We zijn er klaar voor - Nederland 2019

auto servicebeurt   check
auto schoon binnen en buiten   check
tassen en koffers gepakt   check
ferry tickets gekocht   check
wij klaar   check

Volgende blogpost op Leo en Marlies reizen en wandelingen

Een ontmoeting tijdens onze workout

Dit seizoen doen we die workout best vaak, de zee is meestal rustig genoeg om te zwemmen. Soms zijn de golven wat te hoog en slaan we een keer over. Maar het houdt ons fit, een halfuur lopen naar het strand, een half uur (800 meter) zwemmen naar de pier en terug, een halfuurtje over het strand lopen om op te drogen en dan in een halfuur weer naar boven, naar ons huisje.

Vandaag is de zee bijna glad en dus gaan we weer op pad. Ik draag bij het zwemmen een zwembrilletje en zie dus regelmatig visjes om mij heen zwemmen. Leo draagt geen brilletje, hij vindt het niet prettig. Bij de pier zwemmen altijd heel veel vissen en visjes, niet in heel felle kleuren, maar wel veel. Ook zee-egels zijn er daar genoeg. Vanaf de pier zwemmen we terug en dan zie ik opeens een donkere vlek, ik kijk nog eens en zie dan ... een schildpad. Hij zwemt rustig voor me uit. Wat is dit gaaf. Ik roep Leo, hij is al iets verder en had wel een donkere vlek gezien, maar had geen idee wat het was. Hij komt naar me toe en ondertussen houd ik de schildpad in de gaten. Dan kan Leo ook genieten van dit mooie plaatje. Even laten zien we dat hij ademhaalt boven water. Zo prachtig. Hij zwemt op z'n gemak verder en wij zijn helemaal onder de indruk. Wat een ontmoeting!

Zo zag het er ongeveer uit

Psarou

Eerder deze week hadden we gezegd dat we weer eens naar Orthonies moesten wandelen en dat zouden we vandaag gaan doen. Maar gisteravond kwamen we een berichtje tegen dat er nog steeds een hoge kans op bosbranden bestaat omdat het nog veel te droog is en dus mag je nu niet in beboste gebieden zijn, wel op de hoofdwegen maar niet op de smallere wegen. Andere jaren was het ook wel heel droog geweest met kans op branden, maar de autoriteiten zijn heel erg geschrokken van de branden pas geleden bij Athene, waar mensen ingesloten raakten. Met dat gevaar voor ogen wordt er nu dus ook hier goed op gereageerd, al houdt lang niet iedereen zich eraan.
Wij besluiten vandaag daarom om naar Psarou te lopen en daar te lunchen, we zijn er al een tijdje niet geweest. Als we op het strand lopen bij Alikes zien we dat het vandaag geen zwemzee is, flinke branding en golven, maar wel mooi. We lopen door Alikes, langs de rivier en Alikanas naar het oude dorp Alikanas. En dan langs de kust via Amoudi naar Psarou. Daar aangekomen blijkt de taverne nog dicht en nergens is te zien hoe laat het opengaat. Jammer, dan gaan we verder. Eigenlijk zouden we via Katastari naar huis lopen, maar ik stel voor om bij een ijszaakje in Alikanas te gaan kijken, want we zijn daar nog nooit geweest en wij zijn best wel ijsliefhebbers. Maar daar gekomen valt de keus enorm tegen en nu we al zo dicht bij Alikes zijn, gaan we toch lekker naar de Buca-bar om een Frutopia te gaan eten en een grote cola te drinken. Heerlijk.

De zee en het strand bij Alikes

Bij Alikes

De oude brug over de rivier bij Alikes

Alikanas

Amoudi

Psarou

Het strand bij Psarou uitkijkend naar Amoudi

Servicebeurt voor de auto en andere zaken

Ik heb weer recepten voor medicijnen nodig en dus moet ik naar een arts om dat te halen. De vorige keren was er nooit een probleem, de arts zoekt mijn naam op in de computer, ziet daar welk medicijn ik gebruik en print 6 recepten uit voor het komende halfjaar. De vorige keer was er een man die me vroeg naar de medicijn namen. Die kon ik niet meteen ophoesten, wel weet ik de stofnamen, maar niet altijd de merknaam. Maar hij zocht ze op en gaf me 3 recepten mee. Dus moest ik al snel weer recepten halen. Nu zit er weer een andere vrouw, zij weet me te vertellen dat ik echt een printje van de arts nodig heb met de namen van de medicijnen. Zij ís helemaal geen arts, de man vorige keer ook niet,  maar zij zijn een soort dokters-assisitenten die zelf geen recepten mogen geven. Ik moet dus echt bij een arts zijn, maar zij is er niet altijd. Volgende week dus eerst bellen om te horen of deze mevrouw dokter er is. Het zou makkelijker zijn dat er wordt uitgelegd hoe het werkt hier als je de eerste keer komt. Het is bijna iedere keer anders.

Voor zaterdag hebben we een afspraak gemaakt voor een service-beurt van ons autootje. We gaan eind van de maand weer een eind rijden en dan willen we wel graag dat alles naar behoren functioneert. We lopen vanaf de Toyota-garage in Sarakinado een rondje van iets meer dan 15 km. We zien druivenplukkers aan het werk en we zien nog mooie kleurige planten in de tuinen. Een paar kilometer voordat we weer bij de garage zijn wordt het goed donker in het noorden van het eiland. We zien dat Chartata al een bui te verduren heeft. Wij blijven niet droog, met nog een halve kilometer te gaan begint het te druppen en even later lopen we in een wolkbreuk. Kletsnat lopen we de garage binnen. Het autootje is klaar.

Zee-ajuin

Een begraafplaatsje, als zoveel anderen

Tonnen met druiven, klaar voor de wijn

Het wordt donker en wat later, erg donker

Lieve vrienden op vakantie bij Archontiko

Onze lieve vrienden, Petra en Ben, komen aan op 21 augustus al vroeg in de ochtend. Wij gaan naar het vliegveld en we hebben een heerlijk weerzien. Natuurlijk spreken we ze regelmatig via Skype, maar zo elkaar weer echt knuffen voelt nog beter. We lopen naar de auto en omdat ons kleine rode autootje geen 4 volwassenen én 2 grote koffers kan hebben, rijden Leo en Ben met de koffers naar het huisje en gaan Petra en ik lopend op weg naar de Lidl om boodschappen te gaan doen. Als we bijna klaar zijn krijg ik een belletje dat onze mannen er weer aan komen. We zetten onze vrienden daarna af bij hun huisje voor 14 dagen en gaan zelf naar boven om ons om te kleden voor het zwembad waar we elkaar weer treffen.
's Avonds vieren we de vriendschap én de vakantie bij de Pita Break. Het was voor ons allemaal al duidelijk dat het dit keer niet om het wandelen zou gaan. Er zijn soms omstandigheden dat dat even niet gaat, maar we genieten er niet minder om. We hebben een heerlijke tijd, doen wat korte wandelingetjes en eten soms in onze eigen huisjes, maar ook vaak in één van de vele restaurants van Alikes en we zijn regelmatig voor het eten bij Dimi te vinden. Gewoontes beginnen te groeien, iedere middag rond 3 drinken we wat bij Dimi aan de bar, 2 Mythos, 1 cola en een frappé of een lekker ijsje. Hmmmm! Maar toch is zo'n vakantie zo voorbij, op woensdag 4 september gaan ze weer naar huis. Zij gaan met de taxi, wij met onze eigen auto en we treffen elkaar op de luchthaven voor een laatste drankje. En dan is het toch echt afscheid nemen. Gelukkig nu niet voor heel lang, want onze road-trip naar Nederland komt er ook snel weer aan.
Wij hadden een paar heerlijke, relaxte weken boordevol vriendschap en gezelligheid, heerlijk!

Zomermaanden van 2019

Het waren prachtige maanden deze zomer op Zakynthos.
Begin juni kwamen we terug van onze roadtrip in de USA en gelukkig is het weer op Zakynthos  inmiddels ook zomers geworden, na een koude en natte lente. We beginnen weer met onze dagelijkse work-out van lopen, zwemmen en lopen. Dat duurt 2 uur en het houdt ons fit.
Op zondag 16 juli gaan we naar de stad om te genieten van heel veel mensen in middeleeuwse kostuums bij de Giostra di Zante
Voor onze vakantie hadden we berichtjes gehad van twee stellen dat ze op hun vakantie naar Zakynthos het leuk zouden vinden om ons te ontmoeten. We krijgen halverwege de week bericht van de oud-collega van Leo en haar man dat ze er zijn. We hebben dan een gezellige avond en de volgende dag komen ze kijken bij ons huisje en drinken we wat. Een paar dagen later komen er vroegere kennissen over uit Rozenburg, de vroeger woonplaats van Leo. Wij halen ze op uit hun hotel in Tsilivi en brengen ze naar ons huis. Daar genieten we van het uitzicht en een hapje en een drankje. We spreken af dat we hen ook zullen bezoeken als we in Nederland zijn. 's Avonds vertrekken we naar Fidelio om daar gezellig met elkaar te eten.  Daarna brengen we ze weer naar hun hotel. Die twee bezoekjes waren echt leuk.
Begin juli zet gaan we voor de belastingaangifte naar onze accountant. Dat is inmiddels allemaal gedaan, we wachten nog op het vervolg uit Nederland.
We maken een aantal mooie wandelingen en zo gaat juli over in augustus.
En dan is het 8 augustus, tijd voor een lange wandeling, maar ook tijd voor onze kleinzoon Nouri om geboren te worden. Het worden hectische dagen 💗.
De maand rolt daarna gewoon verder. Het is warm en droog. Er zijn een paar kleinere branden, maar gelukkig worden die snel geblust. Het vele afval geeft opnieuw veel problemen, ook de toeristen hebben er last van, we hopen dat de nieuwe burgemeester een permanente oplossing zal vinden.
En dan wordt het 21 augustus. Onze lieve vrienden Petra en Ben zullen hier weer 14 dagen vakantie houden. En dan is het weer september, het wordt weer rustiger op de stranden en de wegen.
En wij...? Wij gaan ons voorbereiden op onze vakantie naar Nederland. We gaan met de auto en dus gaat het weer een pittige road-trip worden. Maar daarover later meer.