevoed, en dat komen we nu tot de ontdekking. Hij wil overal kijken en trekt je bijna de armen van je romp. Dit was een druk en heftig dagje, maar alles is weer rustig.

Nu alleen aandacht voor z'n bak met eten

Een paar dagen later, als de mensen van het energiebedrijf bezig zijn, ga ik ondertussen naar de kippen, hanen en kalkoenen om hen hun voer te geven. Toen voor de kat gezorgd en als laatste naar Rocky. Dat is schrikken als het hok leeg is. Meneer blijkt onder de andere wand te zijn door gekropen en daar gaat hij tekeer, want hij kan niet terug. Leo en ik hebben hem weer losgemaakt van de ketting en hem terug in zijn hok gedaan. Nu ook die zijwand zo goed mogelijk dicht gemaakt met een rol gaas, golfplaat en stenen. We zijn benieuwd wat de volgende streek is van deze hondenbol.

Weer een paar dagen later presteert hij het nog een keer om onder een wand door te kruipen. Nu hebben we er, met heel veel moeite, een brok beton voor gelegd. En inmiddels is het ruim een week later. Tot nu toe is het rustig in het hok van deze deugniet.

Gisteravond hebben met Kostas en Olga gepraat via Messenger. Zij hebben het heel erg naar hun zin en we hebben toen wel verteld over hun ondeugende hond. Zij kunnen nog twee weken genieten voor de boeg en wij gaan het wel redden met alle beesten. 😁