Afgelopen maandag kregen we bericht van Toyotadealer Christos Bastas dat ons kleine rode autootje is verkocht. Dat betekent dat wij op dinsdag naar de garage gaan en papieren meekrijgen die moeten worden getekend door ons, maar dat moet gebeuren bij het KEP, die dan de boel checkt en er een officieel stempel opzet. Ook moeten we bij onze accountant een ander bewijs van registratie ophalen maar we hebben geen idee wat het allemaal inhoudt. Het is in ieder geval niet heel erg simpel.
Die ochtend doen we ook boodschappen en komen bij de supermarkt onze Belgische vrienden tegen. We hebben hen door alle Coronagedoe nog niet echt gezien. We maken een praatje op afstand en spreken af dat we, als alles weer wat normaler is, weer een bezoekje zullen plannen.
Als ik dinsdag aan het begin van de avond de borden met onze warme maaltijd op de tafel op het terras zet, zie ik onze, 2 huizen verderop, buurman/priester aankomen. Hij heeft een zakje met eieren bij zich van hun kippen. Hij schuift een stoel achteruit en gaat er lekker bij zitten. Hij vertelt er gelijk bij dat hij wel een kop Nescafé lust met een beetje melk en suiker 😀. Ik ga dat bakkie voor hem maken, hij komt tenslotte niet iedere dag langs. Hij heeft ook allerlei vragen en we proberen zo goed mogelijk te luisteren en te antwoorden. Het probleem is dat hij een overslaande stem heeft en als je dan nog niet echt goed Grieks begrijpt, is het soms moeilijk om woorden te herkennen. De koffie is natuurlijk gloeiend heet en onze priesterbuurman blijft dus nog een tijdje. Maar toch kunnen we wel wat uitwisselen en ondertussen eten wij onze borden leeg. Na de tijd hebben we allebei een 'hoofd met watten' van het nadenken, praten en luisteren.
Na het wegbrengen van de benodigde papieren voor de garage op woensdag zullen we een berichtje krijgen als de papieren van de koper zijn gekomen. Dat gebeurt 's avonds en dus gaan we op donderdagochtend weer naar de garage. We zijn nu bijna klaar met de papierwinkel, maar omdat het vandaag onafhankelijkheidsdag is en er daarom veel bedrijven zijn gesloten, kunnen de laatste dingen pas op vrijdag worden geregeld.
Woensdagavond is er ook weer een persconferentie van de 1e minister. Vanaf 15 juni gaan in Griekenland ook de seizoenshotels open en vanaf 1 juli mogen er weer toeristen komen. Hoe dat er precies uit gaat zien zullen we in de loop van de tijd horen. Men gaat in ieder geval ook kijken naar het aantal Coronabesmettingen in een land op dat moment, voordat er wordt toegestaan dat er toeristen uit dat land mogen komen. Al met al is er dus niet echt veel duidelijk. Eerder deze week hebben we ook gesproken met vrienden die een restaurant of hotel hebben. Zij zijn er nog niet duidelijk over of zij nog open gaan dit seizoen, het brengt heel veel kosten met zich mee én risico's, waar niet iedereen op zit te wachten.
Op vrijdagochtend gaan we vol goede moed naar de stad om bij KEP(gemeentelijke instantie) een inlevenverklaring te laten tekenen en stempelen, en bij IKA onze registratie te verlengen.
Na 20 minuten in de rij te hebben gestaan bij het KEP wisten ze te vertellen dat ja dat alleen nog maar bij de politie kan laten doen. Bij IKA kwamen we na wat zoeken en dichte deuren op de goede afdeling waar ons werd verteld dat de mevrouw die dat regelde pas maandag weer op haar stek zou zijn. Dus onverrichter zake weer naar huis. Maandag een nieuwe poging.
Die ochtend doen we ook boodschappen en komen bij de supermarkt onze Belgische vrienden tegen. We hebben hen door alle Coronagedoe nog niet echt gezien. We maken een praatje op afstand en spreken af dat we, als alles weer wat normaler is, weer een bezoekje zullen plannen.
Als ik dinsdag aan het begin van de avond de borden met onze warme maaltijd op de tafel op het terras zet, zie ik onze, 2 huizen verderop, buurman/priester aankomen. Hij heeft een zakje met eieren bij zich van hun kippen. Hij schuift een stoel achteruit en gaat er lekker bij zitten. Hij vertelt er gelijk bij dat hij wel een kop Nescafé lust met een beetje melk en suiker 😀. Ik ga dat bakkie voor hem maken, hij komt tenslotte niet iedere dag langs. Hij heeft ook allerlei vragen en we proberen zo goed mogelijk te luisteren en te antwoorden. Het probleem is dat hij een overslaande stem heeft en als je dan nog niet echt goed Grieks begrijpt, is het soms moeilijk om woorden te herkennen. De koffie is natuurlijk gloeiend heet en onze priesterbuurman blijft dus nog een tijdje. Maar toch kunnen we wel wat uitwisselen en ondertussen eten wij onze borden leeg. Na de tijd hebben we allebei een 'hoofd met watten' van het nadenken, praten en luisteren.
Na het wegbrengen van de benodigde papieren voor de garage op woensdag zullen we een berichtje krijgen als de papieren van de koper zijn gekomen. Dat gebeurt 's avonds en dus gaan we op donderdagochtend weer naar de garage. We zijn nu bijna klaar met de papierwinkel, maar omdat het vandaag onafhankelijkheidsdag is en er daarom veel bedrijven zijn gesloten, kunnen de laatste dingen pas op vrijdag worden geregeld.
Woensdagavond is er ook weer een persconferentie van de 1e minister. Vanaf 15 juni gaan in Griekenland ook de seizoenshotels open en vanaf 1 juli mogen er weer toeristen komen. Hoe dat er precies uit gaat zien zullen we in de loop van de tijd horen. Men gaat in ieder geval ook kijken naar het aantal Coronabesmettingen in een land op dat moment, voordat er wordt toegestaan dat er toeristen uit dat land mogen komen. Al met al is er dus niet echt veel duidelijk. Eerder deze week hebben we ook gesproken met vrienden die een restaurant of hotel hebben. Zij zijn er nog niet duidelijk over of zij nog open gaan dit seizoen, het brengt heel veel kosten met zich mee én risico's, waar niet iedereen op zit te wachten.
Op vrijdagochtend gaan we vol goede moed naar de stad om bij KEP(gemeentelijke instantie) een inlevenverklaring te laten tekenen en stempelen, en bij IKA onze registratie te verlengen.
Na 20 minuten in de rij te hebben gestaan bij het KEP wisten ze te vertellen dat ja dat alleen nog maar bij de politie kan laten doen. Bij IKA kwamen we na wat zoeken en dichte deuren op de goede afdeling waar ons werd verteld dat de mevrouw die dat regelde pas maandag weer op haar stek zou zijn. Dus onverrichter zake weer naar huis. Maandag een nieuwe poging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten