Wandelen en dan ... Nouri

Het is donderdag 8 augustus en we zijn van plan om een lange wandeling te maken weer van de stad naar Chartata maar nu over het midden van het eiland. Omdat het steeds erg warm is staan we vroeg op en nemen om half 8 vanuit Alikes de bus naar de stad. En daardoor zijn we om iets over 8 aan de wandel. Het blijkt een bijzondere wandeling te worden want tegen 10 uur krijgen we een berichtje van onze jongste zoon Roy en Sara dat hun baby eraan gaat komen, er zijn weeën. Wauw, we moeten naar huis en kijken of er vluchten gaan, het is of ik een Red Bull heb gehad, want ik ga als een speer op huis aan. De wandeling blijft mooi, maar eerlijk gezegd zit ik met mijn hoofd heel ergens anders. We komen nog druiventrossen tegen met kleine druifjes, die zie je veel hier op Zakynthos.

Hier een stukje daarover van Wikipedia:
De krent is een gedroogde, pitloze druif van een druivenras dat zeer kleine vruchten geeft, de Vitis vinifera 'Korinthiaka'. De vergelijkbare sultaninerozijn wordt gemaakt van Vitis vinifera 'Apyrena'. De naam is afkomstig van het Franse woord raisin de Corinthe, wat weer afkomstig is van de Griekse stad Korinthe.[1] De naam is dus een geoniem. De krent is in Europa te vinden in Griekenland en Sicilië. De kleur van de krent varieert van bruinachtig tot diep donkerblauw. Hoe donkerder de kleur des te zoeter de krent is. De krent lijkt veel op een rozijn en wordt daar nog al eens mee verward, maar de rozijn is afkomstig van andere druivenrassen met grotere vruchten.

We lopen veel vlugger dan op andere dagen maar op het laatste stuk wordt het erg moeilijk, maar goed om 13 uur zijn we thuis. Dan horen we dat ze op weg zijn naar het ziekenhuis waar de bevalling zal plaats vinden.

Ik zoek dan al naar de mogelijkheden van vluchten naar Nederland en ik vind er één die om 19.40 die avond zal gaan. We zullen dan vliegen naar Eindhoven. Vlug alle spullen bij elkaar gezocht die we nodig hebben, we nemen alleen handbagage mee, dat scheelt weer. We ruimen het huisje op, verkleden ons en gaan rond half 5 naar het vliegveld. We checken in en moeten dan natuurlijk nog wachten. Tegen 6 uur krijgen we een berichtje dat Sara mag gaan persen en een kwartiertje later hebben we een foto van een heel vermoeid moedertje met een prachtige zoon, Nouri Tarek. Geweldig.

Een uurtje later stappen we in het vliegtuig, waar we een uur moeten wachten omdat het onweert boven de Balkan, het is dus extra druk in de lucht op de rustige plekken. Veertig minuten later begint onze reis naar Nederland, naar onze kleinzoon. Om 22.30 uur komen we aan en zijn, met alleen de handbagage, zo buiten op weg naar de bus, die ons naar station Eindhoven zal brengen. Daar gekomen stappen we op de trein naar Utrecht Centraal en daar stappen we op de trein naar Veenendaal De Klomp. We lopen een stukje naar Van der Valk hotel waar we om ongeveer half 2 aankomen. Dan snel naar bed en proberen wat te slapen.

De volgende ochtend gaan we na het goede ontbijt op weg naar de kinderen. We treffen het, moeder, vader en kleinzoon zijn in de huiskamer. En dan hebben we dit kleine wonder zomaar in onze armen. Wat geweldig mooi. Oma en opa dus. We genieten volop deze vrijdag en zaterdag. De moeder van Sara is er op zaterdag ook en zij heeft een heerlijke Marokkaanse maaltijd klaargemaakt, couscous met rozijnen en heerlijk vlees. Een feestmaaltijd. We hebben de terugvlucht inmiddels geboekt, we hadden niet echt veel keus, en dus gaan we op zondagmorgen weer op Zakynthos aan met het vooruitzicht dat we er over ongeveer twee maanden weer zijn.

We zijn vroeg wakker

Vlakbij het busstation

Oleanders in bloei

Van de rank naar de plukker en drogen op de grond