Augustus heet en droog

Ja, augustus lijkt dit jaar heter dan andere jaren. Heel vaak komt de 40 graden heel dicht bij en soms is de temperatuur nog hoger. Droog is het wel vaak in deze maand, maar omdat het zo heet is droogt de grond nog sneller uit. Op Zakynthos hebben we gelukkig nog geen grote branden gehad dit seizoen, maar dat is anders in de rest van Griekenland. Veel plaatsen kampen met grote natuurbranden. In Noord-Oost Griekenland brandt de natuur heel erg. Daar zijn al veel slachtoffers gevallen. Eergisteren konden we de rook van die branden zelfs hier ruiken en zien, omdat de wind de rook vanuit het noorden helemaal naar Zakynthos bracht.

Het is druk op het eiland. We zien augustus altijd wel als een drukke maand samen met juli, maar dit jaar is augustus echt veel drukker. Het strand ligt echt vol en er staan heel veel auto's op de verschillende parkeerplaatsen.

Wij doen ons workout rondje als dat kan en 's avonds lopen we dan vaak nog naar één van de restaurantjes om daar te gaan eten. We komen dus wel aan de kilometers. maar we maken geen wandelingen aan de andere kant van het eiland, omdat het risico van natuurbranden daar heel groot is. Leo maakt wel langere wandelingen, hij vindt de hitte niet erg, dus hij gaat er wel alleen op uit. Maar ik vind het echt veel te warm om zo'n eind te lopen. Ik hou het bij de kleinere stukjes. Die langere wandelingen komen wel weer.  

Ik ben druk met het plannen van de laatste stukjes van onze roadtrip richting Nederland. Dit keer gaan we naar Engeland en komen via Hoek van Holland terug. We kijken ernaar uit en we zijn weer te volgen op onze reisblog: https://leo-en-marlies.blogspot.com. Eind volgende week is het zover.

Vandaag is Dionysios dag, dus vanavond gaan we naar de stad om even te neuzen op de markt die er is bij de haven. Daarna gaan we lekker eten en kijken naar de processie die door de stad gaat met daarin de mummie van Agios Dionysios. Heel bijzonder.

Reisje Peloponnessus

 https://leo-en-marlies.blogspot.com

Warm

Nee, het goede woord is heet. Gisteren vertelde de thermometer op ons terras 40 graden. Dus doen we 's morgens onze workout met een stuk zwemmen en 's middags zitten we binnen met de airco aan en doen het verder rustig aan.

De uitslag van de tests voor de cardioloog was goed en dat is weer fijn om te weten.

Morgen gaat de auto naar de garage voor een grote check. En dan wandelen we daar een stukje in de buurt. We moeten daar al om half 10 zijn en dat is mooi voor de grootste warmte. In ieder geval nemen we genoeg koud water mee. Hoedje en pet horen ook bij de uitrusting.

We zijn van plan om volgende week een uitstapje te maken naar de Peloponnessus. We willen nu wat gebieden opzoeken waar we 2 jaar geleden niet zijn geweest, dus wat meer in het binnenland en ook Kalamata in het zuiden. We hebben er zin in.

Een vakantiedag als vanouds

Vandaag leek net een vakantiedag, zoals we een paar jaar geleden hadden. Even lopend een paar boodschappen doen bij de Spar in Alikanas, dus bijna 2 uur onderweg. Daarna een tijdje lui bij het zwembad liggen van Archontiko, dan even naar huis. En dan lekker eten bij Dimi van Archontiko, pizza en souvlaki, een drankje en dan naar huis. Kortom een heerlijk dagje

Naar Patras

Mijn cardioloog wilde graag dat ik een test zou doen, maar die kan ik alleen doen in Patras (de dichtsbijzijnde). Dus wordt er een afspraak gemaakt in het universitair ziekenhuis in Patras. En wij bedenken dan dat we er wel een tripje van kunnen maken en dat doen we. We gaan een dag eerder weg en maken een leuke roadtrip door het noorden van de Peloponnessus. We gaan naar een hotel in Rio , vlakbij Patras.  Als we net in het hotel zijn krijgen we een telefoontje uit Nederland  van onze lieve vrienden uit Vlijmen, hun vakantie naar Zakynthos,  die vrijdag zou beginnen, gaat niet door. Gezondheidsproblemen. En dat is belangrijk, die gezondheid,  die is altijd zo belangrijk. Maar als alles goed gaat komen ze nu eind augustus. 

Lake Doksa

Het is de hoogste tijd om weer eens iets te schrijven ...

Ja, het is ruim een maand geleden dat ik een blog heb geschreven. We hebben in mei ook geen lange wandelingen gemaakt, het weer was er gewoon niet goed genoeg voor. Het bleef een groot deel van de maand heel wisselvallig en vooral te koud voor mei op Zakynthos. In die tijd kwamen ook jongste zoon, schoondochter en onze kleinzoons op bezoek en daar hebben wij volop van genoten, gelukkig zij ook, al was het weer niet echt bijzonder. Aan het eind van die 10 dagen waren opa en oma wel een "beetje" vermoeid. We zijn dat natuurlijk echt niet gewend, maar eigenlijk was het gewoon een geweldige tijd. Maar eindelijk veranderde het weer eind mei en gingen we eindelijk de zon zien. Verder waren we in mei druk met wat andere zaken en dat loopt door in juni. 
Alikes en Alikanas worden weer drukker en veranderen van spookstadjes in gezellige badplaatsjes. Inmiddels zijn bijna alle restaurantjes en hotels weer open en hebben we al weer een heel aantal bezocht.

En dan vandaag. We gaan een wandeling maken van Kampi, aan de westkust maar Loucha in het midden van het eiland. We willen in de taverne bij Loucha iets drinken en aan het eind van de wandeling gaan we eten bij Michalis in Kampi. Het wordt een langere wandeling van 15,8 km, maar dat moet kunnen, we lopen tenslotte wel al onze dagelijks rondjes. Het is een goed plan ... als tenminste alle paden gewoon doorgankelijk zijn. En dat zijn ze dus niet. In de buurt van Loucha is een heel hoog hek dat een pad afsluit. Oke, dan pakken we een volgend pad. Ook niet, en zo gebeurt dat een paar keer. Op onze kaart zien we dat het echt moet kunnen, dus we lopen verder. Als we op een bepaald moment geen pad meer hebben gaan we kijken of we over een veld weer op een pad kunnen komen. Dat lukt niet, er staan overal stapelmuurtjes waar ik echt niet overheen kom. Dan besluiten om dezelfde weg maar terug te lopen, we hebben inmiddels lang genoeg lopen dwalen. We lopen tot bij het eerste pad dat was afgesloten en gaan daar een andere richting, dat werkt wel. Een stuk verder hebben weer een plek waar het pad ophoudt te bestaan, maar gelukkig lukt het hier wel om door het veld te komen en een ander pad op te pikken. Al met al was het een mooie wandeling, maar voor mij wel erg vermoeiend, het werd 18,8 km. Gelukkig wacht aan het eind van de route het restaurant Michalis, met uitzicht op de klifen van de westkust, met koude cola en een heerlijke maaltijd.

in Kampi

De prachtige kust in het westen

Agios Nikolaos

De afgelopen week was het best heel lekker weer, zo rond de 20 graden, maar voor de komende week wordt er regen en kou voorspeld, dus snel nog een wandeling gedaan in het noorden van het eiland.

Het was de hele dag flink bewolkt en soms spetterde het, maar echt nat zijn we niet geworden. Het was een pittige wandeling, niet echt ver maar wel heel veel klimmen in het eerste deel van de wandeling.
In ieder geval was het een lekker stuk lopen, jammer van de grijze lucht, maar we gaan ervan uit dat er nog vele zonnedagen zullen komen.

prachtig bloempje, maar verder geen idee. 

 

Naar Nederland, Pasen in Nederland en in Griekenland, wandelen naar Amoudi

Inmiddels zijn we alweer bijna een week terug uit Nederland. We hebben 14 dagen genoten van kinderen, kleinkinderen en vrienden. Het weer had wel wat beter gekund, het was nat en koud, maar evengoed was het heerlijk om iedereen weer in het echt te zien. Ook de Nederlandse Pasen viel in onze vakantie en dat hebben we rustig aan meegekregen.

En toen we terug kwamen was het Pasen in Griekenland en dat is altijd bijzonder. Jammer genoeg was het weer ook hier koud en nat en werd het vlees wel op de bbq's klaar gemaakt, maar daarna vierden de meeste mensen het toch binnen. Op tweede paasdag is er altijd een processie door ons dorp (en in heel veel andere dorpen). Gelukkig was het net even droog en scheen er een zonnetje, maar toch was de stoet een stuk korter dan in andere jaren. 

Twee dagen voor onze vakantie was onze wasmachine kapot gegaan en dus gingen we de dinsdag na Pasen naar een winkel om een nieuwe te kopen en inmiddels heeft die onze vakantiewassen gedaan en ligt alles weer schoon in de kasten.

De jongste zoon komt over een paar weken met vrouw en kinderen naar ons eiland en vroeg of we iets wilden checken bij het hotel in Amoudi. Dus hebben we er maar een wandeling naar Amoudi van gemaakt. Gedaan wat zij wilden weten en weer terug gelopen naar Chartata.

De Oostindische kers bloeit, wat een kleurig plaatje

Wandeling vanuit Limni Keriou

Het is een prachtige dag vandaag, de zon is heerlijk warm, maar nog niet te warm. We rijden naar Limni Keriou in het zuidwesten van het eiland. We hebben deze wandeling een tijdje terug gemaakt, maar die hebben we toen een stuk korter gemaakt omdat ik gewoon helemaal op was. Het was ook best een zware klim en het was toen 30 graden en dat maakt het niet makkelijker. Vandaag doen we hem nog een keer en het gaat prima. We hebben prachtige uitzichten naar Limni Keriou, de kust en naar Marathonissi, schildpadeiland. Het klimmen is wel zwaar, maar wat wil je ook als je van zeeniveau naar 300 meter klimt. Jammer is dat er helemaal niets open is in Keri, we hadden graag een fles Tendura, kaneellikeur, meegenomen. Maar goed dat moet dan wachten tot de volgende keer.

Van gestrande zeedieren en een wandeling vanuit Volimes

Gisteren, zaterdag, liepen we een rondje langs Katastari en Alikanas. We lopen dan ook langs het strand. Het heeft de dag ervoor heel flink gewaaid en het gevolg is dat er nu massa's kleine kwalletjes op het strand zijn aangespoeld. We hebben dat al een paar keer eerder gezien, echt honderden kleine kwallen van zo'n 5-10 cm doorsnee. Nu zien we nog wel wat anders, een zeker 50 cm lange pijl-inktvis, die vlak bij het droge zand in het water ligt. We zien dat hij nog leeft omdat z'n flappen (hoe heten die dingen waarmee hij zwemt?) bewegen. Leo pakt een aangespoeld stuk plastic en probeert het dier terug te rollen naar dieper water, eerst lukt dat niet, maar na een paar pogingen komt het dier in iets dieper water en zwemt dan in een paar snelle slagen weg. We zijn blij dat het gelukt is. Maar misschien is de inktvis toch gewond want hij zwemt niet echt verder weg en de golven brengen hem weer dichter bij het strand. Het is niet anders.

Vandaag, zondag, is het stralend weer, strak blauwe lucht en dus zonnig, maar wel een koele wind en daarom is het nog niet echt warm. Het is dus een mooie dag om te wandelen. We rijden naar Volimes en lopen vandaar naar Anafonitria en dan verder naar Orthonies. Onderweg worden we op mooie vergezichten getrakteerd. In Orthonies gaan we natuurlijk naar binnen bij de Bodega, waar we Babis, z'n moeder en z'n oma treffen. Leuk om ze weer te zien. We eten een lekkere omelet met frietjes en wat drinken en dan lopen we weer verder, terug naar Volimes. Het is een heerlijke wandeling, we genieten volop.

Overal stapelmuurtjes

Anafonitria

In de verte Volimes

Orthonies

Lijkt wel lente, allemaal witte bloemetjes

en gele bloemetjes

Klooster Spiliotissa bij Orthonies

Vanuit Mariës naar Exo Chora en terug

Het is redelijk weer vandaag, niet echt warm, bewolkt, maar het regent niet. We rijden naar Mariës en parkeren de auto daar. Dan duiken we aan de westkant van het dorp de hellingen in en lopen naar Exo Chora. We lopen door het dorp en komen als altijd, honden tegen. Als we wat verder zijn gelopen komt ook een leuke hond/pup van een maand of wat, die ik even tevoren op een balkon had gezien, bij ons lopen. Ineens lopen er drie honden mee, ze kijken niet op of om maar lopen gewoon mee. Wat we ook doen, ze gaan niet weg. Ja, dan moeten ze het zelf maar weten en hadden de bazen en vrouwtjes beter op ze moeten letten. We denken nog een hele tijd, ze zullen zo wel weer teruggaan, maar dat doen ze niet. De hele wandeling blijven ze bij ons. We vinden dat best vervelend want op de weg blijven ze gewoon lopen, ook als er vrachtwagens langs rijden. Ook zijn er op dit moment heel veel processierupsen en die zijn ronduit gevaarlijk voor honden. Gelukkig besteden ze daar helemaal geen aandacht aan. Eén van de hondjes wil in de loop van de wandeling steeds achterop een klein zwart hondje, maar het werkt niet voor hem. Om de zoveel meter probeert hij het maar het zwarte hondje wordt er een beetje humeurig van. Als we bijna bij de auto zijn is het eindelijk gelukt en zitten ze aan elkaar vast. Gelukkig kunnen ze nu niet achter de auto aan rennen. Ze zullen wel weer thuiskomen. Wij ook.

Skopos Vassilikos

Skopos Vasilikos blijft een uitdaging. Het is niet een erg lange route, maar wel een pittige. Klimmen van 45 naar 500 meter en dan weer dalen, dan nog een keer een klimmetje en weer omlaag. De weg omhoog is niet erg stijl, het gaat langzaam omhoog. Boven zijn we wel even bij het klooster op de top gaan kijken, want ondanks dat het hek dicht zit, kun je daar makkelijk omheen. Dan gaan we aan de andere kant naar beneden, veel is goed te belopen, maar een deel van het pad is echt superslecht. Daar liggen alleen stenen waar de grond tussenuit is gespoeld door het water, zo slecht hebben we het in al die jaren nog niet gezien. Maar het lukt gelukkig allemaal en we komen veilig door dat stuk heen. Eigenlijk komen we nooit iemand tegen maar nu kwamen toen we net aan de afdaling een man tegen die zei dat hij dat stuk soms iedere dag loopt, puur voor conditietraining. Even later kwam hij ons weer voorbij op zijn terugweg. Nog iets later stond hij te praten met een andere man die het pad 3x per weer rennend deed. Daar moet je niet aan denken. Laat ons maar lekker wandelen, dat is inspanning genoeg😁

Veel uitzichten op de stad met de haven

Het klooster boven op Skopos

He, wat is dat? Een mini orchidee

En de Gaspeldoorn bloeit prachtig geel

Wandeling vanuit Kalipado

Heel langzaam willen we het aantal kilometers dat we kunnen lopen weer wat opvoeren en dat geldt dan eigenlijk alleen voor mij, want Leo loopt soms ook alleen en pakt dan wat meer kilometers.
In ieder geval lopen we vandaag vanuit Kalipado. Van daar wandelen we naar Tragaki, dat hoger ligt. Daarna dalen we richting zee en komen bij Psarou uit waar we in het seizoen wel eens wat eten en drinken. Daarna klimmen we weer naar Meso Gerakari  en daar vandaan gaan we naar Kypseli dat ook wat hoger ligt. Het is een leuke, afwisselende wandeling, die we in korte broeken liepen, alhoewel het nog niet echt als lente voelt, maar koud hebben we het niet gehad.

Wandeling vanuit Koiliomenos

Stralend weer, al een paar dagen, blauwe lucht, zon, maar nog wel koud, alhoewel dat ook weer meevalt als je in de zon loopt. We lopen dus vanaf Koiliomenos richting zee en Korakonissi, een mooi plekje, maar dit slaan we over. We zijn daar al een paar keer geweest en het is het laatste stuk erg stijl. De wandeling van vandaag is al pittig genoeg. We dalen vanaf Koiliomenos 400 meter en moeten dat natuurlijk op de terugweg klimmen. 

Koiliomenos

Mooie wandeling vanuit Agios Sostis

Langzamerhand wil ik de lengte van de wandelingen weer wat opbouwen en dat is precies wat we vandaag gaan doen. We rijden naar Agios Sostis en maken van daaruit een mooie wandeling. Eerst is het door de omgeving van Agios Sostis met z'n vele olijfbomen en daarna gaan we wat klimmen en krijgen we mooie uitzichten over het eiland want het is mooi helder vandaag.

Winter

Het is echt een beetje winter geworden. De temperatuur overdag klimt naar 9° C, maar 's nachts is het rond het vriespunt. Vanmorgen gingen we boodschappen doen en op de terugweg zagen we auto' s rijden met een klein sneeuwpopje op de moterkap. Toen viel ons pas op dat het dak van ons eiland wit was. We hebben de boodschappen vlug opgeborgen en hebben toen ook een klein ritje gemaakt. Nu weten we weer even hoe sneeuw voelt. ⛷️😁Brrr.

Regen- en zondagen

Na nog een aantal natte dagen, belooft het weerbericht een paar betere, zonniger dagen. Maandag trokken we richting Kalithea en lopen over de bergweg terug naar Chartata. Ik wilde Salie plukken en dat is ook gelukt. Dinsdag was het toch nat. Maar gisteren en vandaag was het mooi. We rijden naar het noorden van het eiland en lopen daar een mooi rondje.

Het lijkt wel lente, maar het is nog veel te fris

Noodweer

Woensdag trok er noodweer over ons eiland. Het heeft van 's morgens vroeg tot 's avonds laat continue bakken water geregend, gebliksemd en gedonderd. Zoveel regen heb ik in mijn leven niet zolang achter elkaar gezien. In onze buurt zien we geen schade, maar in het lager gelegen gedeelte van Zakynthos is er heel, heel veel schade. De noodtoestand is zelfs afgekondigd, zodat er allerlei middelen vrijgemaakt kunnen worden om te helpen. Hoog water, kolkende rivieren en landverschuivingen hebben ervoor gezorgd dat veel mensen nu problemen hebben. 

Wandelen vanuit Agios Pantes en Agios Leon

 

Vorige week zaterdag zijn we gaan lopen vanuit Agios Pantes. We moesten wel flink klimmen want we zouden over de berg en door de pas gaan. Op het hoogteprofiel is te zien dat het gaat om bijna 500 hoogtemeters die we overbrugd hebben. Het was goed weer, droog met wolken en heel soms even de zon.

Vandaag zijn we naar Agios Leon gereden en hebben van daaruit een rondwandeling gemaakt. We kwamen meteen al tot de ontdekking dat we dit plaatsje nog nooit van deze kant hadden bekeken. Er staat in het dorp een ronde klokkentoren die we nog niet eerder hadden gezien. Leuk om nog steeds nieuwe dingen te ontdekken.

Agios Leon

Anafonitria

We lopen weer een wat groter rondje, nu bij Anafonitria, maar wel met wat hoogteverschillen. Het is vandaag een grijze dag met een koude wind, dus voelt het helemaal niet lekker. Maar ja, het is natuurlijk wel winter, ook in Griekenland. Desondanks is het een fijne wandeling. Door het zachte weer in december staan er al veel lentebloemetjes mooi te zijn. We zien blauwe irissen, maar ook de kleine narcissen staan op sommige beschutte plaatsen al in bloei.

Anafonitria