Voor het ontbijt lopen we even de tuin in om de gevallen sinaasappels na een paar dagen regen en wind te verzamelen. Daarna zoek ik de kapotte, beurse en rotte vruchten eruit en ik haal zand en de modder eraf. Dan nog even weer drogen en dan kunnen in onze krat of in zakken. De sinaasappelboom geeft dit jaar heel veel sinaasappels. Eerder deze week hadden we ook al 5 of 6 zakken vol. We geven ze weg want zelf kunnen we ze niet op.
De weervoorspellers hadden het beloofd: zondag mooi weer. Bij het ontbijt is het nog helemaal grijs, maar even later breken de wolken open en komt er een stralende zon en een blauwe lucht tevoorschijn. We rijden naar de stad en parkeren de auto bij het busstation.
Vanaf het busstation lopen we eerst nog een stukje door de stad en nemen daarna de slingerende, klimmende weg naar Bochali. Daar heb je altijd een mooi uitzicht over de stad. Nu staan er geen tafeltjes en grote parasols, het is rustig. We wandelen door Bochali en dalen aan de andere kant van de heuvel weer. Al gauw zien we de zijweg die naar Strani hill leidt. Eerst komen we langs het kleine bedrijfje waar parfums, afkomstig van Zakynthos, worden gemaakt en verkocht. Als we verder lopen komen we in een klein parkje waar het een monument staat voor Dionisios Solomos.
Hij werd geboren in Zakynthos uit een oude, door de Venetianen geadelde familie. Op jonge leeftijd werd hij naar Italië gestuurd om te studeren. Na zijn studies keerde hij naar Zante terug. Zijn literair talent werd ontdekt door Spyridon Trikoúpis, die hem aanmoedigde om in het Grieks te schrijven, want Solomos drukte zich toen nog uit in het Italiaans.
Na een paar kleinere gedichten schreef hij in 1823 de beroemde Ymnos is tin Eleftherian ('hymne aan de vrijheid'). Het gedicht werd snel populair en in 1828 schreef de componist Manzaros er een melodie op. Een wet uit 1864 erkent het als het Griekse nationale volkslied.
Het grote plein in Zakynthos-stad is ook naar hem genoemd: Solomos plein.
Als we aan alle kanten van het uitzicht hebben genoten lopen we weer terug. Eerst lopen we nog een andere straat in om te weten of er daar nog bijzondere plekjes bevinden, maar nee, deze weg loopt gewoon dood. Via Krioneri lopen we dan weer naar de stad en lopen langs de haven heerlijk van het zonnetje te genieten. Het is grappig, wij lopen inmiddels in onze t-shirts, maar we komen Grieken tegen die met een dikke jas, handschoenen en een muts uit hun auto stappen en snel hun huis binnen gaan. Ach, we zullen altijd wel buitenstaanders blijven 😁.
Als we naar huis rijden trekt de lucht weer dicht, het is weer grijs. Maar wij hebben het in ieder geval heerlijk gehad.
 |
| Op de weg van Zakynthos-stad naar Bochali |
 |
| Uitzicht over de stad en de haven |
 |
| Bochali |
 |
| Bochali |
 |
Narcisjes
|
 |
| Het kleine parkje op Strani hill |
 |
| Monument voor Dionisius Solomos |
 |
| Het kerkje Panagia Krioneritisa in Krioneri |
Vanaf het busstation lopen we eerst nog een stukje door de stad en nemen daarna de slingerende, klimmende weg naar Bochali. Daar heb je altijd een mooi uitzicht over de stad. Nu staan er geen tafeltjes en grote parasols, het is rustig. We wandelen door Bochali en dalen aan de andere kant van de heuvel weer. Al gauw zien we de zijweg die naar Strani hill leidt. Eerst komen we langs het kleine bedrijfje waar parfums, afkomstig van Zakynthos, worden gemaakt en verkocht. Als we verder lopen komen we in een klein parkje waar het een monument staat voor Dionisios Solomos.
