Grieks Pasen

 

Dit weekend is het in Griekenland Pasen en dat merken we de hele week al want het is druk overal. In normale jaren is dit het grootste kerkelijke feest en komen hele families bij elkaar om het te vieren. Maar zoals in 2020, zal er ook in 2021 niet groots gevierd worden. Nog steeds mogen we niet van de ene provincie naar de andere rijden en ook mogen we nog niet met veel mensen bij elkaar komen.

Maar in kleine kring wordt het natuurlijk evengoed gevierd. Het beloofd een mooi weekend te worden.

De lockdown lijkt hier op zijn eind te lopen, na een half jaar. Vanaf maandag 3 mei mogen de buiten terssen van de restaurants weer open. Inmiddels weten dat Nostos, het restaurant waar we in vorige winters regelmatig te vinden waren, pas op 7 mei de deuren opent. We gaan het afwachten, de meeste andere restaurants zullen pas open gaan als het toeristenseizoen gaat starten, op 14 mei. We zijn heel benieuwd hoe het seizoen gaat worden. Toeristen moeten een negatieve pcr-test of een vaccinatie bewijs of een bewijs dat ze corona hebben gehad, dan hoeven ze niet in quarantaine. Ook het invullen van het Personal Locator Form is verplicht. Er worden wel sneltesten uitgevoerd bij de grenzen. Vanaf 14 mei is het ook voor inwoners niet meer verplicht om te bewijzen hoelaat je weg bent gegaan van huis en met welke bestemming, via sms of formulier.

Door Agia Thekla richting Volimes

In tegenstelling tot gisteren is het vandaag prachtig weer 21graden met een prachtig blauwe lucht en zon. We rijden naar het noorden van het eiland en parkeren de auto bij een paar huizen. Op dit gebied tussen Makris Gialis en Agios Nikolaos worden heel veel huizen gebouwd. Het zijn vooral onderkomens voor veel-eisende toeristen, prachtige, grote stone villas met eigen zwembad en soms zelf een tennisbaan. Wij lopen er langs op onze wandeling en bedenken of wij zo'n groot huis zouden willen. Nou nee dus. We zijn heel erg blij met ons huurhuisje in ons dorp. We moeten redelijk wat klimmen en overbruggen een hoogteverschil van 100 tot 600 meter. De uitzichten zijn prachtig want het is super helder vandaag. En de lentebloeiers doen het natuurlijk nog steeds, soms zie ik een bloemetje die ik de vorige keren niet heb gezien. We lopen alleen bijna de hele wandeling de vele vliegen weg te slaan, ik heb wel een spray bij me, maar daar wennen ze snel aan. Het eerste gedeelte van de wandeling lopen we over de grint en stenen paden, het laatste stuk lopen we over een asfaltweg, waar we welgeteld twee auto's tellen.

Als we weer thuis zijn neem ik nog even foto's van de Hottentotvijg, die over ons terras groeit en een dot klaprozen die op een ander muurtje groeit.

We mogen door de hekken heen,
maar ze moeten wel weer goed geloten worden

Uitzicht naar buureiland Kefalonia

Een vliegveld

Druivenstokken tussen stenen muurtjes

De Hottentotvijg

Een dot klaprozen

Naar Tragaki

Het is alweer zaterdag en dus mogen we er met de auto op uit om te wandelen, maar het is grijs vanochtend en nattig, dus besluiten we om (nog) niet te gaan. Na ons koffie- en thee-moment rond 12 uur begint het buiten wat lichter te worden en rond half 2 wordt het droog en breekt de zon een beetje door. Dus gaan we alsnog. We rijden naar Kalipado, een plaatsje aan de oostkant. We parkeren de auto daar en wandelen vervolgens naar Tragaki, dat op een heuvel ligt en dus gaat het "luie zweet" er weer uit. Het weer is prima om te wandelen en we maken zo een rondje Tragaki om een paar uur later weer in Kalipado te eindigen.

 

Loucha

Ons startpunt voor de zondag is Loucha geworden. Ik heb op de kaart nog een flink aantal paden gevonden die we nog nooit hebben gelopen en dat is wel weer leuk. We lopen eerst een stukje door het dal waar Loucha in ligt, even later een stukje over de weg, maar we duiken als snel een smaller pad op. We lopen door een bosachtige omgeving, maar ook hele stukken met lagere begroeïng. We komen behalve het bloeiende spul van gisteren ook nog wat andere bloemetjes tegen en zelfs nog een paar orchideetjes.

Loucha

Soms hebben we opeens een kleine uitdaging

Het is weer weekend

Afgelopen woensdag moest ik even naar het medisch centrum in Kalithea om een recept aan te laten passen. En natuurlijk gingen we lopend. Over de lage weg heen en over de bergrug terug. Dat is altijd een leuke en ook pittige wandeling.

Vandaag rijden we naar Kipseli en parkeren de auto wat buiten het dorp. We lopen eerst richting de kust en wandelen daarna via Meso Gerakari en Kipseli terug naar de auto. Het zijn allemaal geen lange wandelingen, maar als we op zaterdag én zondag ruim 12 kilometer lopen is dat toch goed genoeg. De langere wandeling gaan wel weer komen als alles weer mag. We genieten in ieder geval van deze wandelingen. Er staan veel wilde bloemen in bloei en het ziet er allemaal mooi uit onder een blauwe hemel en de schijnende zon.

Meso Gerakari

Kipseli

Heel veel bloemen in bloei

Wandelen vanaf Giri over het dak van het eiland

Zondag is het vandaag, dus gaan we er nog een keer op uit. We rijden naar één van de bergdorpjes, Giri. Daar parkeren we de auto en lopen we naar de antennes, die vanuit Giri veel simpeler te bereiken zijn dan vanuit Chartata. Vanuit Giri is het maar een paar kilometer voordat we weer een weids uitzicht hebben over het eiland. Het zicht is niet heel erg goed, dus komt het op de foto ook niet echt goed uit. Maar goed, we zijn er weer een keer geweest en we lopen met een grote boog over allelei mooie paden weer terug. Het is heerlijk weer, dus het is genieten tot ik weer eens een keer over een steen en mijn eigen voeten struikel en als gevallen vrouw op de scherpe stenen eindig. Elleboog en knie geschaafd en pijnlijk. Uiteindelijk valt het allemaal wel weer mee, misschien morgen een beetje stijf. Het blijft uitkijken! Het ritje naar huis gaat door de pas bij Agia Marina en dat is een leuk stukje.

Giri

Giri

Wandelen vanuit Volimes

Een paar wolkjes, zon met een blauwe lucht én weekend, dat betekent dat we ergens naartoe mogen rijden om te gaan wandelen. Vandaag wordt dat Volimes. We parkeren de auto op een al bekend plekje voor ons. Dan lopen we eerst door het stadje heen en lopen daarna door bossen. Als we bij Anafonitria in de buurt komen, maken de volle bomen plaats voor veel kleinere bomen en struiken. Hier heeft het een aantal jaar terug flink gebrand, maar het is nu inmiddels goed te zien dat de natuur zich herstelt. Het is een leuke route waar we veel lentebloeiers tegenkomen in allerlei kleuren, mooi!

De straatjes in Volimes

Volimes

Wandelen vanuit huis

We doen een iets langere wandeling vandaag. We lopen naar Katastari en gaan dan met een grote boog door de olijfgaarden weer op Alikanas aan. Op een heuvel kijken we ineens heel leuk op oud Alikanas, dit doorkijkje kennen we helemaal niet. Wat een verrassing. Even later blijkt dat we hier wel hebben gelopen, maar de andere kant uit en dan ben je te druk bezig met klimmen, want het is een erg steile weg, en dan ligt dat leuke uitkijkje achter je. Zo zien we dat we nog steeds onbekende plaatjes zien. Leuk toch! 

Door de olijfgaarden bij Alikanas

Doorkijkje op het oude dorp van Alikanas

Op het strand bij het haventje van Alikanas