Skopos Vasilikos blijft een uitdaging. Het is niet een erg lange route, maar wel een pittige. Klimmen van 45 naar 500 meter en dan weer dalen, dan nog een keer een klimmetje en weer omlaag. De weg omhoog is niet erg stijl, het gaat langzaam omhoog. Boven zijn we wel even bij het klooster op de top gaan kijken, want ondanks dat het hek dicht zit, kun je daar makkelijk omheen. Dan gaan we aan de andere kant naar beneden, veel is goed te belopen, maar een deel van het pad is echt superslecht. Daar liggen alleen stenen waar de grond tussenuit is gespoeld door het water, zo slecht hebben we het in al die jaren nog niet gezien. Maar het lukt gelukkig allemaal en we komen veilig door dat stuk heen. Eigenlijk komen we nooit iemand tegen maar nu kwamen toen we net aan de afdaling een man tegen die zei dat hij dat stuk soms iedere dag loopt, puur voor conditietraining. Even later kwam hij ons weer voorbij op zijn terugweg. Nog iets later stond hij te praten met een andere man die het pad 3x per weer rennend deed. Daar moet je niet aan denken. Laat ons maar lekker wandelen, dat is inspanning genoeg😁
 |
| Veel uitzichten op de stad met de haven |
 |
| Het klooster boven op Skopos |
 |
| He, wat is dat? Een mini orchidee |
 |
| En de Gaspeldoorn bloeit prachtig geel |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten