vrijdag 10 mei 2019
zondag 5 mei 2019
Van alles wat
Onze buurtjes Ioanna, Aris en de meiden zijn de hele week hier geweest, maar de meisjes moeten vanaf morgen weer naar school en dus vertrekken ze. Dit keer hebben we ze niet heel veel gezien omdat het weer er nog niet naar was om hele tijden buiten te zitten. Maar dat maken we vast later dit jaar weer goed.
Tja, het weer, dat is toch wel wat anders dan de vorige jaren. De lente-zomer wil nog niet echt op gang komen. Het is heel wisselvallig, soms hebben we een paar prachtige dagen, maar dan ineens zijn er weer grijze of regenachtige dagen bij. Wel zijn er gelukkig heel veel bloemen en stuiken die bloeien. Ook op ons terras is het een feestje om naar het bloeiende spul te kijken, zeker als de zon er op schijnt.
En dan hebben we nog het onderwerp "aardbevingen". Het blijft maar doorgaan. Volgens seismologen zijn er intussen, ná de beving van eind oktober 2018, meer dan 6700 geweest. En dat is veel, heel veel. De meesten voelen wij niet omdat we op een heel stevige ondergrond (berg, rots) wonen, maar de mensen die op het platteland leven voelen ze wel degelijk. Men fluistert dat er nog wel weer een zware kan volgen. Maar wij weten dat de huizen er op Zakynthos, na de zware aardbeving in 1953, aan strenge normen moeten voldoen. En daarom zijn we er niet bang voor.
Nu is het nog maar enkele dagen tussen nu en vrijdag a.s., het moment dat onze reis naar Canada/USA zal beginnen. We hebben er veel zin in en we zullen proberen om onze vakantieblog Leo en Marlies reizen en wandelingen goed bij te houden en om regelmatig te posten op FaceBook. Alles natuurlijk wel afhankelijk van of we wifi hebben in de motels en hotels. We gaan het zien.
Tja, het weer, dat is toch wel wat anders dan de vorige jaren. De lente-zomer wil nog niet echt op gang komen. Het is heel wisselvallig, soms hebben we een paar prachtige dagen, maar dan ineens zijn er weer grijze of regenachtige dagen bij. Wel zijn er gelukkig heel veel bloemen en stuiken die bloeien. Ook op ons terras is het een feestje om naar het bloeiende spul te kijken, zeker als de zon er op schijnt.
En dan hebben we nog het onderwerp "aardbevingen". Het blijft maar doorgaan. Volgens seismologen zijn er intussen, ná de beving van eind oktober 2018, meer dan 6700 geweest. En dat is veel, heel veel. De meesten voelen wij niet omdat we op een heel stevige ondergrond (berg, rots) wonen, maar de mensen die op het platteland leven voelen ze wel degelijk. Men fluistert dat er nog wel weer een zware kan volgen. Maar wij weten dat de huizen er op Zakynthos, na de zware aardbeving in 1953, aan strenge normen moeten voldoen. En daarom zijn we er niet bang voor.
Nu is het nog maar enkele dagen tussen nu en vrijdag a.s., het moment dat onze reis naar Canada/USA zal beginnen. We hebben er veel zin in en we zullen proberen om onze vakantieblog Leo en Marlies reizen en wandelingen goed bij te houden en om regelmatig te posten op FaceBook. Alles natuurlijk wel afhankelijk van of we wifi hebben in de motels en hotels. We gaan het zien.
donderdag 2 mei 2019
Een wandeling met mooie uitzichten
Na een dag met veel regen is het vandaag weer mooier en wat belangrijk is: droog. We rijden naar Agalas in het zuidwesten van het eiland. Ik heb een wandeling uitgezet over paden waar we nog niet vaak zijn geweest. Dus onbekend voor ons, leuk. We lopen van Agalas richting Keri en komen langs verschillende punten met een mooi uitzicht. Vlakbij Keri lopen we een paar vakantiegangers voorbij die dan net iets tegen elkaar zeggen wat erg Nederlands klinkt. We zeggen goedemorgen en maken een praatje met ze. Daarna lopen we weer door. Als we verderop een paar fietsers zien aankomen die er ook al Nederlands uitzien zeggen we weer goedemorgen en verbaasd groeten ze terug. Grappig. Even later zien we ook nog doorkijkjes naar de Baai van Laganas en dan lopen we plotseling in een heus pijnbomenbos. Die hebben we hier niet veel gezien, er zijn er veel verbrand bij de branden in 2017, zo jammer. Maar dit een mooi plekje. Als we verder lopen kijken we opeens uit over Limni Keriou en verder. Wat een heerlijke wandeling. Het eerste deel hebben we wel wat geklommen maar het meeste gedaald en dat moeten we nu dus wel weer omhoog. Maar het valt allemaal mee, het lukt goed. Deze wandeling gaan we zeker nog vaak herhalen.
En er kwamen nog wat kilometers bij. We wisten dat vanavond één van onze favoriete restaurants Fidelio de deuren voor het seizoen zou openen en daar wilden we bij zijn. Dus liepen we nog 2,1 km heen en 2,1 km terug. We drinken altijd een wijntje of 2-3 en dan gaat Leo niet meer rijden. Maar het was het waard. Yiannis en Dennis Skiadopoulos, hun ouders en één van de meisjes van vorig jaar waren er. Het was natuurlijk nog niet erg druk, maar we hebben weer heerlijk gegeten en kennisgemaakt met de nieuwe mensen. We zullen hier dit seizoen vast nog veel vaker komen.
Καλή όρεξη (kali orexie) oftewel smakelijk eten.
En er kwamen nog wat kilometers bij. We wisten dat vanavond één van onze favoriete restaurants Fidelio de deuren voor het seizoen zou openen en daar wilden we bij zijn. Dus liepen we nog 2,1 km heen en 2,1 km terug. We drinken altijd een wijntje of 2-3 en dan gaat Leo niet meer rijden. Maar het was het waard. Yiannis en Dennis Skiadopoulos, hun ouders en één van de meisjes van vorig jaar waren er. Het was natuurlijk nog niet erg druk, maar we hebben weer heerlijk gegeten en kennisgemaakt met de nieuwe mensen. We zullen hier dit seizoen vast nog veel vaker komen.
Καλή όρεξη (kali orexie) oftewel smakelijk eten.
Nog steeds de bloeiende Gaspeldoorn met het dorp Agalas op de achtergrond |
De westkust van het eiland |
Heerlijke paadjes |
Wat een uitzicht |
De Brem kleurt mooi bij de olijfbomen en het andere groen |
Een paarse waterval van bloemetjes |
Keri in de verte |
Het blauwe water van de Ionische Zee |
Mooi zicht op de Ionische Zee |
Veel pijnbomen |
Limni Keriou en Marathonissi (Schildpadeiland) |
Abonneren op:
Posts (Atom)