vanuit Agalas

De afgelopen dagen was het boven de 30 graden en dat vond ik toch wat te warm voor een langere wandeling. Vandaag, donderdag, wordt het rond de 28 graden en dus gaan we de wandeling maken. 
We rijden naar Agalas en parkeren de auto. We lopen kleine stukjes over asfalt, maar het grootste deel van de route gaat over paden en karrensporen. Als we wat verder komen hebben we een prachtig uitzicht over het zuiden van het eiland. We zien Limni Keriou, Marathonissi en hebben een weids uitzicht over de baai van Laganas, het vliegveld en Skopos Vasilikos. Maar we lopen verder en komen uiteindelijk weer bij Agalas. Op weg naar huis rijden we langs een cafeetje en nemen daar een ijsje en iets te drinken. We zijn best moe.

Marathonissi

De Tijm bloeit

Uitkijken over het zuiden van het eiland

Agalas, eindelijk

Kuikentjes

Sinds een paar dagen loopt er weer een moederkip met kuikentjes bij ons rond. In het begin waren het er zeven, maar nu zijn er nog vijf over. Iedere dag durft moeder dichter bij ons te komen en neemt haar kinderen mee. Zo leuk! 

Vanuit Vasilikos naar Dafni beach

We rijden naar de zuidoostelijke punt van Zakynthos, naar Vasilikos en parkeren de auto langs de weg. Het is ook nu heerlijk weer en we lopen over mooie paden richting Dafni beach. Wat we nu lopen is niet een route die je ook met de auto kunt doen, want de redelijke weg met asfalt gaat over in een pad van beton, dan in pad met flinke stenen. Nog even later wordt het een pad dat je amper nog een pad kunt noemen en klunen we tussen de distels en gaspeldoorns door, maar dan, na een klein klimmetje staan we ineens weer op een echte weg. En die volgen we naar het strand. Er zijn toch wel wat mensen hierheen gekomen. Eén van de restaurants is al open en doet goede zaken. Ze zijn met z'n tweeën en lopen zich het gompes. Maar wij denken dat ze er blij mee zijn. Wij drinken er een groot glas vers geperst sinaasappelsap en gaan daarna weer verder. Al met al is het maar 11,2 km maar dat is genoeg voor nu. Vanavond lopen we we ook nog 4,5 km naar Alikes voor het zondagavondeten bij Makis😋

Vasilikos

Dafni beach beneden en
Marathonissi (Schildpadeiland) in de verte

Dafni beach

Rondje vanuit de Toyotagarage

Onze auto is weer helemaal nagekeken, olie ververst, remmen nagekijken en allerlei filters vervangen. Terwijl de auto onder handen werd genomen hebben wij een wandelingetje gemaakt. In de buurt van de garage zijn er jammer genoeg veel weggetjes waar auto's rijden en dus is het drukker dan op de ons bekende paden. Maar ergens liepen we toch over een karrespoor, maar dat stopte omdat er een boerenerf was. Dus konden we weer terug en lopend over het asfalt de route weer op een ander plekje op te pakken.
Toen we terug kwamen was de auto klaar, dus goed getimed.

De auto is er dus weer klaar voor en dat moet ook, want we beginnen langzamerhand te denken over een reis naar Nederland. Dat duurt nog wel even, maar je kunt niet vroeg genoeg beginnen. We zijn er positief over. We hebben de ferry van Griekenland naar Italië al geboekt en ook het appartement in Nederland. Eigenlijk kunnen we niet wachten om te gaan, maar we moeten geduld hebben.

Bochali en meer

Er staat een afspraak voor mij gepland bij de oogarts voor een controle. Als we weer buiten staan weet ik dat mijn ogen prima in orde zijn. Ik mag de auto besturen, maar ook een bus, Blijkbaar zijn er voor het besturen van zo'n voertuig andere criteria. Dan gaan we bij de opticien binnen voor een zonnebril die op mijn bril past. Die moet op maat worden gemaakt, dat zal een uurtje duren. Wij laten nog even het bandje van Leo z'n horloge maken en dan maken we een wandeling langs de haven van de stad en gaan we via een omweg naar het plaatsje van waaruit je een prachtig uitzicht hebt over de haven en de stad: Bochali. Er staan al tafeltjes en parasols bij de taverne en we besluiten om er een ijsje te eten en iets te drinken. En dan zijn we ruim op tijd voor de sluiting van de opticien om 14 uur. Een leuke wandeling van 8,8 km. Op de terugweg naar huis rijden we langs de garage om een afspraak te maken voor een check van de auto. Dat kan morgen, dus dan maken we weer een wandelingetje daar in de omgeving.

Onderweg

Uitzicht op de haven van Zakynthos stad

 

Naar Orthonies

En natuurlijk willen we, nu we weer mogen, ook weer langere wandelingen maken en dus plan ik een wandeling naar Orthonies. Die is ruim 18 km, maar dan kunnen we half onderweg in de bodega in Orthonies wat eten en drinken. Dat moet kunnen en dus vertrekken we om 10 uur uit Chartata. Het is grijs en het regent een heel klein beetje. We hebben regenjacks bij ons, we zien het wel. Het eerste stuk is simpel, we dalen af naar de pomp waar we altijd water halen en volgens vandaar een paar kilometer de nieuwe asfaltweg richting noorden en daarna de gravelweg, waar de rest van die nieuwe weg moet gaan komen. Maar een stukje verder komt het moment dat we echt moeten gaan klimmen. Gelukkig zet de regen niet echt door, zo nu en dan een paar druppels, geen probleem. Wel een probleem als we in Orthonies niemand in de bodega vinden die ons kan voorzien van iets te drinken en te eten. Een hulpvaardige oudere man weet ons wel te vertellen dat er iemand zal komen over een halfuur of een uur. Daar willen we toch maar niet op wachten, want dat kan ook langer duren. Dan maar weer op huis aan zonder lunch. Ik heb wel iets kleins meegenomen om te eten, een klein beetje energie krijgen we wel. Maar jammer. De lucht wordt inmiddels wel steeds grijzer en we horen donder in de verte, maar het blijft toch droog. En als we thuis aankomen zijn we moe, best heel moe.

Donkere wolken

In Orthonies

En weer onderweg naar huis

Lockdown voorbij

Ja, eindelijk na een half jaar zal morgen de lockdown over zijn. We hoeven vanaf morgen geen formulier meer in te vullen of een SMS te verzenden als we weg willen. Voor ons betekent dat concreet dat we weer zo lang als we willen kunnen wandelen. 

Reizen in Griekenland (en ook daarbuiten) is nog wel even moeilijk, je moet daarvoor het 'groene paspoort' kunnen tonen. Daarop wordt vermeld dat je of gevaccineerd bent of een negatieve test uitslag hebt of de ziekte hebt doorgemaakt. 

Wij hebben inmiddels wel de 1e prik gehad maar wachten op de 2e van 9 juni. Daar moeten we dan nog 14 dagen bij op tellen en hopelijk gaat daarna het reizen makkelijker en kunnen we eindelijk naar Nederland. 

Vanaf 14 mei begint in Griekenland ook het toeristen seizoen. Wij zijn heel benieuwd hoe het zich allemaal gaat ontwikkelen. 

Wandelen vanuit Agios Dimitrios

En alweer hebben we een wolkenloze blauwe hemel, het is al een heel tijdje prachtig weer. Natuurlijk is er ook wel eens een mindere dag, maar we hebben al heel veel buiten gezeten en hebben inmiddels weer een bruin kleurtje opgedaan. We zetten de auto net buiten Agios Dimitrios neer en lopen dan via Galaro en Lagadakia naar de bergrug. Langs die bergrug hebben we een mooi uitzicht over oostkant van het eiland en lopen we dan naar Agia Marina en weer terug naar de auto.

Wat een kunstwerkje eigenlijk

De druiven hebben nog wat tijd nodig

Bij Lagadakia

Het oosten

Het zuidoosten

Agia Marina

Porto Limnionas

We rijden naar Agios Leon aan de westkant van het eiland en parkeren daar de auto. Vanuit het stadje gaat het langzaam naar beneden, dat betekent dus ook dat we straks veel zullen moeten klimmen. De mooie kust komt al snel in beeld en dan lopen we bij Porto Limnionas. We zijn hier al eens geweest om te zwemmen en te snorkelen en dat was toen erg gezellig. Nu is er nog niemand, maar wie weet ... ná volgende week, als er weer toeristen mogen komen. Na de mooie plaatjes bij Porto Limnionas klimmen we weer naar boven, het valt ons zwaar vandaag. Het is wel al lekker warm, 26°C en misschien voelen de benen dat ze deze week flink hebben moeten werken voor de zwemworkout. Maar verder gaat het allemaal goed deze bijna 13 km, en we belonen ons zelf door op een een leuk terras in Agios Leon iets te gaan drinken. 

Agios Leon

De mooie westkust

Porto Limnionas

Porto Limnionas

Porto Limnionas

Een leuk terras compleet met kat

Uit eten!!!!

Nostos restaurant is open en wij zijn er! Makis en Lambrini heten ons welkom en wij zijn blij er eindelijk weer te zijn. Leo kiest de Kokkinisto, heerlijk mals rundvlees in een rode saus met aardappelen uit de oven, en ik de Pastitio, een heel lekker pastagerecht met salade. Een lekker wijntje erbij. Toetjes yoghurt met honing en baklava. Met een kop koffie als afsluiter. Het is gezellig, we zijn niet de enigen die op deze openingsavond van de partij zijn.
En we gaan er zeker nog veel vaker komen😋.

 

Zwemseizoen geopend

 

De zee is rustig, het is heerlijk zonnig en daarom trekken we vandaag de zwemkleding uit de kast. Op 1 januari hebben we al gezwommen, maar nu openen we het zwemseizoen. Was in januari de temperatuur van het water nog 18°C, nu was het 17,3°C. Het voelde best koud, maar het was toch goed te doen toen we er eenmaal door waren. Aan het einde van het zwemseizoen in 2020 zwommen we deze kilometer flink sneller dan vandaag, dus daar moeten we weer even ons best voor gaan doen. Ach, dat komt wel weer 😁.

Paaszondag en wij wandelen in Keri

Het is een flink stuk rijden naar de zuidwestelijke punt van Zakynthos, naar Keri. We parkeren de auto en lopen het dorp in. Van veraf is al muziek te horen en midden in de straatjes staan barbeques en draait er een spit met een geit of schaap eraan. Het is duidelijk Pasen en ondanks de lockdown laten de mensen zich geen feestje ontnemen, vandaag zijn ze blij. Wij lopen verder en zijn van plan om eens te kijken of we een paar mooi foto's van Mizithres, een grote rots in zee, kunnen maken. We lopen langs de Keri lighthouse Taverna, maar die is natuurlijk niet open, vanuit het restaurant en terras zijn dus geen plaatjes te schieten. Even verder blijkt de weg naar beneden ook afgezet. Dat feestje gaat dus niet door. We lopen terug en kijken of we misschien langs de muur van de taverna iets meer kunnen zien. En ja, we komen op een plek met een mooi uitzicht op Mizithres. Niet te dicht bij de rand, want het gaat hier stijl naar beneden. Het is jammer dat het wat grijs en nevelig is want het blauwe water komt er nu niet mooi uit. Daarna gaan we de wandeling verder, de eerste helft is het flink klimmen en dan ook weer dalen. Als we aan de andere kant van Skopos Keri komen zien we daar Marathonissi mooi liggen en kijken we prachtig uit over de baai van Laganas. We pakken, als we terug zijn bij de auto, een toeristische route naar huis en genieten ook van dat ritje.

Dit was de eerste wat langere wandeling in Mei, in april hebben we toch bijna 250 kilometer gelopen door kleine en wat langer wandelingen. Dat is toch helemaal niet slecht.

De olijfbomen staan in bloei

Pasen

Mizithres

Gaspeldoorn

Marathonissi

Wat een mooi bloemetje