Ik heb weer recepten voor medicijnen nodig en dus moet ik naar een arts om dat te halen. De vorige keren was er nooit een probleem, de arts zoekt mijn naam op in de computer, ziet daar welk medicijn ik gebruik en print 6 recepten uit voor het komende halfjaar. De vorige keer was er een man die me vroeg naar de medicijn namen. Die kon ik niet meteen ophoesten, wel weet ik de stofnamen, maar niet altijd de merknaam. Maar hij zocht ze op en gaf me 3 recepten mee. Dus moest ik al snel weer recepten halen. Nu zit er weer een andere vrouw, zij weet me te vertellen dat ik echt een printje van de arts nodig heb met de namen van de medicijnen. Zij ís helemaal geen arts, de man vorige keer ook niet, maar zij zijn een soort dokters-assisitenten die zelf geen recepten mogen geven. Ik moet dus echt bij een arts zijn, maar zij is er niet altijd. Volgende week dus eerst bellen om te horen of deze mevrouw dokter er is. Het zou makkelijker zijn dat er wordt uitgelegd hoe het werkt hier als je de eerste keer komt. Het is bijna iedere keer anders.
Voor zaterdag hebben we een afspraak gemaakt voor een service-beurt van ons autootje. We gaan eind van de maand weer een eind rijden en dan willen we wel graag dat alles naar behoren functioneert. We lopen vanaf de Toyota-garage in Sarakinado een rondje van iets meer dan 15 km. We zien druivenplukkers aan het werk en we zien nog mooie kleurige planten in de tuinen. Een paar kilometer voordat we weer bij de garage zijn wordt het goed donker in het noorden van het eiland. We zien dat Chartata al een bui te verduren heeft. Wij blijven niet droog, met nog een halve kilometer te gaan begint het te druppen en even later lopen we in een wolkbreuk. Kletsnat lopen we de garage binnen. Het autootje is klaar.
 |
| Zee-ajuin |
 |
| Een begraafplaatsje, als zoveel anderen |
 |
| Tonnen met druiven, klaar voor de wijn |
 |
| Het wordt donker en wat later, erg donker |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten